Zarówno Chromium, jak i Google Chrome obsługują jednakowy zestaw zasad. Ten dokument może zawierać zasady przeznaczone dla nieopublikowanych wersji oprogramowania (tzn. wpis „obsługiwana w” w informacjach o zasadzie odnosi się do wersji, która nie została wydana). Takie zasady możemy zmienić lub usunąć bez wcześniejszego powiadomienia.
Zasady te są przeznaczone do konfigurowania Google Chrome tylko na wewnętrzny użytek Twojej organizacji. Użycie ich poza nią (np. w programie rozpowszechnianym publicznie) spowoduje uznanie oprogramowania za złośliwe – prawdopodobnie tak zostanie ono oznaczone przez Google i programy antywirusowe.
Nie musisz konfigurować tych ustawień ręcznie. Możesz pobrać łatwe w użyciu szablony dla systemów Windows, Mac OS X i Linux ze strony https://www.chromium.org/administrators/policy-templates.
Zalecamy skonfigurowanie zasady w systemie Windows za pośrednictwem obiektu zasad grupy (GPO), mimo że obsługa zasady przez rejestr jest nadal możliwa w systemach Windows połączonych z domeną Active Directory.
Nazwa zasady | Opis |
Domyślny dostawca wyszukiwania | |
DefaultSearchProviderEnabled | Włącz usługi domyślnego dostawcy wyszukiwania |
DefaultSearchProviderName | Nazwa domyślnego dostawcy wyszukiwania |
DefaultSearchProviderKeyword | Słowo kluczowe domyślnego dostawcy wyszukiwania |
DefaultSearchProviderSearchURL | Adres URL wyszukiwarki od domyślnego dostawcy wyszukiwania |
DefaultSearchProviderSuggestURL | Adres URL usługi propozycji od domyślnego dostawcy wyszukiwania |
DefaultSearchProviderInstantURL | Adres URL wyszukiwania dynamicznego od domyślnego dostawcy wyszukiwania |
DefaultSearchProviderIconURL | Ikona domyślnego dostawcy wyszukiwania |
DefaultSearchProviderEncodings | Kodowania obsługiwane przez domyślnego dostawcę wyszukiwania |
DefaultSearchProviderAlternateURLs | Lista alternatywnych URL-i dla domyślnego dostawcy wyszukiwania |
DefaultSearchProviderSearchTermsReplacementKey | Parametr sterujący zamianą wyszukiwanego hasła dla domyślnego dostawcy wyszukiwania |
DefaultSearchProviderImageURL | Parametr udostępniający funkcję wyszukiwania obrazem dla domyślnego dostawcy wyszukiwania |
DefaultSearchProviderNewTabURL | URL strony nowej karty domyślnego dostawcy wyszukiwania |
DefaultSearchProviderSearchURLPostParams | Parametry dla adresów URL wyszukiwania używających POST |
DefaultSearchProviderSuggestURLPostParams | Parametry dla sugerowania URL-i używających POST |
DefaultSearchProviderInstantURLPostParams | Parametry dla URL-i dynamicznych używających POST |
DefaultSearchProviderImageURLPostParams | Parametry dla adresów URL obrazów używających POST |
Domyślny mechanizm renderowania HTML wtyczki Google Chrome Frame | |
ChromeFrameRendererSettings | Domyślny mechanizm renderowania HTML wtyczki Google Chrome Frame |
RenderInChromeFrameList | Zawsze renderuj strony we wtyczce Google Chrome Frame według następujących wzorców adresów URL |
RenderInHostList | Zawsze renderuj strony w przeglądarce hosta według następujących wzorców adresów URL |
AdditionalLaunchParameters | Dodatkowe parametry wiersza poleceń dla Google Chrome |
SkipMetadataCheck | Pomiń sprawdzanie metatagów w Google Chrome Frame |
Menedżer haseł | |
PasswordManagerEnabled | Włącz zapisywanie haseł w menedżerze haseł |
PasswordManagerAllowShowPasswords | Zezwalaj użytkownikom na pokazywanie haseł w menedżerze haseł |
Rozszerzenia | |
ExtensionInstallBlacklist | Konfiguruj czarną listę instalacji rozszerzeń |
ExtensionInstallWhitelist | Konfiguruj białą listę instalacji rozszerzeń |
ExtensionInstallForcelist | Konfiguruj listę aplikacji i rozszerzeń, których instalacja jest wymuszana |
ExtensionInstallSources | Konfiguruj źródła instalacji rozszerzeń, aplikacji i skryptów użytkownika |
ExtensionAllowedTypes | Skonfiguruj dozwolone typy aplikacji/rozszerzeń |
Serwer proxy | |
ProxyMode | Wybierz sposób określenia ustawień serwera proxy |
ProxyServerMode | Wybierz sposób określenia ustawień serwera proxy |
ProxyServer | Adres URL serwera proxy |
ProxyPacUrl | Adres URL pliku PAC serwera proxy |
ProxyBypassList | Reguły omijania serwera proxy |
Skonfiguruj opcje Dysku Google | |
DriveDisabled | Wyłącz Dysk w aplikacji Pliki w Google Chrome OS |
DriveDisabledOverCellular | Wyłącz Dysk Google w aplikacji Pliki w Google Chrome OS przy połączeniu komórkowym |
Skonfiguruj opcje dostępu zdalnego | |
RemoteAccessClientFirewallTraversal | Włącz omijanie zapory sieciowej przez klienta dostępu zdalnego |
RemoteAccessHostFirewallTraversal | Włącz omijanie zapory sieciowej przez host dostępu zdalnego |
RemoteAccessHostDomain | Konfiguracja wymaganej nazwy domeny dla hostów zdalnego dostępu |
RemoteAccessHostRequireTwoFactor | Włącz uwierzytelnianie dwuskładnikowe dla hostów zdalnego dostępu |
RemoteAccessHostTalkGadgetPrefix | Skonfiguruj przedrostek gadżetu TalkGadget dla hostów zdalnego dostępu |
RemoteAccessHostRequireCurtain | Włącz separację hostów zdalnego dostępu |
RemoteAccessHostAllowClientPairing | Włącz lub wyłącz uwierzytelnianie hostów dostępu zdalnego bez kodu PIN |
RemoteAccessHostAllowGnubbyAuth | Zezwalaj na uwierzytelnianie Gnubby w przypadku hostów dostępu zdalnego |
RemoteAccessHostAllowRelayedConnection | Zezwalaj hostowi zdalnego dostępu na korzystanie z serwerów przekazujących |
RemoteAccessHostUdpPortRange | Ogranicz zakres portów UDP używanych przez host zdalnego dostępu |
RemoteAccessHostMatchUsername | Wymaga, by nazwa użytkownika lokalnego była taka sama jak właściciela hosta dostępu zdalnego |
RemoteAccessHostTokenUrl | Adres URL, dla którego klienty dostępu zdalnego powinny uzyskać token uwierzytelniania |
RemoteAccessHostTokenValidationUrl | URL pozwalający zweryfikować token uwierzytelniania klienta dostępu zdalnego |
RemoteAccessHostTokenValidationCertificateIssuer | Certyfikat klienta umożliwiający nawiązanie połączenia z RemoteAccessHostTokenValidationUrl |
RemoteAccessHostDebugOverridePolicies | Zasada zastępuje kompilacje hosta dostępu zdalnego w trybie debugowania |
Strona startowa | |
HomepageLocation | Konfiguruj adres URL strony startowej |
HomepageIsNewTabPage | Używaj strony Nowa karta jako strony początkowej |
Strony otwierane po uruchomieniu | |
RestoreOnStartup | Działanie po uruchomieniu |
RestoreOnStartupURLs | Adresy URL otwierane po uruchomieniu |
Ustawienia treści | |
DefaultCookiesSetting | Domyślne ustawienie plików cookie |
DefaultImagesSetting | Domyślne ustawienie grafik |
DefaultJavaScriptSetting | Domyślne ustawienie języka JavaScript |
DefaultPluginsSetting | Domyślne ustawienie wtyczek |
DefaultPopupsSetting | Domyślne ustawienie wyskakujących okienek |
DefaultNotificationsSetting | Domyślne ustawienie powiadomień |
DefaultGeolocationSetting | Domyślne ustawienie geolokalizacji |
DefaultMediaStreamSetting | Domyślne ustawienia strumienia multimediów |
DefaultKeygenSetting | Domyślne ustawienie generowania kluczy |
AutoSelectCertificateForUrls | Automatycznie wybierz certyfikaty klienta dla tych witryn |
CookiesAllowedForUrls | Zezwalaj na pliki cookie w tych witrynach |
CookiesBlockedForUrls | Blokuj pliki cookie w tych witrynach |
CookiesSessionOnlyForUrls | Zezwalaj na pliki cookie w tych witrynach tylko na czas sesji |
ImagesAllowedForUrls | Zezwalaj na grafiki w tych witrynach |
ImagesBlockedForUrls | Blokuj grafiki w tych witrynach |
JavaScriptAllowedForUrls | Zezwalaj na wykonywanie kodu JavaScript w tych witrynach |
JavaScriptBlockedForUrls | Blokuj kod JavaScript w tych witrynach |
KeygenAllowedForUrls | Zezwalaj na generowanie kluczy w tych witrynach |
KeygenBlockedForUrls | Blokuj generowanie kluczy w tych witrynach |
PluginsAllowedForUrls | Zezwalaj na wtyczki w tych witrynach |
PluginsBlockedForUrls | Blokuj wtyczki w tych witrynach |
PopupsAllowedForUrls | Zezwalaj na wyskakujące okienka w tych witrynach |
RegisteredProtocolHandlers | Rejestrowanie obsługi protokołów |
PopupsBlockedForUrls | Blokuj wyskakujące okienka w tych witrynach |
NotificationsAllowedForUrls | Zezwalaj na powiadomienia w tych witrynach. |
NotificationsBlockedForUrls | Blokuj powiadomienia w tych witrynach. |
Ustawienia ułatwień dostępu | |
ShowAccessibilityOptionsInSystemTrayMenu | Pokaż opcje ułatwień dostępu w menu na pasku zadań |
LargeCursorEnabled | Włącz duży kursor |
SpokenFeedbackEnabled | Włącz potwierdzenia głosowe |
HighContrastEnabled | Włącz tryb wysokiego kontrastu |
VirtualKeyboardEnabled | Włącz klawiaturę ekranową |
KeyboardDefaultToFunctionKeys | Klawisze multimediów domyślnie ustawione jako funkcyjne |
ScreenMagnifierType | Ustaw typ lupy |
DeviceLoginScreenDefaultLargeCursorEnabled | Ustaw domyślny stan dużego kursora na ekranie logowania |
DeviceLoginScreenDefaultSpokenFeedbackEnabled | Ustaw domyślny stan potwierdzeń głosowych na ekranie logowania |
DeviceLoginScreenDefaultHighContrastEnabled | Ustaw domyślny stan trybu wysokiego kontrastu na ekranie logowania |
DeviceLoginScreenDefaultVirtualKeyboardEnabled | Ustaw domyślny stan klawiatury ekranowej na ekranie logowania |
DeviceLoginScreenDefaultScreenMagnifierType | Ustaw domyślny typ lupy włączony na ekranie logowania |
Ustawienia użytkowników zarządzanych lokalnie | |
SupervisedUsersEnabled | Włącz obsługę użytkowników nadzorowanych |
SupervisedUserCreationEnabled | Włącz tworzenie użytkowników nadzorowanych |
SupervisedUserContentProviderEnabled | Włącz dostawcę treści dla nadzorowanego użytkownika |
Wiadomości natywne | |
NativeMessagingBlacklist | Skonfiguruj czarną listę wiadomości natywnych |
NativeMessagingWhitelist | Skonfiguruj białą listę wiadomości natywnych |
NativeMessagingUserLevelHosts | Zezwól na hosty Wiadomości natywnych na poziomie użytkownika (instalowane bez uprawnień administratora). |
Zarządzanie energią | |
ScreenDimDelayAC | Opóźnienie przyciemnienia ekranu przy zasilaniu sieciowym |
ScreenOffDelayAC | Opóźnienie wyłączenia ekranu przy zasilaniu sieciowym |
ScreenLockDelayAC | Opóźnienie blokady ekranu przy zasilaniu sieciowym |
IdleWarningDelayAC | Opóźnienie ostrzeżenia o bezczynności przy zasilaniu sieciowym |
IdleDelayAC | Opóźnienie bezczynności przy zasilaniu sieciowym |
ScreenDimDelayBattery | Opóźnienie przyciemnienia ekranu przy zasilaniu z baterii |
ScreenOffDelayBattery | Opóźnienie wyłączenia ekranu przy zasilaniu z baterii |
ScreenLockDelayBattery | Opóźnienie blokady ekranu przy zasilaniu z baterii |
IdleWarningDelayBattery | Opóźnienie ostrzeżenia o bezczynności przy zasilaniu z baterii |
IdleDelayBattery | Opóźnienie bezczynności przy zasilaniu z baterii |
IdleAction | Działanie, jakie ma zostać wykonane po osiągnięciu opóźnienia bezczynności |
IdleActionAC | Działanie, jakie ma zostać podjęte po osiągnięciu opóźnienia bezczynności przy zasilaniu prądem zmiennym |
IdleActionBattery | Czynność, jaka ma zostać podjęta po osiągnięciu opóźnienia bezczynności przy pracy na baterii |
LidCloseAction | Działanie, jakie ma zostać wykonane po zamknięciu pokrywy przez użytkownika |
PowerManagementUsesAudioActivity | Określ, czy aktywność związana z dźwiękiem wpływa na zarządzanie energią |
PowerManagementUsesVideoActivity | Określ, czy aktywność związana z filmami wpływa na zarządzanie energią |
PresentationIdleDelayScale | Wartość procentowa skalowania opóźnienia bezczynności w trybie prezentacji (wycofana) |
PresentationScreenDimDelayScale | Wartość procentowa skalowania opóźnienia przyciemnienia ekranu w trybie prezentacji |
AllowScreenWakeLocks | Zezwalaj na blokowanie wybudzania ekranu |
UserActivityScreenDimDelayScale | Wartość procentowa skalowania opóźnienia przyciemnienia ekranu, jeśli użytkownik stanie się aktywny po przyciemnieniu |
WaitForInitialUserActivity | Poczekaj na początkową aktywność użytkownika |
PowerManagementIdleSettings | Ustawienia zarządzania energią, gdy użytkownik jest nieaktywny |
ScreenLockDelays | Opóźnienia blokady ekranu |
Zasady uwierzytelniania HTTP | |
AuthSchemes | Obsługiwane schematy uwierzytelniania |
DisableAuthNegotiateCnameLookup | Wyłącz wyszukiwanie rekordu CNAME podczas negocjowania uwierzytelniania Kerberos |
EnableAuthNegotiatePort | Umieść port niestandardowy w nazwie SPN w protokole Kerberos |
AuthServerWhitelist | Biała lista serwera uwierzytelniania |
AuthNegotiateDelegateWhitelist | Biała lista serwerów przekazywania poświadczeń w protokole Kerberos |
GSSAPILibraryName | Nazwa biblioteki GSSAPI |
AuthAndroidNegotiateAccountType | Rodzaj konta na potrzeby uwierzytelniania HTTP Negotiate |
AllowCrossOriginAuthPrompt | Monity o podstawowe uwierzytelnienie HTTP pochodzące z innych witryn |
Zdalne poświadczanie | |
AttestationEnabledForDevice | Włącz zaświadczanie zdalne dla urządzenia |
AttestationEnabledForUser | Włącz zaświadczanie zdalne dla użytkownika |
AttestationExtensionWhitelist | Rozszerzenia mają pozwolenie na używanie interfejsu API zaświadczania zdalnego |
AttestationForContentProtectionEnabled | Włącz używanie zaświadczania zdalnego do ochrony treści na urządzeniu |
Zezwalaj Google Chrome Frame na obsługę tych typów treści | |
ChromeFrameContentTypes | Zezwalaj Google Chrome Frame na obsługę poniższych typów treści |
AllowDinosaurEasterEgg | Zezwól na ukrytą grę-żart z dinozaurem |
AllowFileSelectionDialogs | Zezwolenie na wywoływanie okien dialogowych wyboru plików |
AllowOutdatedPlugins | Zezwalaj na uruchamianie nieaktualnych wtyczek |
AlternateErrorPagesEnabled | Włącz alternatywne strony błędów |
AlwaysAuthorizePlugins | Zawsze uruchamiaj wtyczki wymagające autoryzacji |
ApplicationLocaleValue | Język aplikacji |
AudioCaptureAllowed | Zezwól lub nie na przechwytywanie dźwięku |
AudioCaptureAllowedUrls | Adresy URL, które bez pytania otrzymają dostęp do urządzeń do nagrywania dźwięku |
AudioOutputAllowed | Zezwalaj na odtwarzanie dźwięku |
AutoCleanUpStrategy | Wybierz strategię zwalniania miejsca na dysku podczas automatycznego czyszczenia (wycofana) |
AutoFillEnabled | Włącz autouzupełnianie |
BackgroundModeEnabled | Kontynuuj działanie aplikacji w tle po zamknięciu Google Chrome |
BlockThirdPartyCookies | Blokuj pliki cookie innych firm |
BookmarkBarEnabled | Włącz pasek zakładek |
BrowserAddPersonEnabled | Włącz dodawanie osób w menedżerze profili |
BrowserGuestModeEnabled | Włącz tryb gościa w przeglądarce |
BuiltInDnsClientEnabled | Użyj wbudowanego klienta DNS |
CaptivePortalAuthenticationIgnoresProxy | Uwierzytelnianie w portalu przechwytującym ignoruje serwer proxy |
ChromeOsLockOnIdleSuspend | Włącz blokadę w przypadku bezczynności lub zawieszenia działania urządzenia |
ChromeOsMultiProfileUserBehavior | Kontrolowanie zachowania użytkownika w sesji wieloprofilowej |
ChromeOsReleaseChannel | Kanał wersji |
ChromeOsReleaseChannelDelegated | Czy użytkownik ma mieć możliwość skonfigurowania kanału wersji |
ClearSiteDataOnExit | Wyczyść dane witryn w momencie zamknięcia przeglądarki (wycofana) |
CloudPrintProxyEnabled | Włącz serwer proxy usługi Google Cloud Print |
CloudPrintSubmitEnabled | Włącz wysyłanie dokumentów do Google Cloud Print. |
ContextualSearchEnabled | Włącz funkcję Dotknij, by wyszukać |
DataCompressionProxyEnabled | Włącz serwer proxy kompresowania danych |
DefaultBrowserSettingEnabled | Ustaw Google Chrome jako przeglądarkę domyślną |
DefaultPrinterSelection | Reguły wybierania domyślnej drukarki |
DeveloperToolsDisabled | Wyłącz narzędzia dla programistów |
DeviceAllowNewUsers | Pozwól na tworzenie nowych kont użytkowników |
DeviceAllowRedeemChromeOsRegistrationOffers | Zezwalaj użytkownikom na wykorzystanie ofert w procesie rejestracji systemu operacyjnego Chrome |
DeviceAppPack | Lista rozszerzeń z pakietu aplikacji |
DeviceAutoUpdateDisabled | Wyłącza automatyczne aktualizacje |
DeviceAutoUpdateP2PEnabled | Sieć P2P aktualizacji automatycznych włączona |
DeviceBlockDevmode | Zablokuj tryb programisty |
DeviceDataRoamingEnabled | Włącz dane w roamingu |
DeviceEphemeralUsersEnabled | Wyczyść dane użytkownika przy wylogowaniu |
DeviceGuestModeEnabled | Włącz tryb gościa |
DeviceIdleLogoutTimeout | Limit czasu bezczynności, po którym następuje wylogowanie |
DeviceIdleLogoutWarningDuration | Czas wyświetlania ostrzeżenia o wylogowaniu z powodu bezczynności |
DeviceLocalAccountAutoLoginBailoutEnabled | Włącz automatyczne logowanie skrótem klawiszowym |
DeviceLocalAccountAutoLoginDelay | Zegar automatycznego logowania do sesji publicznej |
DeviceLocalAccountAutoLoginId | Sesja publiczna dla automatycznego logowania |
DeviceLocalAccountPromptForNetworkWhenOffline | Włącza pytanie o konfigurację sieci wyświetlane w trybie offline |
DeviceLocalAccounts | Lokalne konta na urządzeniu |
DeviceLoginScreenDomainAutoComplete | Włącz autouzupełnianie nazw domen w czasie logowania użytkownika |
DeviceLoginScreenPowerManagement | Zarządzanie energią na ekranie logowania |
DeviceLoginScreenSaverId | Wygaszacz ekranu używany na ekranie logowania w trybie sklepu |
DeviceLoginScreenSaverTimeout | Czas bezczynności, po upływie którego w trybie sklepu na ekranie logowania jest wyświetlany wygaszacz ekranu |
DeviceMetricsReportingEnabled | Włącz raportowanie statystyk |
DeviceOpenNetworkConfiguration | Konfiguracja sieci na poziomie urządzenia |
DevicePolicyRefreshRate | Częstotliwość odświeżania zasad dotyczących urządzeń |
DeviceRebootOnShutdown | Automatyczny restart przy wyłączaniu urządzenia |
DeviceShowUserNamesOnSignin | Pokaż nazwy użytkowników na ekranie logowania |
DeviceStartUpFlags | Flagi systemowe stosowane przy uruchamianiu Google Chrome |
DeviceStartUpUrls | Załaduj podane URL-e przy logowaniu demonstracyjnym |
DeviceTargetVersionPrefix | Wersja docelowa automatycznych aktualizacji |
DeviceTransferSAMLCookies | Prześlij pliki cookie dostawcy tożsamości SAML podczas logowania |
DeviceUpdateAllowedConnectionTypes | Typy połączeń dozwolone dla aktualizacji |
DeviceUpdateHttpDownloadsEnabled | Zezwalaj na pobieranie aktualizacji automatycznych przez HTTP |
DeviceUpdateScatterFactor | Współczynnik rozkładania automatycznych aktualizacji w czasie |
DeviceUserWhitelist | Biała lista loginów użytkowników |
Disable3DAPIs | Wyłącz obsługę interfejsów API grafiki 3D |
DisablePluginFinder | Określ, czy funkcja znajdowania wtyczek ma być wyłączona |
DisablePrintPreview | Wyłącz podgląd wydruku (wycofane) |
DisableSSLRecordSplitting | Wyłącz TLS False Start |
DisableSafeBrowsingProceedAnyway | Wyłącz możliwość kontynuacji na stronie ostrzeżenia Bezpiecznego przeglądania |
DisableScreenshots | Wyłącza tworzenie zrzutów ekranu |
DisableSpdy | Wyłącz protokół SPDY |
DisabledPlugins | Określ listę wyłączonych wtyczek |
DisabledPluginsExceptions | Określ listę wtyczek, które użytkownik może włączyć lub wyłączyć |
DisabledSchemes | Wyłącz schematy protokołów adresów URL |
DiskCacheDir | Ustaw katalog podręcznej pamięci dyskowej |
DiskCacheSize | Ustaw rozmiar dyskowej pamięci podręcznej w bajtach |
DisplayRotationDefault | Ustaw domyślny obrót ekranu stosowany po każdym ponownym uruchomieniu |
DnsPrefetchingEnabled | Włącz przewidywanie działań sieciowych |
DownloadDirectory | Ustaw katalog pobierania |
EasyUnlockAllowed | Pozwala włączyć funkcję Smart Lock |
EditBookmarksEnabled | Włącz lub wyłącz edytowanie zakładek |
EnableDeprecatedWebBasedSignin | Włącza stary mechanizm logowania internetowego |
EnableDeprecatedWebPlatformFeatures | Włącz wycofane funkcje platform internetowych na określony czas |
EnableOnlineRevocationChecks | Czy wykonywane jest sprawdzanie OCSP/CRL online |
EnabledPlugins | Określ listę włączonych wtyczek |
EnterpriseWebStoreName | Nazwa firmowego sklepu internetowego (wycofana) |
EnterpriseWebStoreURL | URL firmowego sklepu internetowego (wycofana) |
ExtensionCacheSize | Ustaw rozmiar pamięci podręcznej dla aplikacji i rozszerzeń (w bajtach) |
ExternalStorageDisabled | Wyłącz podłączanie pamięci zewnętrznych |
ForceEphemeralProfiles | Profil tymczasowy |
ForceGoogleSafeSearch | Wymuś stosowanie filtra Google SafeSearch |
ForceMaximizeOnFirstRun | Zmaksymalizuj pierwsze okno wyświetlone przy pierwszym uruchomieniu przeglądarki |
ForceSafeSearch | Wymuś stosowanie filtra SafeSearch |
ForceYouTubeSafetyMode | Wymuś tryb bezpieczny w YouTube |
FullscreenAllowed | Zezwalaj na tryb pełnoekranowy |
GCFUserDataDir | Ustaw katalog danych użytkownika Google Chrome Frame |
HardwareAccelerationModeEnabled | Użyj akceleracji sprzętowej, gdy jest dostępna |
HeartbeatEnabled | Wysyłaj pakiety podtrzymujące do serwera zarządzania |
HeartbeatFrequency | Częstotliwość monitorowania pakietów podtrzymujących |
HideWebStoreIcon | Ukryj Chrome Web Store na stronie Nowa karta i w menu z aplikacjami |
HideWebStorePromo | Zablokuj wyświetlanie promocji aplikacji na stronie Nowa karta |
ImportAutofillFormData | Importuj dane autouzupełniania formularzy z przeglądarki domyślnej przy pierwszym uruchomieniu |
ImportBookmarks | Importuj zakładki z przeglądarki domyślnej przy pierwszym uruchomieniu |
ImportHistory | Importuj historię przeglądania z przeglądarki domyślnej przy pierwszym uruchomieniu |
ImportHomepage | Importuj stronę startową z przeglądarki domyślnej przy pierwszym uruchomieniu |
ImportSavedPasswords | Importuj zapisane hasła z przeglądarki domyślnej przy pierwszym uruchomieniu |
ImportSearchEngine | Importuj wyszukiwarki z przeglądarki domyślnej przy pierwszym uruchomieniu |
IncognitoEnabled | Włącz tryb incognito |
IncognitoModeAvailability | Dostępność trybu incognito |
InstantEnabled | Włącz wyszukiwanie dynamiczne |
JavascriptEnabled | Włącz obsługę języka JavaScript |
KeyPermissions | Uprawnienia klucza |
LogUploadEnabled | Wysyłaj dzienniki systemowe na serwer zarządzania |
ManagedBookmarks | Zakładki zarządzane |
MaxConnectionsPerProxy | Maksymalna liczba jednoczesnych połączeń z serwerem proxy |
MaxInvalidationFetchDelay | Maksymalne opóźnienie pobrania po unieważnieniu zasady |
MediaCacheSize | Ustaw rozmiar dyskowej pamięci podręcznej multimediów w bajtach |
MetricsReportingEnabled | Włącz przesyłanie raportów o użytkowaniu i danych dotyczących awarii |
NetworkPredictionOptions | Włącz przewidywanie działań sieciowych |
OpenNetworkConfiguration | Konfiguracja sieci na poziomie użytkownika |
PinnedLauncherApps | Lista przypiętych aplikacji pokazywanych w programie uruchamiającym |
PolicyRefreshRate | Częstotliwość odświeżania zasad użytkownika |
PrintingEnabled | Włącz drukowanie |
QuicAllowed | Zezwala na protokół QUIC |
RC4Enabled | Czy włączone są mechanizmy szyfrowania RC4 w TLS |
RebootAfterUpdate | Automatyczne ponowne uruchomienie po aktualizacji |
ReportDeviceActivityTimes | Zgłoś godziny aktywności urządzenia |
ReportDeviceBootMode | Zgłoś tryb uruchomienia urządzenia |
ReportDeviceHardwareStatus | Raportuj stan sprzętu |
ReportDeviceNetworkInterfaces | Raportuj interfejsy sieciowe urządzeń |
ReportDeviceSessionStatus | Informuj o aktywnych sesjach kiosku |
ReportDeviceUsers | Raportuj użytkowników urządzenia |
ReportDeviceVersionInfo | Zgłoś wersje systemu operacyjnego i oprogramowania układowego |
ReportUploadFrequency | Częstotliwość pobierania raportów o stanie urządzenia |
RequireOnlineRevocationChecksForLocalAnchors | Określa, czy dla lokalnych kotwic zaufania są wymagane sprawdzenia online OCSP/CRL |
RestrictSigninToPattern | Określ użytkowników, którzy mogą logować się do Google Chrome |
SAMLOfflineSigninTimeLimit | Ograniczenie czasu, przez który użytkownik uwierzytelniony za pomocą SAML może logować się offline |
SSLErrorOverrideAllowed | Zezwól na kontynuowanie ze strony ostrzeżenia dotyczącego protokołu SSL |
SSLVersionFallbackMin | Najniższa wersja TLS, która zostanie użyta zastępczo |
SSLVersionMin | Najniższa włączona wersja protokołu SSL |
SafeBrowsingEnabled | Włącz Bezpieczne przeglądanie |
SafeBrowsingExtendedReportingOptInAllowed | Umożliwia użytkownikom wyrażenie zgody na generowanie rozszerzonych raportów przez usługę Bezpieczne przeglądanie |
SavingBrowserHistoryDisabled | Wyłącz zapisywanie historii przeglądarki |
SearchSuggestEnabled | Włącz propozycje wyszukiwania |
SessionLengthLimit | Ogranicz długość sesji |
SessionLocales | Ustaw zalecane języki dla sesji publicznej |
ShelfAutoHideBehavior | Steruj autoukrywaniem półki |
ShowAppsShortcutInBookmarkBar | Pokaż skróty aplikacji na pasku zakładek |
ShowHomeButton | Pokaż przycisk strony startowej na pasku narzędzi |
ShowLogoutButtonInTray | Dodaj przycisk wylogowania do paska zadań |
SigninAllowed | Zezwalaj na logowanie się do Google Chrome |
SpellCheckServiceEnabled | Włącz lub wyłącz internetową usługę sprawdzania pisowni |
SuppressChromeFrameTurndownPrompt | Pomiń monit o odinstalowanie Google Chrome Frame |
SuppressUnsupportedOSWarning | Suppress the unsupported OS warning |
SyncDisabled | Wyłącz synchronizację danych z Google |
SystemTimezone | Strefa czasowa |
SystemUse24HourClock | Domyślnie używaj zegara 24-godzinnego |
TermsOfServiceURL | Określ Warunki korzystania z usługi dla lokalnego konta na urządzeniu |
TouchVirtualKeyboardEnabled | Włącz wirtualną klawiaturę |
TranslateEnabled | Włącz Tłumacza |
URLBlacklist | Blokuj dostęp do listy adresów URL |
URLWhitelist | Zezwalaj na dostęp do listy adresów URL |
UnifiedDesktopEnabledByDefault | Udostępnij ujednolicony pulpit i włącz go domyślnie |
UptimeLimit | Ogranicz czas działania urządzenia przez automatyczne ponowne uruchamianie |
UserAvatarImage | Obraz awatara użytkownika |
UserDataDir | Ustaw katalog danych użytkownika |
UserDisplayName | Ustaw nazwę wyświetlaną dla lokalnych kont na urządzeniu |
VideoCaptureAllowed | Zezwól lub nie na przechwytywanie wideo |
VideoCaptureAllowedUrls | Adresy URL, które bez pytania otrzymają dostęp do urządzeń do nagrywania filmów |
WPADQuickCheckEnabled | Włącz optymalizację WPAD |
WallpaperImage | Tapeta |
WelcomePageOnOSUpgradeEnabled | Włącz wyświetlanie strony powitalnej przy pierwszym uruchomieniu przeglądarki po uaktualnieniu systemu operacyjnego. |
Włącza korzystanie z usług domyślnego dostawcy usługi wyszukiwania.
Jeśli włączysz to ustawienie, wpisanie w omniboksie tekstu, który nie jest adresem URL, będzie powodować użycie wyszukiwarki domyślnej.
Możesz określić domyślnego dostawcę usługi wyszukiwania, konfigurując pozostałe zasady dotyczące wyszukiwarki domyślnej. Jeśli te zasady pozostaną puste, użytkownik będzie mógł wybrać dostawcę domyślnego.
Jeśli wyłączysz to ustawienie, wpisanie w omniboksie tekstu, który nie jest adresem URL, nie spowoduje przeprowadzenia wyszukiwania.
Jeśli włączysz lub wyłączysz to ustawienie, użytkownicy nie będą mogli go zmienić ani zastąpić w Google Chrome.
Jeśli ta zasada pozostanie nieustawiona, włączony zostanie domyślny dostawca usługi wyszukiwania, a użytkownik będzie mógł skonfigurować listę dostawców usługi wyszukiwania.
Ta zasada jest niedostępna w systemach Windows, które nie są dołączone do domeny Active Directory.
Określa nazwę domyślnego dostawcy wyszukiwania. Jeśli ta zasada pozostanie pusta lub nieskonfigurowana, będzie używana nazwa hosta określona w URL-u wyszukiwarki. Ta zasada jest uwzględniana tylko przy włączonej zasadzie „DefaultSearchProviderEnabled”.
Pozwala określić słowo kluczowe będące skrótem umożliwiającym wywołanie w omniboksie usługi wyszukiwania od tego dostawcy. Ta zasada jest opcjonalna. Jeśli nie zostanie ustawiona, żadne słowo kluczowe nie będzie aktywować dostawcy wyszukiwania. Ta zasada jest uwzględniana tylko po włączeniu zasady „DefaultSearchProviderEnabled”.
Określa URL wyszukiwarki używanej podczas wyszukiwania domyślnego. URL powinien zawierać ciąg „{searchTerms}”, który podczas zapytania zostanie zastąpiony hasłami wyszukiwanymi przez użytkownika. Ta opcja musi być ustawiona w przypadku włączenia zasady „DefaultSearchProviderEnabled” i tylko wtedy będzie uwzględniana.
Określa URL wyszukiwarki dostarczającej sugestie wyszukiwania. URL powinien zawierać ciąg „{searchTerms}”, który w trakcie przesyłania zapytania zostanie zastąpiony tekstem dotychczas wpisanym przez użytkownika. Ta zasada jest opcjonalna. Jeśli nie zostanie ustawiona, URL sugestii nie będzie używany. Ta zasada jest stosowana tylko wówczas, gdy jest włączona zasada „DefaultSearchProviderEnabled”.
Pozwala określić URL wyszukiwarki, z której pobierane są wyniki wyszukiwania dynamicznego. URL musi zawierać ciąg '{searchTerms}', który podczas wyszukiwania jest zastępowany tekstem wprowadzonym przez użytkownika. Ta zasada jest opcjonalna. Jeśli nie zostanie skonfigurowana, wyniki wyszukiwania dynamicznego nie będą dostarczane. Ta zasada jest egzekwowana tylko wówczas, gdy włączona jest zasada „DefaultSearchProviderEnabled”.
Pozwala określić URL wybranej ikony domyślnego dostawcy wyszukiwania. Ta zasada jest opcjonalna. Jeśli nie zostanie skonfigurowana, ikona dostawcy wyszukiwania nie będzie wyświetlana. Ta zasada jest stosowana tylko przy włączonej zasadzie „DefaultSearchProviderEnabled”.
Pozwala określić kodowania znaków obsługiwane przez dostawcę wyszukiwania. Kodowania są określane za pomocą nazw stron kodowych, np. UTF-8, GB2312 czy ISO-8859-1. Są stosowane w podanej kolejności. Ta zasada jest opcjonalna. Jeśli nie zostanie skonfigurowana, będzie używana wartość domyślna, czyli UTF-8. Zasada ta jest stosowana tylko przy włączonej zasadzie „DefaultSearchProviderEnabled”.
Określa listę alternatywnych URL-i, które umożliwiają uzyskanie wyników haseł z wyszukiwarki. Adresy URL powinny zawierać łańcuch '{searchTerms}' używany do wskazania haseł do wyszukania.
Ta zasada jest opcjonalna. Jeśli nie zostanie ustawiona, do wydobywania haseł do wyszukania nie będą używane alternatywne URL-e.
Ta zasada jest stosowana tylko wtedy, gdy włączono zasadę „DefaultSearchProviderEnabled”.
Jeśli ta zasada jest ustawiona, a URL wyszukiwania zaproponowany przez omnibox zawiera ten parametr w ciągu zapytania lub identyfikatorze fragmentu, wtedy sugestia zamiast nieprzetworzonego adresu URL wyszukiwania pokaże wyszukiwane hasła i dostawcę wyszukiwania.
Ta zasada jest opcjonalna. Jeśli nie jest ustawiona, nie zachodzi zamiana wyszukiwanego hasła.
Ta zasada jest uwzględniania tylko wtedy, gdy włączona jest zasada „DefaultSearchProviderEnabled”.
Określa adres URL wyszukiwarki używanej do wyszukiwania obrazem. Żądania wyszukiwania będą wysyłane przy użyciu metody GET. Jeśli zasada DefaultSearchProviderImageURLPostParams jest ustawiona, wtedy takie żądania będą używać metody POST.
Ta zasada jest opcjonalna. Jeśli nie jest ustawiona, nie będzie używane wyszukiwanie obrazem.
Ta zasada jest uwzględniana tylko wtedy, gdy włączona jest zasada „DefaultSearchProviderEnabled”.
Określa adres URL, którego wyszukiwarka ma używać do otwierania strony nowej karty.
Ta zasada jest opcjonalna. Jeśli jej nie skonfigurujesz, na stronie nowej karty nie będzie otwierana żadna strona.
Ta zasada jest stosowana tylko wtedy, gdy jest włączona zasada „DefaultSearchProviderEnabled”.
Określa parametry używane przy wyszukiwaniu URL-a z użyciem POST. Składa się z rozdzielonych przecinkami par nazwy i wartości. Jeśli wartość jest parametrem szablonu, tak jak w przykładzie powyżej {searchTerms}, zostanie ona zastąpiona rzeczywistymi danymi wyszukiwanych słów.
Ta zasada jest opcjonalna. Jeśli nie jest ustawiona, żądania wyszukiwań są wysyłane przy użyciu metody GET.
Ta zasada jest uwzględniana tylko wtedy, gdy włączona jest zasada „DefaultSearchProviderEnabled”.
Określa parametry używane przy sugerowaniu haseł z użyciem POST. Składa się z rozdzielonych przecinkami par nazwy i wartości. Jeśli wartość jest parametrem szablonu, tak jak w przykładzie powyżej {searchTerms}, zostanie ona zastąpiona rzeczywistymi danymi wyszukiwanych słów.
Ta zasada jest opcjonalna. Jeśli nie jest ustawiona, żądania sugerowanych wyszukiwań są wysyłane przy użyciu metody GET.
Ta zasada jest uwzględniana tylko wtedy, gdy włączona jest zasada „DefaultSearchProviderEnabled”.
Określa parametry używane przy wyszukiwaniu dynamicznym z użyciem POST. Składa się z rozdzielonych przecinkami par nazwy i wartości. Jeśli wartość jest parametrem szablonu, tak jak w przykładzie powyżej {searchTerms}, zostanie ona zastąpiona rzeczywistymi danymi wyszukiwanych słów.
Ta zasada jest opcjonalna. Jeśli nie jest ustawiona, żądania wyszukiwania dynamicznego są wysyłane przy użyciu metody GET.
Ta zasada jest uwzględniana tylko wtedy, gdy włączona jest zasada „DefaultSearchProviderEnabled”.
Określa parametry używane przy wyszukiwaniu obrazem przy użyciu POST. Składa się z rozdzielonych przecinkami par nazwy i wartości. Jeśli wartość jest parametrem szablonu, tak jak w przykładzie powyżej {imageThumbnail}, zostanie ona zastąpiona rzeczywistymi danymi miniatury obrazu.
Ta zasada jest opcjonalna. Jeśli nie jest ustawiona, żądania wyszukiwania obrazem są wysyłane przy użyciu metody GET.
Ta zasada jest uwzględniana tyko wtedy, gdy włączona jest zasada „DefaultSearchProviderEnabled”.
Umożliwia skonfigurowanie domyślnego mechanizmu renderowania HTML po zainstalowaniu wtyczki Google Chrome Frame. Ustawieniem domyślnym, stosowanym w przypadku nieskonfigurowania tej zasady, jest zezwolenie przeglądarce hosta na wykonywanie renderowania, jednak możesz opcjonalnie zastąpić to ustawienie, tak aby strony HTML były domyślnie renderowane przez wtyczkę Google Chrome Frame.
Pozwala dostosować listę wzorców adresów URL stron, które Google Chrome Frame ma zawsze renderować.
Jeśli nie ustawisz tej zasady, na wszystkich stronach działa domyślny mechanizm renderowania określony przez zasadę ChromeFrameRendererSettings.
Przykładowe wzorce znajdziesz na https://www.chromium.org/developers/how-tos/chrome-frame-getting-started
Pozwala dostosować listę wzorców adresów URL stron, które przeglądarka hosta ma zawsze renderować.
Jeśli nie ustawisz tej zasady, na wszystkich stronach działa domyślny mechanizm renderowania określony przez zasadę ChromeFrameRendererSettings.
Przykładowe wzorce znajdziesz na https://www.chromium.org/developers/how-tos/chrome-frame-getting-started
Pozwala określić dodatkowe parametry używane, gdy Google Chrome Frame uruchamia Google Chrome.
Jeśli ta zasada nie jest ustawiona, używany jest domyślny wiersz polecenia.
Normalnie strony, które w tagu X-UA-Compatible mają wartość chrome=1, będą renderowane w Google Chrome Frame niezależnie od ustawienia zasady „ChromeFrameRendererSettings”.
Jeśli włączysz to ustawienie, strony nie będą skanowane w poszukiwaniu metatagów.
Jeśli wyłączysz to ustawienie, strony będą skanowane w poszukiwaniu metatagów.
Jeśli nie ustawisz tej zasady, strony będą skanowane w poszukiwaniu metatagów.
Jeśli to ustawienie jest włączone, Google Chrome może zapamiętywać hasła użytkowników i podpowiadać je automatycznie przy następnym logowaniu się na stronie.
Jeśli to ustawienie jest wyłączone, użytkownicy nie mogą zapisywać nowych haseł, ale mogą używać haseł zapisanych wcześniej.
Włączenia ani wyłączenia tej zasady użytkownicy nie mogą zmienić ani zastąpić w Google Chrome. Jeśli ta zasada nie jest ustawiona, zapisywanie haseł jest dozwolone (ale użytkownik może je wyłączyć).
Pozwala określić, czy użytkownik może wyświetlać tekst haseł w menedżerze haseł. Jeśli wyłączysz to ustawienie, w oknie menedżera haseł nie będzie można wyświetlać tekstu przechowywanych haseł. W przypadku włączenia lub nieskonfigurowania tej zasady użytkownicy będą mogli wyświetlać tekst haseł w menedżerze haseł.
Pozwala określić rozszerzenia, których użytkownicy NIE mogą instalować. Zainstalowane rozszerzenia zostaną usunięte w przypadku umieszczenia ich na tej liście. Wartość „*” na liście blokad oznacza, że zablokowane są wszystkie rozszerzenia, które nie znajdują się na liście dozwolonych rozszerzeń. Jeśli zasada ta nie zostanie skonfigurowana, użytkownicy mogą instalować dowolne rozszerzenia w Google Chrome.
Umożliwia określenie rozszerzeń, których nie obejmuje czarna lista. Wartość * na czarnej liście oznacza dodanie do niej wszystkich rozszerzeń i zezwolenie użytkownikom na instalowanie wyłącznie rozszerzeń wymienionych na białej liście. Domyślnie wszystkie rozszerzenia znajdują się na białej liście, jeśli jednak za pomocą zasady wszystkie rozszerzenia dodano do czarnej listy, białej listy można użyć do zmodyfikowania tej zasady.
Specifies a list of apps and extensions that are installed silently, without user interaction, and which cannot be uninstalled by the user. All permissions requested by the apps/extensions are granted implicitly, without user interaction, including any additional permissions requested by future versions of the app/extension. Furthermore, permissions are granted for the enterprise.deviceAttributes and enterprise.platformKeys extension APIs. (These two APIs are not available to apps/extensions that are not force-installed.)
This policy takes precedence over a potentially conflicting ExtensionsInstallBlacklist policy. If an app or extension that previously had been force-installed is removed from this list, it is automatically uninstalled by Google Chrome.
For Windows instances that are not joined to an Active Directory domain, forced installation is limited to apps and extensions listed in the Chrome Web Store.
Note that the source code of any extension may be altered by users via Developer Tools (potentially rendering the extension dysfunctional). If this is a concern, the DeveloperToolsDisabled policy should be set.
Each list item of the policy is a string that contains an extension ID and an "update" URL separated by a semicolon (;). The extension ID is the 32-letter string found e.g. on chrome://extensions when in developer mode. The "update" URL should point to an Update Manifest XML document as described at https://developer.chrome.com/extensions/autoupdate. Note that the "update" URL set in this policy is only used for the initial installation; subsequent updates of the extension employ the update URL indicated in the extension's manifest.
For example, gbchcmhmhahfdphkhkmpfmihenigjmpp;https://clients2.google.com/service/update2/crx installs the Chrome Remote Desktop app from the standard Chrome Web Store "update" URL. For more information about hosting extensions, see: https://developer.chrome.com/extensions/hosting.
If this policy is left not set, no apps or extensions are installed automatically and the user can uninstall any app or extension in Google Chrome.
Pozwala określić, z jakich URL-i można instalować rozszerzenia, aplikacje i motywy.
Od Google Chrome 21 trudniej jest instalować rozszerzenia, aplikacje i skrypty użytkownika spoza Chrome Web Store. Wcześniej użytkownik klikał link do pliku CRX, a Google Chrome po wyświetleniu kilku ostrzeżeń proponował jego zainstalowanie. Od Google Chrome 21 taki plik trzeba pobrać i przeciągnąć na stronę ustawień Google Chrome. To ustawienie pozwala instalować elementy z określonych URL-i starszą, prostszą metodą.
Każda pozycja na liście to wzorzec dopasowania rozszerzenia (zobacz na https://developer.chrome.com/extensions/match_patterns). Użytkownicy mogą łatwo instalować elementy z każdego URL-a, który pasuje do pozycji na liście. Wzorce muszą zezwalać na dostęp zarówno do lokalizacji pliku CRX, jak i strony, na której rozpoczyna się pobieranie (strony odsyłającej).
ExtensionInstallBlacklist ma pierwszeństwo przed tą zasadą. Oznacza to, że rozszerzenie z czarnej listy nie zostanie zainstalowane, nawet jeśli pochodzi ze strony wymienionej w tej zasadzie.
Określa typy aplikacji lub rozszerzeń, które można instalować.
To ustawienie tworzy białą listę typów rozszerzeń lub aplikacji, których instalacja jest dozwolona w Google Chrome. Wartość jest listą ciągów znaków z tego zestawu: „extension”, „theme”, „user_script”, „hosted_app”, „legacy_packaged_app”, „platform_app”. Więcej informacji o tych typach znajdziesz w dokumentacji rozszerzeń Google Chrome.
Zasada wpływa też na rozszerzenia i aplikacje, których instalacja jest wymuszana przez ExtensionInstallForcelist.
Jeśli skonfigurujesz to ustawienie, rozszerzenia lub aplikacje o typie innym niż wymienione na liście nie są instalowane.
W przeciwnym razie nie obowiązują żadne ograniczenia dozwolonych typów rozszerzeń lub aplikacji.
Pozwala określić serwer proxy używany w Google Chrome i uniemożliwia użytkownikom zmianę jego ustawień. Jeśli zdecydujesz się nie korzystać z serwera proxy i zawsze bezpośrednio nawiązywać połączenia, wszystkie pozostałe opcje będą ignorowane. Są one ignorowane również w przypadku użycia systemowych ustawień serwera proxy lub automatycznego wykrywania serwera proxy. Jeśli wybierzesz tryb stałego serwera proxy, możesz określić dodatkowe opcje w polach „Adres URL serwera proxy” i „Lista rozdzielonych przecinkami reguł omijania serwera proxy”. W przypadku użycia skryptu PAC serwera proxy musisz w polu „Adres URL pliku PAC serwera proxy” określić adres URL skryptu. Szczegółowe przykłady można znaleźć na stronie https://www.chromium.org/developers/design-documents/network-settings#TOC-Command-line-options-for-proxy-sett. Jeśli ustawienie jest włączone, Google Chrome ignoruje wszystkie opcje dotyczące serwera proxy określone w wierszu polecenia. W przypadku nieskonfigurowania tej zasady użytkownicy będą mogli samodzielnie wybrać ustawienia proxy.
Ta zasada jest przestarzała, zamiast niej użyj zasady ProxyMode. Pozwala ona określić serwer proxy używany w Google Chrome i uniemożliwia użytkownikom zmianę jego ustawień. Jeśli zdecydujesz się nie korzystać z serwera proxy i zawsze bezpośrednio nawiązywać połączenia, wszystkie pozostałe opcje będą ignorowane. Są one ignorowane również w przypadku użycia systemowych ustawień serwera proxy lub automatycznego wykrywania serwera proxy. Jeśli chcesz ręcznie wprowadzić ustawienia serwera proxy, możesz określić dodatkowe opcje w polach „Adres URL serwera proxy”, „Adres URL pliku PAC serwera proxy” i „Lista rozdzielonych przecinkami reguł omijania serwera proxy”. Szczegółowe przykłady można znaleźć na https://www.chromium.org/developers/design-documents/network-settings#TOC-Command-line-options-for-proxy-sett. Jeśli ustawienie jest włączone, przeglądarka Google Chrome ignoruje wszystkie opcje dotyczące serwera proxy określone w wierszu polecenia. W przypadku nieskonfigurowania tej zasady użytkownicy mogą samodzielnie wybrać ustawienia proxy.
W tym miejscu możesz podać URL serwera proxy. Ta zasada obowiązuje tylko wówczas, gdy zdecydujesz się ręcznie wprowadzić ustawienia serwera proxy za pomocą opcji „Wybierz sposób określenia ustawień serwera proxy”. Nie ustawiaj tej zasady w przypadku wybrania innego trybu ustawiania zasad proxy. Więcej opcji i szczegółowych przykładów znajdziesz na https://www.chromium.org/developers/design-documents/network-settings#TOC-Command-line-options-for-proxy-sett
W tym miejscu możesz podać URL pliku PAC serwera proxy. Ta zasada obowiązuje tylko po wybraniu ręcznego konfigurowania ustawień proxy za pomocą opcji „Wybierz sposób określenia ustawień serwera proxy”. Szczegółowe przykłady można znaleźć na https://www.chromium.org/developers/design-documents/network-settings#TOC-Command-line-options-for-proxy-sett
W przypadku hostów wymienionych na tej liście przeglądarka Google Chrome omija serwer proxy. Ta zasada obowiązuje tylko wówczas, gdy ręcznie wprowadzisz ustawienia serwera proxy za pomocą opcji „Wybierz sposób określenia ustawień serwera proxy”. Szczegółowe przykłady można znaleźć na https://www.chromium.org/developers/design-documents/network-settings#TOC-Command-line-options-for-proxy-sett
Po ustawieniu wartości prawda wyłącza synchronizację Dysku Google w aplikacji Pliki w Google Chrome OS. Żadne dane nie są przesyłane na Dysk Google.
Jeśli nie ustawisz tej zasady lub wybierzesz wartość fałsz, użytkownicy mogą przesyłać pliki na Dysk Google.
Po ustawieniu wartości prawda wyłącza synchronizację Dysku Google w aplikacji Pliki w Google Chrome OS, gdy użytkownik korzysta z połączenia komórkowego. Dane są synchronizowane z Dyskiem Google tylko przez Wi-Fi lub Ethernet.
Jeśli nie ustawisz tej zasady lub wybierzesz wartość fałsz, użytkownicy mogą przesyłać dane na Dysk Google przez sieć komórkową.
Ta zasada nie jest już obsługiwana. Umożliwia stosowanie protokołu STUN i serwerów przekazywania podczas łączenia się z klientem zdalnym. Jeśli ustawienie jest włączone, ten komputer może wykrywać hosty zdalne i łączyć się z nimi nawet wówczas, gdy są oddzielone zaporą sieciową. Jeśli ustawienie jest wyłączone, a wychodzące połączenia UDP są filtrowane przez zaporę sieciową, komputer może łączyć się tylko z hostami w sieci lokalnej.
Pozwala korzystać z serwerów STUN, gdy klienty zdalne próbują nawiązać połączenie z tym komputerem.
Jeśli ustawienie jest włączone, klienty zdalne mogą wykrywać komputer i łączyć się z nim tylko wtedy, gdy są oddzielone zaporą sieciową.
Jeśli ustawienie jest wyłączone i zapora sieciowa filtruje wychodzące połączenia UDP, z komputerem mogą łączyć się tylko komputery klienckie w sieci lokalnej.
Jeśli nie skonfigurujesz tej zasady, ustawienie jest włączone.
Konfiguruje wymaganą nazwę hosta, która będzie stosowana do hostów zdalnego dostępu, i uniemożliwia użytkownikom jej zmianę.
Jeśli to ustawienie zostanie włączone, hosty będą mogły być udostępniane tylko z użyciem kont zarejestrowanych w określonej domenie.
W przypadku wyłączenia lub nieskonfigurowania tego ustawienia hosty będą mogły być udostępniane z użyciem dowolnego konta.
Pozwala włączyć uwierzytelnianie dwuskładnikowe dla hostów zdalnego dostępu zamiast stosowania PIN-u określanego przez użytkownika.
Jeśli to ustawienie jest włączone, podczas uzyskiwania dostępu do hosta użytkownicy muszą podać prawidłowy kod dwuskładnikowy.
Jeśli to ustawienie jest wyłączone lub nieskonfigurowane, uwierzytelnianie dwuskładnikowe nie będzie włączone i stosowane będzie działanie domyślne – korzystanie z PIN-u zdefiniowanego przez użytkownika.
Konfiguruje przedrostek gadżetu TalkGadget, który będzie używany przez hosty zdalnego dostępu, i uniemożliwia użytkownikom jego zmianę.
W przypadku określenia tego przedrostka jest on dołączany na początku podstawowej nazwy gadżetu TalkGadget, by utworzyć pełną nazwę domeny dla gadżetu TalkGadget. Podstawowa nazwa domeny gadżetu TalkGadget to „.talkgadget.google.com”.
Jeśli to ustawienie zostanie włączone, podczas uzyskiwania dostępu do gadżetu TalkGadget hosty będą używać niestandardowej, a nie domyślnej nazwy domeny.
W przypadku wyłączenia lub nieskonfigurowania tego ustawienia wszystkie hosty będą używać domyślnej nazwy domeny gadżetu TalkGadget („chromoting-host.talkgadget.google.com”).
Ta zasada nie ma wpływu na klienty zdalnego dostępu. Do uzyskania dostępu do gadżetu TalkGadget wykorzystują one zawsze domenę „chromoting-client.talkgadget.google.com”.
Włącza separację hostów zdalnego dostępu podczas połączenia.
W przypadku włączenia tej opcji fizyczne urządzenia wejściowe i wyjściowe hosta będą wyłączane na czas trwania połączenia zdalnego.
Jeśli to ustawienie będzie wyłączone lub nieustawione, zarówno zdalni, jak i lokalni użytkownicy będą mogli korzystać z udostępnianego hosta.
Jeśli to ustawienie jest włączone lub nie jest skonfigurowane, użytkownicy mogą parować klienty i hosty w czasie połączenia, co wyklucza potrzebę wpisywania kodu PIN za każdym razem.
Jeśli to ustawienie jest wyłączone, ta funkcja nie będzie dostępna.
Jeśli włączysz to ustawienie, żądania uwierzytelniania Gnubby będą przesyłane przez serwer proxy podczas zdalnego połączenia z hostem.
Jeśli wyłączysz to ustawienie lub go nie skonfigurujesz, żądania uwierzytelniania Gnubby nie będą przesyłane przez serwer proxy.
Pozwala korzystać z serwerów przekazujących, gdy klienty zdalne próbują nawiązać połączenie z tym komputerem.
Jeśli ustawienie jest włączone, klienty zdalne mogą używać serwerów przekazujących, by łączyć się z tym komputerem, gdy połączenie bezpośrednie jest niedostępne (np. z powodu ograniczeń nakładanych przez zaporę sieciową).
Gdy wyłączysz zasadę RemoteAccessHostFirewallTraversal, ta zasada jest ignorowana.
Jeśli nie skonfigurujesz tej zasady, ustawienie jest włączone.
Ogranicza zakres portów UDP używanych przez host zdalnego dostępu na tym komputerze.
Jeśli nie ustawisz tej zasady lub jej wartość to pusty ciąg, host zdalnego dostępu może korzystać z dowolnego dostępnego portu, chyba że zasada RemoteAccessHostFirewallTraversal jest wyłączona – wtedy host zdalnego dostępu używa portów z zakresu 12400-12409.
Wymaga dopasowania nazwy użytkownika lokalnego do nazwy hosta dostępu zdalnego.
Po włączeniu tego ustawienia host dostępu zdalnego porównuje nazwę użytkownika lokalnego (z którym host jest skojarzony) z nazwą konta Google zarejestrowaną jako właściciel hosta (tj. „jankowalski”, jeśli właścicielem konta Google jest „jankowalski@example.com”). Host dostępu zdalnego nie uruchomi się, jeśli nazwa właściciela hosta będzie się różniła od nazwy użytkownika lokalnego, z którym host jest skojarzony. Zasadę RemoteAccessHostMatchUsername należy stosować w połączeniu z RemoteAccessHostDomain, by wymusić również weryfikowanie, czy konto Google właściciela hosta jest skojarzone z wybraną domeną (tj. „example.com”).
Jeśli wyłączysz to ustawienie lub go nie skonfigurujesz, host zdalnego dostępu będzie mógł być skojarzony z dowolnym użytkownikiem lokalnym.
Adres URL, pod którym klienty zdalnego dostępu otrzymują token uwierzytelniania.
Jeśli ustawisz tę zasadę, host zdalnego dostępu będzie wymagał od łączących się klientów uzyskania tokena uwierzytelniania z tego adresu URL. Musisz jej używać w połączeniu z zasadą RemoteAccessHostTokenValidationUrl.
Ta funkcja jest obecnie wyłączona po stronie serwera.
URL do weryfikowania tokena uwierzytelniania klienta dostępu zdalnego.
Jeśli ta zasada jest ustawiona, host dostępu zdalnego będzie używał tego adresu URL do weryfikowania tokenów uwierzytelniania z klientów dostępu zdalnego na potrzeby akceptowania połączeń. Musi być stosowana w połączeniu z zasadą RemoteAccessHostTokenUrl.
Ta zasada jest aktualnie wyłączona po stronie serwera.
Certyfikat klienta umożliwiający nawiązanie połączenia z RemoteAccessHostTokenValidationUrl.
Jeśli ta zasada jest ustawiona, host użyje certyfikatu klienta z numerem określonego wystawcy, by uwierzytelnić połączenie z RemoteAccessHostTokenValidationUrl. Ustaw zasadę na „*”, by użyć dowolnego dostępnego certyfikatu klienta.
Obecnie ta funkcja jest wyłączona po stronie serwera.
Zastępuje zasady w kompilacjach hosta dostępu zdalnego w trybie debugowania.
Wartość jest przetwarzana jako słownik JSON nazwy zasady na mapowanie wartości zasady.
Konfiguruje adres URL domyślnej strony startowej Google Chrome i uniemożliwia użytkownikom jego zmianę.
Stronę startową otwiera się przyciskiem strony startowej. Strony otwierane po uruchomieniu są określone w zasadach RestoreOnStartup.
Jako stronę startową można ustawić podany tu adres URL albo stronę nowej karty. Wybranie strony nowej karty powoduje, że ta zasada nie jest stosowana.
Jeśli ta zasada jest włączona, użytkownicy nie mogą zmienić adresu URL strony startowej Google Chrome, ale mogą wybrać stronę nowej karty jako swoją stronę startową.
Jeśli ta zasada jest nieskonfigurowana, użytkownik może wybrać stronę startową, o ile nie jest też skonfigurowana zasada HomepageIsNewTabPage.
Zasada nie jest dostępna na komputerach z systemem Windows, które nie są dołączone do domeny Active Directory.
Konfiguruje typ domyślnej strony głównej w Google Chrome i uniemożliwia zmienianie preferencji strony głównej przez użytkowników. Dla strony głównej można ustawić wybrany adres URL lub stronę nowej karty.
Włączenie tego ustawienia powoduje, że jako strona główna zawsze stosowana jest strona nowej karty, a adres URL strony głównej jest ignorowany.
Po wyłączeniu ustawienia strona nowej karty nigdy nie będzie się ustawiała jako strona główna użytkownika, chyba że jako adres URL zostanie podana wartość „chrome://newtab”.
Jeśli włączysz lub wyłączysz to ustawienie, użytkownicy nie będą mogli zmienić typu strony głównej w Google Chrome.
W przypadku pozostawienia zasady nieskonfigurowanej użytkownik może wybrać, czy jako strona nowej karty ma się wyświetlać wskazana przez niego strona główna.
Ta zasada nie jest dostępna w systemach Windows niepodłączonych do domeny Active Directory.
Pozwala określić działanie po uruchomieniu.
Jeśli wybierzesz „Otwórz stronę nowej karty”, po uruchomieniu Google Chrome będzie się zawsze otwierać strona nowej karty.
Jeśli wybierzesz „Przywróć ostatnią sesję”, będą otwierać się strony, które były otwarte w momencie ostatniego zamknięcia Google Chrome i będzie przywracana sesja przeglądania w postaci, w jakiej została zamknięta. Wybranie tej opcji spowoduje wyłączenie niektórych ustawień zależnych od sesji lub powodujących wykonywanie określonych czynności przy zamykaniu (na przykład wyczyszczenie danych przeglądania po zamknięciu lub usunięcie plików cookie sesji).
Jeśli wybierzesz „Otwórz adresy URL z listy”, po włączeniu Google Chrome wyświetlą się strony z listy „Adresy URL otwierane po uruchomieniu”.
Jeśli włączysz to ustawienie, użytkownicy nie będą mogli go zmienić ani zastąpić w Google Chrome.
Wyłączenie tego ustawienia jest równoznaczne z pozostawieniem go nieskonfigurowanego. Użytkownik nadal będzie mógł je zmienić w Google Chrome.
Ta zasada jest niedostępna w systemach Windows, które nie są dołączone do domeny Active Directory.
Umożliwia określenie listy otwieranych adresów URL, jeśli jako działanie po uruchomieniu wybrano opcję „Otwórz adresy URL z listy”. Jeśli ta zasada pozostanie nieskonfigurowana, po uruchomieniu nie będzie otwierany żaden adres URL.
Ta zasada działa tylko wtedy, gdy zasada RestoreOnStartup jest skonfigurowana jako RestoreOnStartupIsURLs.
Ta zasada jest niedostępna w systemach Windows, które nie są dołączone do domeny Active Directory.
Pozwala określić, czy witryny mogą tworzyć dane lokalne. Może to być dozwolone lub zabronione dla wszystkich witryn.
Jeśli ta zasada zostanie ustawiona na „Zachowaj pliki cookie na czas trwania sesji”, pliki cookie będą usuwane przy zamknięciu sesji. Pamiętaj, że jeśli Google Chrome działa w tle, nawet po zamknięciu ostatniego okna sesja może pozostać aktywna. Przeczytaj o zasadzie BackgroundModeEnabled, by dowiedzieć się więcej o konfigurowaniu tego działania.
Jeśli ta zasada pozostanie nieskonfigurowana, będzie używane ustawienie AllowCookies, a użytkownik będzie mógł je zmienić.
Pozwala określić, czy witryny mogą wyświetlać obrazy. Pokazywanie obrazów może być włączone lub wyłączone dla wszystkich witryn. Jeśli ta zasada nie będzie skonfigurowana, zostanie użyta zasada „AllowImages” i użytkownik będzie mógł zmienić to ustawienie.
Umożliwia określenie, czy w witrynach może być wykonywany kod JavaScript. Wykonanie kodu JavaScript może być dozwolone lub zabronione we wszystkich witrynach. W przypadku nieskonfigurowania tej zasady będzie używane ustawienie „AllowJavaScript”, a użytkownik będzie mógł je zmienić.
Pozwala określić, czy strony będą mogły automatycznie uruchamiać wtyczki. Automatyczne uruchamianie wtyczek może być dozwolone dla wszystkich witryn lub zabronione dla wszystkich witryn.
Ustawienie Kliknij, by uruchomić zezwala na uruchamianie wtyczek, ale użytkownik musi kliknąć wtyczkę, by rozpoczęło się jej wykonywanie.
W przypadku nieustawienia tej zasady zostanie użyta opcja „AllowPlugins”, a użytkownik będzie mógł ją zmienić.
Umożliwia określenie, czy w witrynach mogą być pokazywane wyskakujące okienka. Pokazywanie wyskakujących okienek może być dozwolone lub zabronione we wszystkich witrynach. W przypadku nieskonfigurowania tej zasady będzie używane ustawienie „BlockPopups”, a użytkownik będzie mógł je zmienić.
Umożliwia określenie, czy witryny mogą wyświetlać powiadomienia na pulpicie. Wyświetlanie powiadomień na pulpicie może być domyślnie dozwolone lub zabronione bądź użytkownikowi może być wyświetlany monit za każdym razem, gdy witryna chce wyświetlić takie powiadomienie. W przypadku nieskonfigurowania tej zasady będzie używana zasada „AskNotifications”, a użytkownik będzie mógł zmienić to ustawienie.
Umożliwia określenie, czy witryny mogą śledzić fizyczną lokalizację użytkownika. Śledzenie fizycznej lokalizacji użytkownika może być domyślnie dozwolone lub zabronione bądź użytkownik może być o to pytany za każdym razem, gdy witryna żąda informacji o lokalizacji. W przypadku nieskonfigurowania tej zasady używane będzie ustawienie „AskGeolocation”, a użytkownik będzie mógł je zmienić.
Pozwala określić, czy strony mogą korzystać z urządzeń do rejestrowania multimediów. Dostęp do tych urządzeń może być dozwolony domyślnie lub użytkownik może być pytany za każdym razem, gdy strona chce użyć urządzenia do rejestrowania multimediów.
Jeśli ta zasada nie zostanie ustawiona, będzie stosowane ustawienie „PromptOnAccess” i użytkownik nie będzie mógł go zmienić.
Umożliwia określenie, czy w witrynach mogą być generowane klucze. Generowanie kluczy może być dozwolone lub zabronione we wszystkich witrynach.
Jeśli ta zasada nie zostanie skonfigurowana, będzie używane ustawienie „BlockKeygen”, a użytkownik będzie mógł je zmienić.
Umożliwia określenie listy wzorców adresu URL definiujących witryny, dla których Google Chrome automatycznie wybiera certyfikaty klienta, jeśli dana witryna żąda certyfikatu.
Wartość musi być tablicą słowników JSON odwzorowanych na ciąg. Każdy słownik musi mieć postać { "pattern": "$URL_PATTERN", "filter" : $FILTER }, gdzie $URL_PATTERN jest wzorcem ustawiającym zawartość. $FILTER ogranicza certyfikaty klienta, spośród których przeglądarka może dokonać automatycznego wyboru. Niezależnie od filtra wybierane mogą być tylko te certyfikaty, które są zgodne z żądaniem certyfikatu serwera. Jeśli $FILTER ma postać { "ISSUER": { "CN": "$ISSUER_CN" } }, to dodatkowo wybierane będą tylko te certyfikaty klienta, które zostały wydane przez certyfikat z CommonName $ISSUER_CN. Jeśli $FILTER jest pustym słownikiem {}, wybór certyfikatów klienta nie jest dodatkowo ograniczany.
Jeśli ta zasada nie jest ustawiona, automatyczna selekcja nie będzie przeprowadzana w żadnej witrynie.
Umożliwia skonfigurowanie listy wzorcowych URL-i określających witryny, którym wolno tworzyć pliki cookie. Jeśli ta zasada nie zostanie skonfigurowana, dla wszystkich witryn będzie używana globalna wartość domyślna pochodząca z zasady „DefaultCookiesSetting” (jeśli została skonfigurowana) lub z osobistej konfiguracji użytkownika.
Umożliwia skonfigurowanie listy wzorcowych URL-i określających witryny, którym nie wolno tworzyć plików cookie. Jeśli ta zasada nie zostanie skonfigurowana, dla wszystkich witryn będzie używana globalna wartość domyślna pobierana z zasady „DefaultCookiesSetting” (jeśli została ustawiona) lub z osobistej konfiguracji użytkownika.
Umożliwia skonfigurowanie listy wzorców adresów URL służącej do określenia witryn, którym wolno tworzyć pliki cookie tylko na czas sesji.
Jeśli nie skonfigurujesz tej zasady, dla wszystkich witryn będzie stosowana domyślna wartość globalna z zasady DefaultCookiesSetting, o ile taka zasada jest ustawiona, lub z osobistej konfiguracji użytkownika.
Pamiętaj, że jeśli Google Chrome działa „w tle”, sesja może się nie zamknąć po zamknięciu ostatniego okna przeglądarki, tylko pozostać aktywna do czasu wyjścia z przeglądarki. Więcej informacji o konfigurowaniu tego działania znajdziesz w opisie zasady BackgroundModeEnabled.
Jeśli zgodnie z ustawieniem zasady RestoreOnStartup adresy URL z poprzednich sesji mają być wznawiane, ta zasada nie będzie przestrzegana, a pliki cookie witryn będą trwale zapisywane.
Umożliwia skonfigurowanie listy wzorcowych URL-i określających witryny, w których mogą być wyświetlane obrazy. Jeśli ta zasada nie zostanie skonfigurowana, dla wszystkich witryn będzie używana globalna wartość domyślna pochodząca z zasady „DefaultImagesSettings” (jeśli została skonfigurowana) lub z osobistej konfiguracji użytkownika.
Pozwala na ustawienie listy wzorcowych URL-i, które określają witryny mogące wyświetlać obrazy. Jeśli ta zasada nie zostanie skonfigurowana, dla wszystkich witryn będzie używana globalna wartość domyślna pochodząca z zasady „DefaultImagesSettings” (jeśli została skonfigurowana) lub z osobistej konfiguracji użytkownika.
Umożliwia skonfigurowanie listy wzorcowych URL-i określających witryny, w których może być wykonywany kod JavaScript. Jeśli ta zasada nie zostanie skonfigurowana, dla wszystkich witryn będzie używana globalna wartość domyślna pochodząca z zasady „DefaultJavaScriptSetting” (jeśli została skonfigurowana) lub z osobistej konfiguracji użytkownika.
Umożliwia skonfigurowanie listy wzorcowych URL-i określających witryny, w których nie może być wykonywany kod JavaScript. W przypadku nieskonfigurowania tej zasady dla wszystkich witryn będzie używana globalna wartość domyślna pobierana z zasady „DefaultJavaScriptSetting” (jeśli została skonfigurowana) lub z osobistej konfiguracji użytkownika.
Umożliwia skonfigurowanie listy wzorcowych URL-i określających witryny, w których mogą być generowane klucze. Jeśli wzorzec adresu URL znajduje się w zasadzie „KeygenBlockedForUrls”, zastępuje to te wyjątki.
Jeśli ta zasada nie zostanie skonfigurowana, dla wszystkich witryn będzie używana globalna wartość domyślna pochodząca z zasady „DefaultKeygenSetting” (jeśli została skonfigurowana) lub z osobistej konfiguracji użytkownika.
Umożliwia skonfigurowanie listy wzorcowych URL-i określających witryny, w których nie mogą być generowane klucze. Jeśli wzorzec adresu URL znajduje się w zasadzie „KeygenAllowedForUrls”, zastępuje to te wyjątki.
Jeśli ta zasada nie zostanie skonfigurowana, dla wszystkich witryn będzie używana globalna wartość domyślna pochodząca z zasady „DefaultKeygenSetting” (jeśli została skonfigurowana) lub z osobistej konfiguracji użytkownika.
Umożliwia skonfigurowanie listy wzorcowych URL-i określających witryny, w których mogą być uruchamiane wtyczki. Jeśli ta zasada nie zostanie skonfigurowana, dla wszystkich witryn będzie używana globalna wartość domyślna pochodząca z zasady „DefaultPluginsSetting” (jeśli została skonfigurowana) lub z osobistej konfiguracji użytkownika.
Umożliwia skonfigurowanie listy wzorcowych URL-i określających witryny, w których nie mogą być uruchamiane wtyczki. Jeśli ta zasada nie zostanie skonfigurowana, dla wszystkich witryn będzie używana globalna wartość domyślna pochodząca z zasady „DefaultPluginsSetting” (jeśli została skonfigurowana) lub z osobistej konfiguracji użytkownika.
Umożliwia skonfigurowanie listy wzorcowych URL-i określających witryny, w których mogą być otwierane wyskakujące okienka. Jeśli ta zasada nie zostanie skonfigurowana, dla wszystkich witryn będzie używana globalna wartość domyślna pochodząca z zasady „DefaultPopupsSetting” (jeśli została skonfigurowana) lub z osobistej konfiguracji użytkownika.
Umożliwia zarejestrowanie listy modułów obsługi protokołów. Ta zasada może być tylko zalecana. We właściwości |protocol| należy wskazać schemat taki jak „mailto”, a we właściwości |url| należy wskazać wzorzec adresu URL aplikacji obsługującej ten schemat. Wzorzec może obejmować „%s”, który – jeśli występuje – zostanie zastąpiony przez obsługiwany adres URL.
Moduły obsługi protokołów zarejestrowane przez zasadę są łączone z modułami zarejestrowanymi przez użytkownika i oba te typy są dostępne do użycia. Użytkownik może zastąpić moduły obsługi protokołów zainstalowane przez zasadę, instalując nowy moduł domyślny, ale nie może usunąć modułów zarejestrowanych przez zasadę.
Umożliwia skonfigurowanie listy wzorcowych URL-i określających witryny, w których mogą być otwierane wyskakujące okienka. Jeśli ta zasada nie zostanie skonfigurowana, dla wszystkich witryn będzie używana globalna wartość domyślna pochodząca z zasady „DefaultPopupsSetting” (jeśli została skonfigurowana) lub z osobistej konfiguracji użytkownika.
Umożliwia skonfigurowanie listy wzorców URL-i określających witryny, w których mogą być wyświetlane powiadomienia. Jeśli ta zasada nie zostanie skonfigurowana, dla wszystkich witryn będzie używana globalna wartość domyślna pochodząca z zasady „DefaultNotificationsSetting” (jeśli została skonfigurowana) lub z osobistej konfiguracji użytkownika.
Umożliwia skonfigurowanie listy wzorcowych URL-i określających witryny, w których nie mogą być wyświetlane powiadomienia. Jeśli ta zasada nie zostanie skonfigurowana, dla wszystkich witryn będzie używana globalna wartość domyślna pochodząca z zasady „DefaultNotificationsSetting” (jeśli została skonfigurowana) lub z osobistej konfiguracji użytkownika.
Pokazuje opcje ułatwień dostępu Google Chrome OS w menu systemu.
Jeśli ustawisz tu wartość prawda, Opcje ułatwień dostępu będą zawsze widoczne w menu na pasku zadań.
Jeśli ustawisz tu wartość fałsz, Opcje ułatwień dostępu nigdy nie będą widoczne w menu na pasku zadań.
Jeśli skonfigurujesz tę zasadę, użytkownicy nie będą mogli jej zmienić ani zastąpić.
Jeśli nie skonfigurujesz tej zasady, Opcje ułatwień dostępu nie będą widoczne w menu na pasku zadań, ale użytkownik będzie mógł włączyć ich wyświetlanie na stronie Ustawień.
Włącza funkcję ułatwień dostępu w postaci dużego kursora.
Jeśli ta zasada ma wartość „prawda”, duży kursor jest zawsze włączony.
Jeśli ma ona wartość „fałsz”, taki kursor jest zawsze wyłączony.
Gdy ją ustawisz, użytkownicy nie mogą jej zmienić ani zastąpić.
Jeśli zasada pozostanie nieustawiona, duży kursor jest początkowo wyłączony, ale użytkownik może go w każdej chwili włączyć.
Włącza funkcję ułatwień dostępu w postaci potwierdzeń głosowych.
Jeśli ta zasada ma wartość „prawda”, potwierdzenia głosowe są zawsze włączone.
Jeśli ma ona wartość „fałsz”, takie potwierdzenia są zawsze wyłączone.
Gdy ją ustawisz, użytkownicy nie mogą jej zmienić ani zastąpić.
Jeśli zasada pozostanie nieustawiona, potwierdzenia głosowe są początkowo wyłączone, ale użytkownik może je w każdej chwili włączyć.
Włącza funkcję ułatwień dostępu w postaci trybu wysokiego kontrastu.
Jeśli ta zasada ma wartość „prawda”, tryb wysokiego kontrastu jest zawsze włączony.
Jeśli ma ona wartość „fałsz”, ten tryb jest zawsze wyłączony.
Gdy ją ustawisz, użytkownicy nie mogą jej zmienić ani zastąpić.
Jeśli zasada pozostanie nieustawiona, tryb wysokiego kontrastu jest początkowo wyłączony, ale użytkownik może go w każdej chwili włączyć.
Włącza funkcję dostępności klawiatury ekranowej.
Jeśli ustawisz tu wartość prawda, klawiatura ekranowa będzie zawsze włączona.
Jeśli ustawisz tu wartość fałsz, klawiatura ekranowa będzie zawsze wyłączona.
Jeśli skonfigurujesz tę zasadę, użytkownicy nie będą mogli jej zmienić ani zastąpić.
Jeśli nie skonfigurujesz tej zasady, początkowo klawiatura ekranowa będzie wyłączona, ale użytkownik w każdej chwili będzie mógł ją włączyć.
Zmienia domyślne działanie górnego rzędu klawiszy na klawisze funkcyjne.
Jeśli ustawisz dla tej zasady wartość prawda, górny rząd klawiszy na klawiaturze będzie domyślnie umożliwiał korzystanie z poleceń klawiszy funkcyjnych. Aby przywrócić standardowe funkcje klawiszy multimediów, należy nacisnąć klawisz wyszukiwania.
Jeśli ustawisz wartość fałsz lub pozostawisz zasadę bez konfiguracji, klawiatura realizuje domyślnie polecenia klawiszy multimedialnych, a polecenia klawiszy funkcyjnych – z przytrzymanym klawiszem wyszukiwania.
Ustawia włączony typ lupy.
Jeśli ta zasada jest ustawiona, określa typ lupy, który jest włączony. Ustawienie zasady jako „Brak” wyłącza lupę.
Gdy ją ustawisz, użytkownicy nie mogą jej zmienić ani zastąpić.
Jeśli zasada pozostanie nieustawiona, lupa jest początkowo wyłączona, ale użytkownik może ją w każdej chwili włączyć.
Ustawia domyślny stan funkcji ułatwień dostępu w postaci dużego kursora na ekranie logowania.
Jeśli ta zasada ma wartość „prawda”, po wyświetleniu ekranu logowania duży kursor jest włączony.
Jeśli ma ona wartość „fałsz”, po wyświetleniu ekranu logowania taki kursor jest wyłączony.
Gdy ją ustawisz, użytkownicy mogą ją chwilowo zastąpić, włączając lub wyłączając duży kursor. Wybór użytkownika nie jest jednak trwały i wartość domyślna jest przywracana po ponownym wyświetleniu ekranu logowania lub wtedy, gdy użytkownik przez minutę będzie nieaktywny na tym ekranie.
Jeśli zasada pozostanie nieustawiona, po pierwszym wyświetleniu ekranu logowania duży kursor jest wyłączony. Użytkownicy mogą go w każdej chwili włączyć lub wyłączyć i jego stan na ekranie logowania jest trwały dla wszystkich użytkowników.
Ustawia domyślny stan funkcji ułatwień dostępu w postaci potwierdzeń głosowych na ekranie logowania.
Jeśli ta zasada ma wartość „prawda”, po wyświetleniu ekranu logowania potwierdzenia głosowe są włączone.
Jeśli ma ona wartość „fałsz”, po wyświetleniu ekranu logowania takie potwierdzenia są wyłączone.
Gdy ją ustawisz, użytkownicy mogą ją chwilowo zastąpić, włączając lub wyłączając potwierdzenia głosowe. Wybór użytkownika nie jest jednak trwały i wartość domyślna jest przywracana po ponownym wyświetleniu ekranu logowania lub wtedy, gdy użytkownik przez minutę będzie nieaktywny na tym ekranie.
Jeśli zasada pozostanie nieustawiona, po pierwszym wyświetleniu ekranu logowania potwierdzenia głosowe są wyłączone. Użytkownicy mogą je w każdej chwili włączyć lub wyłączyć i ich stan na ekranie logowania jest trwały dla wszystkich użytkowników.
Ustawia domyślny stan funkcji ułatwień dostępu w postaci trybu wysokiego kontrastu na ekranie logowania.
Jeśli ta zasada ma wartość „prawda”, po wyświetleniu ekranu logowania tryb wysokiego kontrastu jest włączony.
Jeśli ma ona wartość „fałsz”, po wyświetleniu ekranu logowania ten tryb jest wyłączony.
Gdy ją ustawisz, użytkownicy mogą ją chwilowo zastąpić, włączając lub wyłączając tryb wysokiego kontrastu. Wybór użytkownika nie jest jednak trwały i wartość domyślna jest przywracana po ponownym wyświetleniu ekranu logowania lub wtedy, gdy użytkownik przez minutę będzie nieaktywny na tym ekranie.
Jeśli zasada pozostanie nieustawiona, po pierwszym wyświetleniu ekranu logowania tryb wysokiego kontrastu jest wyłączony. Użytkownicy mogą go w każdej chwili włączyć lub wyłączyć i jego stan na ekranie logowania jest trwały dla wszystkich użytkowników.
Ustawia domyślny stan funkcji dostępności klawiatury ekranowej na ekranie logowania.
Jeśli ustawisz tu wartość prawda, klawiatura ekranowa będzie włączona na ekranie logowania.
Jeśli ustawisz tu wartość fałsz, będzie ona na tym ekranie wyłączona.
Jeśli skonfigurujesz tę zasadę, użytkownicy będą mogli ją tymczasowo zastępować, włączając lub wyłączając klawiaturę ekranową. Wybór użytkownika nie będzie jednak stały i ustawienie domyślnie będzie przywracane po każdym wyświetleniu ekranu logowania lub jeśli przez minutę użytkownik nie wykona żadnej czynności na tym ekranie.
Jeśli nie skonfigurujesz tej zasady, klawiatura ekranowa będzie wyłączona po pierwszym wyświetleniu ekranu logowania. Użytkownicy będą mogli ją włączyć i wyłączyć w każdej chwili i jej stan na tym ekranie będzie utrzymywany między użytkownikami.
Ustawia domyślny typ lupy włączony na ekranie logowania.
Jeśli ta zasada jest ustawiona, określa typ lupy, który jest włączony po wyświetleniu ekranu logowania. Ustawienie zasady jako „Brak” wyłącza lupę.
Gdy ją ustawisz, użytkownicy mogą ją chwilowo zastąpić, włączając lub wyłączając lupę. Wybór użytkownika nie jest jednak trwały i wartość domyślna jest przywracana po ponownym wyświetleniu ekranu logowania lub wtedy, gdy użytkownik przez minutę będzie nieaktywny na tym ekranie.
Jeśli zasada pozostanie nieustawiona, po pierwszym wyświetleniu ekranu logowania lupa jest wyłączona. Użytkownicy mogą ją w każdej chwili włączyć lub wyłączyć i jej stan na ekranie logowania jest trwały dla wszystkich użytkowników.
Jeśli ta zasada ma wartość „prawda”, można tworzyć użytkowników nadzorowanych i logować się jako oni.
Jeśli ma ona wartość „fałsz” lub nie jest skonfigurowana, tworzenie użytkowników nadzorowanych i logowanie się jako oni jest wyłączone. Wszyscy istniejący użytkownicy nadzorowani zostają ukryci.
UWAGA: działanie domyślne różni się na urządzeniach dla użytkowników indywidualnych i dla firm. Na tych pierwszych funkcja użytkowników nadzorowanych jest domyślnie włączona, a na drugich – wyłączona.
Jeśli ta zasada ma wartość „fałsz”, ten użytkownik nie może tworzyć użytkowników nadzorowanych. Dotychczasowi użytkownicy nadzorowani będą nadal dostępni.
Jeśli ma ona wartość „prawda” lub nie jest skonfigurowana, ten użytkownik może tworzyć użytkowników nadzorowanych i zarządzać nimi.
Jeśli jest włączona i użytkownik jest nadzorowany, inne aplikacje na Androida mogą sprawdzać ograniczenia dostępu do internetu dla użytkownika za pośrednictwem dostawcy treści.
Jeśli jest wyłączona lub nieskonfigurowana, dostawca treści nie zwraca żadnych informacji.
Pozwala określić, które hosty wiadomości natywnych nie powinny być wczytywane.
Wartość * na czarnej liście oznacza, że wszystkie hosty wiadomości natywnych są umieszczane na czarnej liście, dopóki nie znajdą się na białej liście.
Jeśli ta zasada nie została określona, Google Chrome wczyta wszystkie zainstalowane hosty wiadomości natywnych.
Pozwala określić, które hosty wiadomości natywnych nie podlegają umieszczeniu na czarnej liście.
Wartość * na czarnej liście oznacza, że wszystkie hosty wiadomości natywnych są umieszczane na czarnej liście i wczytywane będą tylko hosty z białej listy.
Domyślnie wszystkie hosty wiadomości natywnych są umieszczane na białej liście, ale jeśli wszystkie hosty wiadomości natywnych zostały umieszczone na czarnej liście na skutek działania zasad, biała lista może posłużyć do zastąpienia tych zasad.
Umożliwia instalację hostów Wiadomości natywnych na poziomie użytkownika.
Jeśli to ustawienie jest włączone, to Google Chrome umożliwia używanie hostów Wiadomości natywnych instalowanych na poziomie użytkownika.
Jeśli to ustawienie jest wyłączone, to Google Chrome będzie używać tylko hostów Wiadomości natywnych instalowanych na poziomie systemu.
Jeśli to ustawienie nie jest określone, to Google Chrome umożliwia używanie hostów Wiadomości natywnych na poziomie użytkownika.
Określa, po jakim czasie nieaktywności użytkownika przyciemniany jest ekran przy zasilaniu z sieci.
Jeśli ta zasada ma wartość większą niż zero, określa czas, przez który użytkownik musi pozostać bezczynny, zanim Google Chrome OS przyciemni ekran.
Jeśli ta zasada ma wartość równą zero, Google Chrome OS nie przyciemnia ekranu, gdy użytkownik jest bezczynny.
Jeśli ta zasada nie jest ustawiona, używana jest domyślna wartość długości czasu.
Wartość tej zasady powinna być określona w milisekundach. Wartości nie mogą być większe niż opóźnienie wyłączenia ekranu (jeśli jest ustawione) i opóźnienie bezczynności.
Określa, po jakim czasie nieaktywności użytkownika wyłączany jest ekran przy zasilaniu z sieci.
Jeśli ta zasada ma wartość większą niż zero, określa czas, przez który użytkownik musi pozostać bezczynny, zanim Google Chrome OS wyłączy ekran.
Jeśli ta zasada ma wartość równą zero, Google Chrome OS nie wyłącza ekranu, gdy użytkownik jest bezczynny.
Jeśli ta zasada nie jest ustawiona, używana jest domyślna wartość długości czasu.
Wartość tej zasady powinna być określona w milisekundach. Wartości nie mogą być wyższe od opóźnienia bezczynności.
Określa, po jakim czasie nieaktywności użytkownika blokowany jest ekran przy zasilaniu z sieci.
Jeśli ta zasada ma wartość większą niż zero, określa czas, przez który użytkownik musi pozostać bezczynny, zanim Google Chrome OS zablokuje ekran.
Jeśli ta zasada ma wartość równą zero, Google Chrome OS nie blokuje ekranu, gdy użytkownik jest bezczynny.
Jeśli ta zasada nie jest ustawiona, używana jest domyślna wartość długości czasu.
Zalecanym sposobem blokowania ekranu przy bezczynności jest włączenie blokowania ekranu przy wstrzymaniu i skonfigurowanie systemu Google Chrome OS do przejścia do stanu wstrzymywania po opóźnieniu bezczynności. Ta zasada powinna być używana tylko wtedy, gdy blokowanie ekranu powinno nastąpić na długo przed wstrzymaniem lub gdy wstrzymanie po bezczynności nie jest pożądane.
Wartość zasady powinna być określona w milisekundach. Wartości muszą być mniejsze niż opóźnienie bezczynności.
Określa czas bez wprowadzenia danych przez użytkownika, po którym wyświetlane jest okno dialogowe ostrzeżenia przy zasilaniu sieciowym.
Gdy ta zasada jest ustawiona, określa wymagany czas nieaktywności użytkownika przed wyświetleniem w Google Chrome OS okna dialogowego z ostrzeżeniem informującym, że zostanie wykonana odpowiednia czynność.
Gdy ta zasada nie jest ustawiona, ostrzeżenie nie jest wyświetlane.
Wartość dla zasady należy podać w milisekundach. Wartości są ograniczane, tak aby nie przekraczały wartości opóźnienia nieaktywności.
Określa, po jakim czasie nieaktywności użytkownika podejmowane jest działanie po bezczynności przy zasilaniu z sieci.
Jeśli ta zasada jest ustawiona, określa czas, przez który użytkownik musi pozostać nieaktywny, zanim Google Chrome OS wykona działanie związane z bezczynnością (można skonfigurować je osobno).
Jeśli ta zasada nie jest ustawiona, używana jest domyślna wartość długości czasu.
Wartość tej zasady powinna być określona w milisekundach.
Określa, po jakim czasie nieaktywności użytkownika przyciemniany jest ekran przy zasilaniu z baterii.
Jeśli ta zasada ma wartość większą niż zero, określa czas, przez który użytkownik musi pozostać bezczynny, zanim Google Chrome OS przyciemni ekran.
Jeśli ta zasada ma wartość równą zero, Google Chrome OS nie przyciemnia ekranu, gdy użytkownik jest bezczynny.
Jeśli ta zasada nie jest ustawiona, używana jest domyślna wartość długości czasu.
Wartość tej zasady powinna być określona w milisekundach. Wartości nie mogą być większe niż opóźnienie wyłączenia ekranu (jeśli jest ustawione) i opóźnienie bezczynności.
Określa, po jakim czasie nieaktywności użytkownika wyłączany jest ekran przy zasilaniu z baterii.
Jeśli ta zasada ma wartość większą niż zero, określa czas, przez który użytkownik musi pozostać bezczynny, zanim Google Chrome OS wyłączy ekran.
Jeśli ta zasada ma wartość równą zero, Google Chrome OS nie wyłącza ekranu, gdy użytkownik jest bezczynny.
Jeśli ta zasada nie jest ustawiona, używana jest domyślna wartość długości czasu.
Wartość tej zasady powinna być określona w milisekundach. Wartości nie mogą być wyższe od opóźnienia bezczynności.
Określa, po jakim czasie nieaktywności użytkownika blokowany jest ekran przy zasilaniu z baterii.
Jeśli ta zasada ma wartość większą niż zero, określa czas, przez który użytkownik musi pozostać bezczynny, zanim Google Chrome OS zablokuje ekran.
Jeśli ta zasada ma wartość równą zero, Google Chrome OS nie blokuje ekranu, gdy użytkownik jest bezczynny.
Jeśli ta zasada nie jest ustawiona, używana jest domyślna wartość długości czasu.
Zalecanym sposobem blokowania ekranu przy bezczynności jest włączenie blokowania ekranu przy wstrzymaniu i skonfigurowanie systemu Google Chrome OS tak, by był wstrzymywany po opóźnieniu bezczynności. Ta zasada powinna być używana tylko wtedy, gdy zablokowanie ekranu powinno nastąpić znacznie wcześniej niż wstrzymanie lub gdy wstrzymanie po bezczynności nie jest pożądane.
Wartość zasady powinna być określona w milisekundach. Wartości muszą być mniejsze niż opóźnienie bezczynności.
Określa czas bez wprowadzenia danych przez użytkownika, po którym wyświetlane jest okno dialogowe ostrzeżenia przy zasilaniu z baterii.
Gdy ta zasada jest ustawiona, określa wymagany czas nieaktywności użytkownika przed wyświetleniem w Google Chrome OS okna dialogowego z ostrzeżeniem informującym, że zostanie wykonana odpowiednia czynność.
Gdy ta zasada nie jest ustawiona, ostrzeżenie nie jest wyświetlane.
Wartość dla zasady należy podać w milisekundach. Wartości są ograniczane, tak aby nie przekraczały wartości opóźnienia nieaktywności.
Określa, po jakim czasie nieaktywności użytkownika wykonywane jest działanie związane z bezczynnością przy zasilaniu z baterii.
Jeśli ta zasada jest ustawiona, określa czas, przez który użytkownik musi pozostać nieaktywny, zanim Google Chrome OS wykona działanie związane z bezczynnością (można skonfigurować je osobno).
Jeśli ta zasada nie jest ustawiona, używana jest domyślna wartość długości czasu.
Wartość tej zasady powinna być określona w milisekundach.
Określa czynność podejmowaną po osiągnięciu opóźnienia bezczynności.
Ta zasada jest przestarzała i w przyszłości zostanie wycofana.
Ta zasada zawiera wartość zapasową dla bardziej szczegółowych zasad IdleActionAC i IdleActionBattery. Jeśli jest ona ustawiona, jej wartość jest używana, gdy nie jest określona odpowiednia bardziej szczegółowa zasada.
Gdy ta zasada nie jest ustawiona, nie wpływa na zachowanie bardziej szczegółowych zasad.
Określa, jakie działanie ma zostać podjęte po osiągnięciu opóźnienia bezczynności przy zasilaniu prądem zmiennym.
Gdy ta zasada jest ustawiona, określa czynność podejmowaną przez Google Chrome OS, gdy użytkownik pozostaje nieaktywny przez długość czasu wyznaczoną przez opóźnienie bezczynności (czas ten można skonfigurować osobno).
Jeśli ta zasada nie jest ustawiona, podejmowana jest domyślna czynność, czyli wstrzymanie.
Jeśli czynnością jest wstrzymanie, Google Chrome OS można skonfigurować osobno tak, by ekran przedtem był lub nie był blokowany.
Określa, jakie działanie ma zostać podjęte po osiągnięciu opóźnienia bezczynności przy zasilaniu z baterii.
Gdy ta zasada jest ustawiona, określa czynność podejmowaną przez Google Chrome OS, gdy użytkownik pozostaje nieaktywny w czasie wyznaczonym przez opóźnienie bezczynności (czas ten można skonfigurować osobno).
Jeśli ta zasada nie jest ustawiona, podejmowana jest domyślna czynność, czyli wstrzymanie.
Jeśli czynnością jest wstrzymanie, Google Chrome OS można skonfigurować osobno tak, by ekran przedtem był lub nie był blokowany.
Określa, jakie działanie ma zostać wykonane po zamknięciu pokrywy przez użytkownika.
Jeśli ta zasada jest ustawiona, określa działanie wykonywane przez system Google Chrome OS po zamknięciu pokrywy urządzenia.
Jeśli ta zasada nie jest ustawiona, wykonywane jest działanie domyślne (czyli wstrzymanie).
Jeśli działaniem jest wstrzymanie, system Google Chrome OS można skonfigurować osobno tak, by ekran był lub nie był blokowany przed wstrzymaniem.
Określa, czy aktywność związana z dźwiękiem wpływa na zarządzanie energią.
Jeśli wartość tej zasady to Prawda lub nie jest ona ustawiona, podczas odtwarzania dźwięku nieaktywność użytkownika nie jest brana pod uwagę. Uniemożliwia to przekroczenie limitu bezczynności oraz wykonanie związanego z tym działania. Jednak niezależnie od aktywności związanej z dźwiękiem przyciemnienie, wyłączenie i zablokowanie ekranu zostanie wykonane po osiągnięciu skonfigurowanych opóźnień.
Jeśli wartość tej zasady to Fałsz, aktywność związana z dźwiękiem nie wyklucza postrzegania użytkownika jako bezczynnego.
Określa, czy aktywność związana z filmami wpływa na zarządzanie energią.
Jeśli wartość tej zasady to Prawda lub nie jest ona ustawiona, podczas odtwarzania filmu nieaktywność użytkownika nie jest brana pod uwagę. Uniemożliwia to osiągnięcie opóźnienia bezczynności, przyciemnienie, wyłączenie i zablokowanie ekranu oraz wykonanie odpowiednich działań.
Jeśli wartość tej zasady to Fałsz, aktywność związana z filmem nie wyklucza postrzegania użytkownika jako bezczynnego.
Ta zasada została wycofana w Google Chrome OS w wersji 29. Zamiast niej użyj zasady PresentationScreenDimDelayScale.
Określa wartość procentową skalowania opóźnienia przyciemnienia ekranu, gdy urządzenie działa w trybie prezentacji.
Ustawienie tej zasady pozwala określić wartość procentową skalowania opóźnienia przyciemnienia ekranu, gdy urządzenie działa w trybie prezentacji. Skalowanie opóźnienia przyciemnienia powoduje, że opóźnienia wyłączenia i zablokowania ekranu oraz opóźnienie bezczynności są tak dostosowywane, by zachować pierwotnie ustawione odstępy od opóźnienia przyciemnienia ekranu.
Jeśli zasada nie jest ustawiona, obowiązuje domyślny współczynnik skalowania.
Współczynnik skalowania musi wynosić co najmniej 100%. Wartości, przy których opóźnienie przyciemnienia ekranu w trybie prezentacji byłoby krótsze od standardowego opóźnienia tego rodzaju, są niedozwolone.
Określa, czy jest dozwolona blokada wybudzania ekranu. Blokady takie mogą być żądane przez rozszerzenia poprzez interfejs API zarządzania energią.
Jeśli ta zasada ma ustawienie Prawda lub nie jest ustawiona, blokada wybudzania ekranu będzie respektowana w celu zarządzania energią.
Jeśli ma ona ustawienie Fałsz, blokada wybudzania ekranu będzie ignorowana.
Określa wartość procentową skalowania opóźnienia przyciemnienia ekranu, gdy aktywność użytkownika zostanie wykryta po przyciemnieniu lub wkrótce po wyłączeniu ekranu.
Ustawienie tej zasady pozwala określić wartość procentową skalowania opóźnienia przyciemnienia ekranu, gdy aktywność użytkownika zostanie wykryta po przyciemnieniu lub wkrótce po wyłączeniu ekranu. Skalowanie opóźnienia przyciemnienia powoduje, że opóźnienia wyłączenia i zablokowania ekranu oraz opóźnienie bezczynności są tak dostosowywane, by zachować pierwotnie ustawione odstępy od opóźnienia przyciemnienia ekranu.
Jeśli zasada nie jest ustawiona, obowiązuje domyślny współczynnik skalowania.
Współczynnik skalowania musi wynosić co najmniej 100%.
Określa, czy odliczanie opóźnień związanych z zarządzaniem energią oraz czasu związanego z limitem długości sesji powinno być rozpoczynane dopiero po zarejestrowaniu pierwszej aktywności użytkownika w sesji.
W przypadku włączenia tej zasady odliczanie opóźnień związanych z zarządzaniem energią oraz czasu związanego z limitem długości sesji nie będzie rozpoczynane do momentu zarejestrowania pierwszej aktywności użytkownika w sesji.
Jeśli ta zasada będzie wyłączona lub nieustawiona, odliczanie opóźnień związanych z zarządzaniem energią oraz czasu związanego z limitem długości sesji będzie rozpoczynane od razu po rozpoczęciu sesji.
Skonfiguruj ustawienia zarządzania energią, gdy użytkownik jest nieaktywny.
Ta zasada określa szereg ustawień strategii zarządzania energią, gdy użytkownik jest nieaktywny.
Możliwe są cztery typy działań: * Ekran zostanie przyciemniony, gdy użytkownik pozostaje nieaktywny przez czas określony przez |ScreenDim|. * Ekran zostanie wyłączony, gdy użytkownik pozostanie nieaktywny przez czas określony przez |ScreenOff|. * Jeśli użytkownik pozostanie nieaktywny przez czas określony przez |IdleWarning|, wyświetli się ostrzeżenie z informacją o działaniu, które zostanie podjęte. * Jeśli użytkownik pozostaje nieaktywny przez czas określony przez |Idle|, zostanie podjęte działanie określone przez |IdleAction|.
Dla każdego z działań powyżej należy określić opóźnienie w milisekundach. Musi być ono większe od zera, by wywołać odpowiednie działanie. Jeśli opóźnienie jest ustawione na zero, Google Chrome OS nie podejmie wskazanego działania.
Jeśli nie zostanie określona wartość opóźnienia dla tych działań, zostanie użyta wartość domyślna.
Pamiętaj, że wartość |ScreenDim| zostanie zmniejszona tak, by była mniejsza lub równa wartości |ScreenOff|. |ScreenOff| i |IdleWarning| zostaną zmniejszone tak, by nie przekraczały wartości |Idle|.
|IdleAction| może przyjąć wartość jednego z czterech możliwych działań: * |Suspend| * |Logout| * |Shutdown| * |DoNothing|
Jeśli wartość |IdleAction| nie zostanie określona, zostanie podjęte działanie domyślne, którym jest wstrzymanie pracy.
Ustawienia dla zasilania sieciowego i bateryjnego są oddzielne.
Określa czas, po jakim ekran jest blokowany przy pracy na zasilaniu sieciowym lub bateryjnym, jeśli użytkownik jest nieaktywny.
Gdy ustawisz czas większy od zera, określa on, jak długo użytkownik musi pozostać nieaktywny, zanim Google Chrome OS zablokuje ekran.
Gdy ustawisz go na zero, Google Chrome OS nie blokuje ekranu, gdy użytkownik jest nieaktywny.
Jeśli czas nie zostanie ustawiony, używany jest domyślny okres.
Zalecany sposób blokowania ekranu w czasie nieaktywności to włączenie blokowania ekranu przy wstrzymaniu pracy i pozwolenie, by Google Chrome OS wstrzymywał pracę po okresie nieaktywności. Zasady tej należy używać jedynie, gdy ekran powinien zostać zablokowany znacznie wcześniej niż nastąpi wstrzymanie pracy lub gdy wstrzymanie pracy przy nieaktywności nie jest w ogóle wskazane.
Wartość dla tej zasady należy określić w milisekundach. Wartości są zmniejszane tak, by były mniejsze niż opóźnienie nieaktywności.
Pozwala określić schematy uwierzytelniania HTTP obsługiwane w Google Chrome.
Możliwe wartości to „basic”, „digest”, „NTLM” i „negotiate”. Poszczególne wartości należy rozdzielić przecinkami.
Jeśli ta zasada nie zostanie skonfigurowana, będą używane wszystkie cztery schematy.
Pozwala określić, czy generowana nazwa SPN w protokole Kerberos jest tworzona na podstawie kanonicznej nazwy DNS, czy też wpisanej, oryginalnej nazwy. Włączenie tego ustawienia powoduje pominięcie wyszukiwania rekordu CNAME i użycie wprowadzonej nazwy serwera. Jeśli wyłączysz ustawienie lub nie skonfigurujesz go, nazwa kanoniczna serwera będzie określana za pomocą wyszukiwania rekordu CNAME.
Pozwala określić, czy generowana nazwa SPN w protokole Kerberos ma zawierać port niestandardowy. Po włączeniu tego ustawienia i wprowadzeniu portu niestandardowego (tzn. innego niż 80 i 443) jest on umieszczany w generowanej nazwie SPN w protokole Kerberos. Jeśli wyłączysz ustawienie, generowana nazwa SPN w protokole Kerberos nie będzie w żadnym przypadku zawierać portu.
Określa, które serwery są na białej liście zintegrowanego uwierzytelniania. Zintegrowane uwierzytelnianie działa tylko wtedy, gdy Google Chrome otrzyma wezwanie do uwierzytelnienia od serwera proxy lub serwera wymienionego na tej liście dozwolonych serwerów.
Nazwy serwerów należy rozdzielić przecinkami. Można używać symboli wieloznacznych (*).
Jeśli nie ustawisz tej zasady, Google Chrome próbuje wykryć, czy serwer jest w intranecie, i tylko wtedy odpowiada na żądania IWA. W przypadku serwera internetowego Google Chrome ignoruje żądania IWA.
Serwery, którym Google Chrome może przekazywać dane logowania.
Nazwy serwerów należy rozdzielić przecinkami. Można używać symboli wieloznacznych (*).
Jeśli nie ustawisz tej zasady, Google Chrome nie przekazuje danych logowania użytkowników, nawet gdy serwer działa w intranecie.
Pozwala określić bibliotekę GSSAPI, która ma być używana do uwierzytelniania HTTP. Możesz określić samą nazwę biblioteki lub pełną ścieżkę.
W przypadku braku ustawień w przeglądarce Google Chrome w zastępstwie używana jest domyślna nazwa biblioteki.
W przypadku kont z aplikacji uwierzytelniającej na Androida określa rodzaj konta, które obsługuje uwierzytelnianie HTTP Negotiate (np. uwierzytelnianie Kerberos). Tę informację powinien udostępnić dostawca aplikacji uwierzytelniającej. Więcej informacji znajdziesz na https://goo.gl/hajyfN.
W przypadku braku ustawień uwierzytelnianie HTTP Negotiate w Androidzie jest wyłączone.
Określa, czy umieszczona na stronie treść dodatkowa innej firmy może wyświetlać okno dialogowe z podstawowym uwierzytelnianiem HTTP.
Zwykle ta zasada jest wyłączona w celu ochrony przed phishingiem. W przypadku nieskonfigurowania zasady ustawienie jest wyłączone i treść dodatkowa innej firmy nie może wyświetlać okna dialogowego z podstawowym uwierzytelnianiem HTTP.
Jeśli zasada ma wartość „prawda”, zdalne poświadczanie na potrzeby urządzenia jest dozwolone, a certyfikat jest automatycznie generowany i przesyłany na serwer zarządzania urządzeniami.
Jeśli ma ona wartość „fałsz” lub nie jest ustawiona, certyfikat nie jest generowany, a wywołania interfejsu API rozszerzenia enterprise.platformKeysPrivate extension kończą się niepowodzeniem.
Jeśli ustawiono wartość Prawda, użytkownik może używać modułu sprzętowego w urządzeniach z Chrome do zdalnego poświadczania tożsamości przez wywołanie funkcji chrome.enterprise.platformKeysPrivate.challengeUserKey() interfejsu API Enterprise Platform Keys.
Jeśli wartość ustawiono na Fałsz lub nie jest ona określona, wywołania kierowane do interfejsu API zakończą się błędem.
Ta zasada określa dozwolone rozszerzenia do użycia z funkcją chrome.enterprise.platformKeysPrivate.challengeUserKey() interfejsu API Enterprise Platform Keys do zdalnego poświadczania. Rozszerzenia muszą zostać dodane do tej listy, by były używane z interfejsem API.
Jeśli rozszerzenie nie znajduje się na liście, lub lista nie jest ustawiona, wywołanie interfejsu API zakończy się błędem.
Urządzenia z Chrome OS mogą używać zaświadczeń zdalnych (zweryfikowanego dostępu), by uzyskać certyfikat Chrome OS CA, który zaświadcza, że urządzenie jest uprawnione do odtwarzania materiałów chronionych. Ten proces obejmuje wysłanie do Chrome OS CA informacji polecających sprzęt, które jednoznacznie identyfikują urządzenie.
Jeśli w tym ustawieniu wybierzesz wartość Fałsz, urządzenie nie będzie korzystać z zaświadczeń zdalnych do ochrony treści i może nie móc odtwarzać materiałów chronionych.
Jeśli w tym ustawieniu wybierzesz wartość Prawda lub w ogóle go nie skonfigurujesz, zaświadczenia zdalne będą mogły być używane do ochrony treści.
Pozwól Google Chrome Frame obsługiwać wymienione typy treści. Jeśli ta zasada nie zostanie skonfigurowana, dla wszystkich witryn będzie używany domyślny mechanizm renderujący określony przez zasadę „ChromeFrameRendererSettings”.
Daje użytkownikom dostęp do ukrytej gry-żartu z dinozaurem, gdy urządzenie jest offline.
Jeśli ta zasada jest wyłączona, użytkownicy nie mają dostępu do ukrytej gry-żartu z dinozaurem, gdy urządzenie jest offline. Jeśli jest włączona, użytkownicy mogą grać w tę grę. Jeśli zasada nie jest ustawiona, użytkownicy nie mają dostępu do gry na zarejestrowanych urządzeniach z Chrome OS, a w innych przypadkach mogą w nią grać.
Umożliwia dostęp do plików lokalnych na komputerze, zezwalając Google Chrome na wyświetlanie okien dialogowych wyboru pliku. Po włączeniu tego ustawienia użytkownicy mogą w normalny sposób otwierać okna dialogowe wyboru pliku. Jeśli wyłączysz ustawienie, w momencie wykonania przez użytkownika czynności powodującej wywołanie okna dialogowego wyboru pliku (np. zaimportowanie zakładek, przesłanie plików, zapisanie linków itp.) zostanie wyświetlony komunikat, a działanie przeglądarki będzie kontynuowane, tak jakby użytkownik kliknął przycisk Anuluj w oknie dialogowym wyboru pliku. Jeśli ustawienie jest nieskonfigurowane, użytkownicy mogą w normalny sposób otwierać okna dialogowe wyboru pliku.
Zezwala na uruchamianie nieaktualnych wtyczek w przeglądarce Google Chrome. Jeśli włączysz to ustawienie, nieaktualne wtyczki będą używane w normalny sposób. W przypadku jego wyłączenia nieaktualne wtyczki nie są używane, a użytkownikom nie są wyświetlane monity o udzielenie pozwolenia na ich uruchomienie. Jeśli ustawienie jest nieskonfigurowane, użytkownikom są wyświetlane monity o udzielenie pozwolenia na uruchomienie nieaktualnych wtyczek.
Włącza alternatywne strony błędów wbudowane w przeglądarkę Google Chrome (np. dotyczące nieznalezienia strony) i uniemożliwia użytkownikom zmianę tego ustawienia. Jeśli włączysz ustawienie, alternatywne strony błędów będą używane. W przypadku wyłączenia ustawienia alternatywne strony błędów nigdy nie są używane. Jeśli ustawienie jest włączone lub wyłączone, użytkownicy nie mogą go zmienić ani zastąpić w przeglądarce Google Chrome. W przypadku nieskonfigurowania zasady ustawienie zostanie włączone, ale użytkownik będzie mógł je zmienić.
Zezwala na uruchamianie w przeglądarce Google Chrome wtyczek wymagających autoryzacji. W przypadku włączenia tego ustawienia aktualne wtyczki są zawsze uruchamiane. Jeśli ustawienie jest wyłączone lub nie jest skonfigurowane, użytkownikom są wyświetlane monity o udzielenie pozwolenia na uruchomienie wtyczek wymagających autoryzacji. Wtyczki te mogą naruszyć bezpieczeństwo danych.
Pozwala skonfigurować język w przeglądarce Google Chrome i uniemożliwia użytkownikom jego zmianę. Jeśli włączysz to ustawienie, w Google Chrome będzie używany określony język. W przypadku, gdy skonfigurowany język nie jest obsługiwany, wybierana jest opcja „en-US”. Jeśli ustawienie jest wyłączone lub nieskonfigurowane, w Google Chrome używany jest preferowany język określony przez użytkownika (jeśli został skonfigurowany), język ustawiony w systemie lub zastępcza opcja „en-US”.
Zezwala na przechwytywanie dźwięku lub tego zabrania.
Jeśli ta zasada jest włączona lub nie jest skonfigurowana (ustawienie domyślne), użytkownik jest pytany o pozwolenie na przechwytywanie dźwięku, chyba że dany URL jest na liście AudioCaptureAllowedUrls – wtedy pozwolenie jest udzielane bez pytania.
Gdy zasada jest wyłączona, użytkownik nigdy nie jest pytany, a przechwytywanie dźwięku jest dostępne tylko dla stron, których adresy URL są na liście AudioCaptureAllowedUrls.
Zasada dotyczy wszystkich typów wejść audio, a nie tylko wbudowanego mikrofonu.
Wzorce na tej liście są porównywane ze źródłem zabezpieczeń adresu URL, z którego pochodzi żądanie. Gdy znaleziono odpowiednik, bez pytania udzielany jest dostęp do urządzeń rejestrujących dźwięk.
UWAGA: do momentu wprowadzenia wersji 45 ta zasada działała tylko w trybie kiosku.
Zezwala na odtwarzanie dźwięku.
Jeśli ustawisz tu wartość fałsz, wyjście audio urządzenia nie będzie dostępne, gdy użytkownik będzie zalogowany.
Ta zasada wpływa na wszystkie typy wyjść audio, a nie tylko na wbudowane głośniki. Wyłącza też dźwiękowe funkcje ułatwień dostępu. Nie włączaj jej, jeśli użytkownik potrzebuje czytnika ekranu.
Jeśli nie skonfigurujesz tego ustawienia lub ustawisz dla niego wartość prawda, użytkownicy będą mogli używać wszystkich obsługiwanych wyjść audio urządzenia.
Ta zasada została wycofana. Google Chrome OS zawsze stosuje strategię czyszczenia „RemoveLRU”.
Steruje działaniem automatycznego czyszczenia na urządzeniach z Google Chrome OS. Gdy ilość wolnego miejsca na dysku osiąga poziom krytyczny, uruchamia się automatyczne czyszczenie, co pozwala odzyskać trochę miejsca.
Jeśli zasada ma wartość „RemoveLRU”, automatyczne czyszczenie usuwa użytkowników z urządzenia (począwszy od najdawniej zalogowanych) aż do uzyskania odpowiedniej ilości wolnego miejsca.
Jeśli ma wartość „RemoveLRUIfDormant”, automatyczne czyszczenie usuwa użytkowników, którzy nie logowali się od co najmniej 3 miesięcy (począwszy od najdawniej zalogowanych), aż do uzyskania odpowiedniej ilości wolnego miejsca.
Jeśli nie ustawisz tej zasady, funkcja automatycznego czyszczenia korzysta z domyślnej wbudowanej strategii. Obecnie to „RemoveLRUIfDormant”.
Włącza funkcję autouzupełniania w Google Chrome i umożliwia użytkownikom automatyczne wypełnianie formularzy internetowych za pomocą zapisanych wcześniej informacji, takich jak np. adres czy dane karty kredytowej. Jeśli wyłączysz to ustawienie, autouzupełnianie będzie niedostępne dla użytkowników. Jeśli ustawienie jest włączone lub nieskonfigurowane, użytkownik zachowuje kontrolę nad autouzupełnianiem. Może wówczas konfigurować profile autouzupełniania oraz włączać i wyłączać tę funkcję według własnego uznania.
Określa, czy proces Google Chrome ma się uruchamiać po zalogowaniu w systemie operacyjnym i działać po zamknięciu ostatniego okna przeglądarki, umożliwiając zachowanie aktywności aplikacji działających w tle oraz bieżącej sesji przeglądania, w tym wszelkich plików cookie sesji. Proces działający w tle reprezentuje ikona na pasku systemowym, gdzie zawsze można go zamknąć.
Jeśli włączysz tę zasadę, tryb działania w tle będzie dostępny, a użytkownik nie będzie mógł zmienić tej opcji w ustawieniach przeglądarki.
Jeśli wyłączysz tę zasadę, tryb działania w tle nie będzie dostępny i użytkownik nie będzie mógł zmienić tej opcji w ustawieniach przeglądarki.
Jeśli nie skonfigurujesz tej zasady, tryb działania w tle będzie początkowo niedostępny, ale użytkownik będzie mógł zmienić tę opcję w ustawieniach przeglądarki.
Blokuje pliki cookie innych firm. Włączenie tego ustawienia uniemożliwia tworzenie plików cookie przez elementy stron internetowych niepochodzące z domeny widocznej w pasku adresu przeglądarki. Wyłączenie ustawienia pozwala na tworzenie plików cookie przez te elementy i uniemożliwia użytkownikom jego zmianę. W przypadku nieskonfigurowania tej zasady tworzenie plików cookie przez te elementy będzie dozwolone, ale użytkownik będzie mógł to zmienić.
Włącza pasek zakładek w przeglądarce Google Chrome. Jeśli włączysz to ustawienie, w Google Chrome będzie pokazywany pasek zakładek. W przypadku wyłączenia ustawienia pasek nie będzie wyświetlany. Jeśli ustawienie jest włączone lub wyłączone, użytkownicy nie mogą go zmienić ani zastąpić w Google Chrome. W przypadku nieskonfigurowania tego ustawienia użytkownik może zdecydować, czy chce używać tej funkcji.
Jeśli ta zasada jest włączona lub nieskonfigurowana, Google Chrome będzie zezwalać na dodawanie osób w menedżerze użytkowników.
Jeśli zasada jest wyłączona, Google Chrome nie będzie zezwalać na tworzenie nowych profili w menedżerze profili.
Jeśli ta zasada jest włączona lub nieskonfigurowana, Google Chrome będzie umożliwiać logowanie się w trybie gościa. Dane logowania gościa to profile Google Chrome, dla których wszystkie okna otwierają się w trybie incognito.
Jeśli zasada jest wyłączona, Google Chrome nie zezwala na uruchamianie sesji gościa.
Określa, czy w Google Chrome jest używany wbudowany klient DNS.
W przypadku włączenia tej opcji będzie używany wbudowany klient DNS (jeśli będzie dostępny).
Jeśli ta opcja zostanie wyłączona, wbudowany klient DNS w ogóle nie będzie używany.
W przypadku nieskonfigurowania tego ustawienia użytkownicy będą mogli wybrać, czy używać wbudowanego klienta DNS. W tym celu trzeba edytować chrome://flags lub podać opcje wiersza poleceń.
Ta zasada umożliwia Google Chrome OS ominięcie dowolnego serwera proxy w celu uwierzytelnienia portalu przechwytującego.
Zasada działa tylko wtedy, gdy serwer proxy jest skonfigurowany (np. przez zasadę, użytkownika na chrome://settings lub rozszerzenie).
Jeśli włączysz to ustawienie, wszystkie strony uwierzytelniania portalu przechwytującego (czyli wszystkie strony internetowe wyświetlane od momentu pojawienia się strony logowania portalu przechwytującego do momentu, gdy Google Chrome wykryje nawiązanie połączenia z internetem) będą wyświetlać się w osobnym oknie, ignorując wszelkie ustawienia zasad i ograniczeń dla bieżącego użytkownika.
Jeśli wyłączysz to ustawienie lub go nie skonfigurujesz, wszystkie strony uwierzytelniania portalu przechwytującego będą wyświetlać się w nowej karcie przeglądarki, używając ustawień serwera proxy dla bieżącego użytkownika.
Powoduje włączenie blokady w przypadku bezczynności lub zawieszenia działania urządzenia z systemem operacyjnym Google Chrome OS.
Jeśli włączysz to ustawienie, użytkownik w celu odblokowania uśpionego urządzenia będzie musiał podać hasło.
Po wyłączeniu ustawienia wybudzenie nie wymaga podawania hasła.
Jeśli ustawienie jest włączone lub wyłączone, użytkownicy nie mogą go zmienić ani zastąpić.
Jeśli zasada nie zostanie skonfigurowana, użytkownik może wybrać, czy chce odblokowywać urządzenie przy użyciu hasła.
Kontroluje zachowanie użytkownika w sesji wieloprofilowej na urządzeniach z Google Chrome OS.
Jeśli zasada ma wartość „MultiProfileUserBehaviorUnrestricted”, użytkownik może być użytkownikiem głównym lub dodatkowym w sesji wieloprofilowej.
Przy wartości „MultiProfileUserBehaviorMustBePrimary” użytkownik może być tylko użytkownikiem głównym w sesji wieloprofilowej.
Przy wartości „MultiProfileUserBehaviorNotAllowed” użytkownik nie może brać udziału w sesji wieloprofilowej.
Jeśli określisz ustawienie, użytkownicy nie mogą go zmienić ani zastąpić.
Gdy zmienisz je po zalogowaniu się użytkowników do sesji wieloprofilowej, spowoduje to sprawdzenie ustawień wszystkich użytkowników z tej sesji. Jeśli któryś z nich nie będzie już mógł brać w niej udziału, zostanie ona zamknięta.
Jeśli nie ustawisz tej zasady, wartość domyślna „MultiProfileUserBehaviorMustBePrimary” jest stosowana do użytkowników zarządzanych w firmie, a wartość „MultiProfileUserBehaviorUnrestricted” – do niezarządzanych.
Określa kanał wersji, z którym to urządzenie powinno być powiązane na stałe.
Jeśli ta zasada zostanie włączona, a zasada ChromeOsReleaseChannel nie będzie określona, użytkownicy domeny rejestrującej będą mogli zmienić kanał wersji urządzenia. Jeśli ta zasada będzie wyłączona, na urządzeniu zostanie zablokowany ostatnio ustawiony kanał.
Kanał wybrany przez użytkownika zostanie zmieniony przez zasadę ChromeOsReleaseChannel, ale jeśli zasada określa kanał stabilniejszy niż zainstalowany na urządzeniu, kanał zostanie zmieniony, gdy wersja z kanału stabilniejszego będzie miała numer wyższy od wersji zainstalowanej na urządzeniu.
Ta zasada została wycofana w Google Chrome w wersji 29.
Umożliwia działanie Google Chrome jako serwera proxy między Google Cloud Print a starszymi drukarkami podłączonymi do komputera.
Jeśli to ustawienie jest włączone lub nieskonfigurowane, użytkownicy mogą włączyć serwer proxy drukowania w chmurze, uwierzytelniając się na swoim koncie Google.
W przypadku wyłączenia ustawienia użytkownicy nie mogą włączyć serwera proxy ani udostępnić w Google Cloud Print drukarek podłączonych do komputera.
Pozwala Google Chrome przesyłać dokumenty do Google Cloud Print w celu wydrukowania. UWAGA: to ustawienie wpływa tylko na obsługę Google Cloud Print w Google Chrome. Nie uniemożliwia użytkownikom drukowania za pośrednictwem innych witryn. W przypadku włączenia lub nieskonfigurowania tego ustawienia, użytkownicy będą mogli drukować w Google Cloud Print z okna drukowania w Google Chrome. Jeśli to ustawienie zostanie wyłączone, użytkownicy nie będą mogli drukować za pomocą Google Cloud Print w oknie drukowania przeglądarki Google Chrome.
Pozwala korzystać z funkcji „Dotknij, by wyszukać” w widoku treści w Google Chrome.
Jeśli włączysz to ustawienie, funkcja „Dotknij, by wyszukać” będzie dostępna dla użytkownika i będzie on mógł ją włączyć lub wyłączyć.
Jeśli wyłączysz to ustawienie, funkcja „Dotknij, by wyszukać” zostanie całkowicie wyłączona.
Pozostawienie tej zasady nieustawionej jest równoznaczne z jej włączeniem – patrz opis powyżej.
Włącza i wyłącza serwer proxy kompresowania danych i uniemożliwia użytkownikom zmienianie tego ustawienia.
Jeśli włączysz lub wyłączysz to ustawienie, użytkownicy nie będą mogli go zmienić ani zastąpić.
Jeśli nie skonfigurujesz tej zasady, użytkownicy będą mogli sami wybrać, czy chcą używać serwera proxy kompresowania danych czy nie.
Pozwala skonfigurować w przeglądarce Google Chrome sprawdzanie przeglądarki domyślnej i uniemożliwia użytkownikom jej zmianę. Jeśli włączysz to ustawienie, Google Chrome zawsze po uruchomieniu będzie sprawdzać, czy jest przeglądarką domyślną, oraz w miarę możliwości automatycznie przypisywać sobie tę rolę. W przypadku wyłączenia ustawienia Google Chrome nigdy nie sprawdza, czy jest przeglądarką domyślną, a opcje umożliwiające użytkownikowi zmianę ustawienia są nieaktywne. Jeśli ustawienie jest nieskonfigurowane, użytkownik może kontrolować funkcję sprawdzania, czy Google Chrome jest przeglądarką domyślną, oraz wyświetlanie odpowiednich powiadomień.
Zastępuje zasady wyboru domyślnej drukarki w Google Chrome.
Określa zasady wybierania domyślnej drukarki w Google Chrome. Następuje to w momencie pierwszego użycia funkcji drukowania w połączeniu z profilem.
Gdy ta zasada jest ustawiona, Google Chrome próbuje znaleźć drukarkę pasującą do wszystkich określonych atrybutów i wybiera ją jako drukarkę domyślną. Gdy zgodnych drukarek jest więcej, wybierana jest pierwsza z nich, która zostanie wykryta (zależy to od kolejności ich wykrywania).
Jeśli zasada jest wyłączona lub w określonym czasie nie uda się znaleźć zgodnej drukarki, domyślnie zostaje wybrana wbudowana drukarka PDF. Jeśli jest ona niedostępna, drukarka nie zostaje ustawiona.
Wartość jest analizowana jako obiekt JSON zgodnie z tym schematem: { "type": "object", "properties": { "kind": { "description": "Określa, czy ograniczyć wyszukiwanie zgodnych drukarek do danego zestawu drukarek.", "type": { "enum": [ "local", "cloud" ] } }, "idPattern": { "description": "Wyrażenie regularne określające dopasowanie do identyfikatora drukarki.", "type": "string" }, "namePattern": { "description": "Wyrażenie regularne określające dopasowanie do nazwy wyświetlanej drukarki.", "type": "string" } } }
Drukarki podłączone do Google Cloud Print traktowane są jako "cloud". Pozostałe są klasyfikowane jako "local". Jeśli pole pozostanie puste, wszystkie wartości będą uznawane za zgodne. Na przykład jeśli nie określisz połączenia, po włączeniu podglądu wydruku rozpocznie się wykrywanie wszystkich drukarek – lokalnych i w chmurze. Wzorce wyrażeń regularnych muszą być zgodne ze składnią JavaScript RegExp. W wyszukiwaniu rozróżniana jest wielkość liter.
Wyłącza narzędzia dla programistów i konsolę JavaScript. Jeśli włączysz to ustawienie, niemożliwe będzie uzyskanie dostępu do narzędzi dla programistów i dokonanie przeglądu elementów witryny. Wszelkie skróty klawiszowe oraz pozycje w menu aplikacji i menu kontekstowym umożliwiające otwarcie narzędzi dla programistów lub konsoli JavaScript będą nieaktywne. Wyłączenie lub nieskonfigurowanie tej opcji umożliwi korzystanie z narzędzi dla programistów i konsoli JavaScript.
Określa, czy Google Chrome OS pozwala na tworzenie nowych kont użytkowników. Jeśli będzie mieć wartość false, użytkownicy, którzy nie mają jeszcze konta, nie będą mogli się zalogować.
Jeśli ta zasada będzie mieć wartość true lub nie zostanie skonfigurowana, tworzenie nowych kont użytkowników będzie dozwolone pod warunkiem, że zasada DeviceUserWhitelist nie będzie zakazywać użytkownikom logowania się.
Administratorzy IT urządzeń firmowych mogą przy użyciu tej flagi określić, czy użytkownicy mogą korzystać z ofert w procesie rejestracji systemu operacyjnego Chrome.
Jeśli nie skonfigurujesz tej zasady lub ustawisz dla niej wartość prawda, użytkownicy będą mogli wykorzystywać oferty przy rejestracji systemu operacyjnego Chrome.
Jeśli ustawisz tu wartość fałsz, użytkownicy nie będą mogli wykorzystywać ofert.
Ta zasada jest aktywna tylko w trybie sklepu.
Zawiera listę rozszerzeń, które są automatycznie instalowane dla użytkownika demonstracyjnego w przypadku urządzeń działających w trybie sklepu. Rozszerzenia są zapisane na urządzeniu i można je zainstalować w trybie offline, po instalacji aplikacji.
Każda pozycja listy zawiera słownik, w którym obowiązkowe pola „extension-id” i „update-url” muszą zawierać odpowiednio identyfikator rozszerzenia i adres URL aktualizacji.
Włączone ustawienie wyłącza automatyczne aktualizacje.
Jeśli to ustawienie jest nieskonfigurowane lub wyłączone, urządzenia z Google Chrome OS automatycznie sprawdzają dostępność aktualizacji.
Określa, czy do pobierania aktualizacji systemu operacyjnego ma być używana sieć P2P. Jeśli w tej opcji ustawisz wartość Prawda, urządzenia będą dzieliły aktualizacje w sieci LAN i próbowały pobierać je z tej sieci, co może zmniejszyć wykorzystanie i obciążenie łącza internetowego. Jeśli aktualizacje nie będą dostępne w sieci LAN, urządzenie przełączy się na pobieranie aktualizacji z serwera. Jeśli ustawisz w tej opcji wartość Fałsz, sieć P2P nie będzie używana.
Zablokuj tryb programisty.
Kiedy ta zasada jest włączona, Google Chrome OS uniemożliwia urządzeniu uruchomienie się w trybie programisty. Gdy tryb przełączania programisty zostanie włączony, system zablokuje uruchomienie i wyświetli ekran błędu.
Kiedy ta zasada jest wyłączona, tryb programisty jest normalnie dostępny na urządzeniu.
Określa, czy na urządzeniu powinno być włączone przesyłanie danych w roamingu. W przypadku włączenia tej zasady przesyłanie danych w roamingu będzie dozwolone. Jeśli zasada będzie wyłączona lub nieskonfigurowana, przesyłanie danych w roamingu będzie niedostępne.
Określa, czy Google Chrome OS przechowuje po wylogowaniu dane konta lokalnego. W przypadku włączenia trwałe konta nie są przechowywane przez Google Chrome OS i po wylogowaniu wszystkie dane z sesji użytkownika są usuwane. Jeśli ta zasada będzie wyłączona lub nieskonfigurowana, urządzenie może przechowywać zaszyfrowane lokalne dane użytkownika.
Jeśli ta zasada zostanie włączona lub nie będzie skonfigurowana, Google Chrome OS będzie umożliwiał logowanie się w trybie gościa. Logowania w trybie gościa to anonimowe sesje użytkownika, które nie wymagają hasła.
W przypadku wyłączenia tej zasady Google Chrome OS nie będzie zezwalać na uruchamianie sesji gościa.
Ta zasada jest aktywna tylko w trybie sklepu.
Gdy ta zasada zostanie ustawiona na wartość różną od 0, aktualnie zalogowany użytkownik demonstracyjny zostanie automatycznie wylogowany po upływie podanego okresu bezczynności.
Wartość zasady należy określić w milisekundach.
Ta zasada jest aktywna tylko w trybie sklepu.
W przypadku określenia zasady DeviceIdleLogoutTimeout ta zasada określa czas wyświetlania okna ostrzegawczego z licznikiem czasu, które jest wyświetlane przed wylogowaniem użytkownika.
Wartość zasady należy podać w milisekundach.
Włącz automatyczne logowanie skrótem klawiszowym.
Jeśli ta zasada nie jest skonfigurowana lub ma wartość Prawda, a lokalne konto na urządzeniu jest ustawione do logowania z zerowym opóźnieniem, Google Chrome OS będzie uznawać skrót klawiszowy Ctrl+Alt+S.
Jeśli wartość to Fałsz, nie można ominąć zerowego opóźnienia logowania (o ile jest skonfigurowane).
Opóźnienie automatycznego logowania się do sesji publicznej.
Jeśli zasada |DeviceLocalAccountAutoLoginId| nie jest ustawiona, ta zasada nie daje żadnych rezultatów. W przeciwnym razie:
Jeśli ta zasada jest ustawiona, określa czas nieaktywności użytkownika, który powinien upłynąć przed automatycznym zalogowaniem do sesji publicznej określonej przez zasadę |DeviceLocalAccountAutoLoginId|.
Jeśli ta zasada nie jest ustawiona, wartość limitu czasu będzie wynosić 0 milisekund.
Wartość tej zasady określa się w milisekundach.
Sesja publiczna, do której następuje automatyczne zalogowanie po opóźnieniu.
Jeśli ta zasada jest ustawiona, użytkownik zostanie automatycznie zalogowany do określonej sesji po upływie określonego czasu nieaktywności na ekranie logowania. Sesja publiczna musi zostać wcześniej skonfigurowana (zobacz zasadę |DeviceLocalAccounts|).
Jeśli ta zasada jest nieustawiona, automatyczne logowanie nie działa.
Włącza pytanie o konfigurację sieci wyświetlane w trybie offline.
Jeśli ta zasada nie jest ustawiona lub ma wartość Prawda, lokalne konto na urządzeniu jest skonfigurowane do automatycznego logowania się z zerowym opóźnieniem, a urządzenie nie ma dostępu do internetu, Google Chrome OS pokazuje pytanie o konfigurację sieci.
Jeśli wartość zasady to Fałsz, zamiast pytania wyświetla się komunikat o błędzie.
Określa listę kont na urządzeniu, które będą pokazywane na ekranie logowania.
Każdy wpis określa identyfikator używany wewnętrznie do rozróżniania lokalnych kont na urządzeniu.
Jeśli ta zasada jest pusta lub nieskonfigurowana, Google Chrome OS nie będzie wyświetlać opcji autouzupełniania podczas logowania użytkownika. Jeśli zasada jest ustawiona na nazwę domeny, Google Chrome OS będzie wyświetlać opcję autouzupełniania podczas logowania użytkownika, umożliwiając mu wpisanie tylko jego nazwy, bez konieczności podawania rozszerzenia nazwy domeny. Użytkownik będzie mógł nadpisać rozszerzenie nazwy domeny.
Konfiguruje zarządzanie energią na ekranie logowania w Google Chrome OS.
Zasada pozwala skonfigurować, jak Google Chrome OS ma się zachować, gdy po wyświetleniu ekranu logowania użytkownik przez pewien czas nie wykona żadnej czynności. Kontroluje ona wiele ustawień. Ich objaśnienia i zakresy wartości znajdziesz w opisach odpowiednich zasad, które sterują zarządzaniem energią podczas sesji. Jedyne różnice w stosunku do tych zasad to: * Wśród możliwych działań wykonywanych przy braku aktywności użytkownika lub zamknięciu pokrywy komputera nie ma zakończenia sesji. * Domyślne działanie wykonywane przy braku aktywności użytkownika i zasilaniu sieciowym to wyłączenie komputera.
Jeśli jakieś ustawienie pozostanie nieokreślone, obowiązuje wartość domyślna.
Jeśli zasada nie jest włączona, wszystkie ustawienia mają wartości domyślne.
Ta zasada jest aktywna tylko w trybie sklepu.
Określa identyfikator rozszerzenia używanego jako wygaszacz ekranu na ekranie logowania. Rozszerzenie musi być częścią pakietu aplikacji skonfigurowanego dla tej domeny przez zasadę DeviceAppPack.
Ta zasada jest aktywna tylko w trybie sklepu.
W przypadku urządzeń w trybie sklepu określa czas, po upływie którego na ekranie logowania jest wyświetlany wygaszacz ekranu.
Wartość tej zasady należy podać w milisekundach.
Określa, czy statystyki użytkowania są przesyłane do Google. W przypadku włączenia tej opcji Google Chrome OS będzie przesyłać statystyki użytkowania. Jeśli opcja będzie wyłączona lub nieskonfigurowana, przesyłanie statystyk zostanie wyłączone.
Pozwala na przesyłanie konfiguracji sieciowej w trybie push do urządzeń z Google Chrome OS dla wszystkich użytkowników. Konfiguracja sieci to łańcuch w formacie JSON zgodny z formatem Open Network Configuration opisanym na https://sites.google.com/a/chromium.org/dev/chromium-os/chromiumos-design-docs/open-network-configuration
Pozwala określić w milisekundach okres wysyłania do usługi zarządzania urządzeniem zapytań o zasady dotyczące urządzeń.
Skonfigurowanie tej zasady powoduje zastąpienie wartości domyślnej, wynoszącej 3 godziny.
Akceptowane są wartości z zakresu od 1 800 000 (30 minut) do 86 400 000 (1 dzień). Wartości spoza tego zakresu są zamieniane na odpowiednie wartości graniczne.
W przypadku nieskonfigurowania tej zasady Google Chrome OS będzie używać wartości domyślnej wynoszącej 3 godziny.
Jeśli wyłączysz tę zasadę lub jej nie skonfigurujesz, Google Chrome OS pozwoli użytkownikowi wyłączyć urządzenie. Jeśli zasada będzie włączona, Google Chrome OS wymusi ponowne uruchomienie urządzenia, gdy użytkownik spróbuje je wyłączyć. Google Chrome OS zastąpi wszystkie wystąpienia przycisku wyłączania w interfejsie użytkownika przyciskami ponownego uruchomienia. Urządzenie nie uruchomi się ponownie niezależnie od ustawienia tej zasady, jeśli użytkownik wyłączy je za pomocą przycisku zasilania.
Jeśli ta zasada jest włączona lub nieskonfigurowana, Google Chrome OS będzie umożliwiał wybranie nazwy użytkownika spośród zarejestrowanych nazw wyświetlanych na ekranie logowania. W przypadku wyłączenia tej zasady Google Chrome OS będzie prosił o podanie nazwy użytkownika i hasła.
Określa flagi stosowane przy uruchamianiu Google Chrome. Wybrane flagi zaczynają obowiązywać w Google Chrome jeszcze przed wyświetleniem ekranu logowania.
Ta zasada jest aktywna tylko w trybie sklepu.
Określa zestaw URL-i do załadowania po uruchomieniu sesji demonstracyjnej. Ta zasada zastępuje pozostałe mechanizmy ustawiania początkowego URL-a i dlatego można ją zastosować tylko do sesji niepowiązanej z konkretnym użytkownikiem.
Ustawia wersję docelową dla autoaktualizacji.
Określa przedrostek wersji docelowej aktualizacji systemu Google Chrome OS. Jeśli na urządzeniu działa wersja starsza niż określona przez podany przedrostek, zostanie wykonana aktualizacja do najnowszej wersji z danym przedrostkiem. Jeśli na urządzeniu działa już późniejsza wersja, nie są wprowadzane żadne zmiany (czyli nie jest przywracana starsza wersja), a na urządzeniu jest pozostawiana aktualnie używana wersja. Jak pokazano w poniższym przykładzie, format przedrostka rozróżnia komponenty:
"" (lub brak konfiguracji): aktualizacja do najnowszej dostępnej wersji. "1412.": aktualizacja do dowolnej wersji podrzędnej 1412 (np. 1412.24.34 lub 1412.60.2) "1412.2.": aktualizacja do dowolnej wersji podrzędnej 1412.2 (np. 1412.2.34 lub 1412.2.2) "1412.24.34": aktualizacja tylko do tej konkretnej wersji
Określa, czy pliki cookie uwierzytelniania ustawione przez dostawcę tożsamości SAML podczas logowania powinny zostać przesłane do profilu użytkownika.
Gdy uwierzytelnianie użytkownika odbywa się przez dostawcę tożsamości SAML podczas logowania, pliki cookie ustawione przez dostawcę tożsamości są najpierw zapisywane w profilu tymczasowym. Mogą one zostać następnie przesłane do profilu użytkownika, by przenieść stan uwierzytelniania.
Jeśli ta zasada jest włączona, pliki cookie ustawione przez dostawcę tożsamości są przesyłane do profilu użytkownika za każdym razem, gdy jest on uwierzytelniany przez dostawcę tożsamości SAML podczas logowania.
Jeśli zasada jest wyłączona lub nieskonfigurowana, pliki cookie ustawione przez dostawcę tożsamości są przesyłane do profilu użytkownika tylko podczas jego pierwszego logowania na urządzeniu.
Ta zasada dotyczy tylko tych użytkowników, których domena odpowiada domenie rejestracji urządzenia. W przypadku wszystkich pozostałych użytkowników pliki cookie ustawione przez dostawcę tożsamości są przesyłane do profilu użytkownika tylko podczas jego pierwszego logowania na urządzeniu.
Typy połączeń, które mogą być używane do aktualizowania systemu operacyjnego. Z powodu swojego rozmiaru aktualizacje te silnie wykorzystują połączenie, co może skutkować dodatkowymi kosztami. Dlatego domyślnie są wyłączone w przypadku połączeń uznanych za „kosztowne”, czyli aktualnie dla WiMax, Bluetooth i komórek.
Rozpoznawane identyfikatory typów połączeń to „ethernet”, „wifi”, „wimax”, „bluetooth” i „cellular”.
Ładunki aktualizacji automatycznych można pobierać w Google Chrome OS przez HTTP zamiast HTTPS. Umożliwia to przejrzyste zapisywanie w pamięci podręcznej HTTP plików pobranych przez HTTP.
Jeśli ustawisz tu wartość prawda, Google Chrome OS będzie próbować pobierać ładunki aktualizacji automatycznych przez HTTP. Jeśli nie skonfigurujesz tej zasady lub ustawisz w niej wartość fałsz, do pobierania ładunków aktualizacji automatycznych będzie używany protokół HTTPS.
Określa, o ile sekund urządzenie może losowo opóźnić pobranie aktualizacji w stosunku do czasu jej opublikowania na serwerze. Urządzenie może odczekać część tego okresu, licząc w sekundach zegara, a pozostałą część, licząc w testach dostępności aktualizacji. Tak czy inaczej okres opóźnienia jest ograniczony z góry, by urządzenie nigdy nie utknęło w stanie oczekiwania na pobranie aktualizacji.
Określa listę użytkowników, którzy mogą logować się do urządzenia. Pozycje mają postać user@domain, np. madmax@managedchrome.com. Aby zezwolić na logowanie dowolnym użytkownikom z domeny, użyj wpisów w postaci *@domain.
Jeśli ta zasada nie zostanie skonfigurowana, nie będą obowiązywały żadne ograniczenia dotyczące użytkowników, którzy mogą się logować. Pamiętaj, że tworzenie użytkowników nadal wymaga właściwego skonfigurowania zasady DeviceAllowNewUsers.
Wyłącza obsługę API grafiki 3D.
Włączenie tego ustawienia blokuje dostęp stron internetowych do procesora graficznego (GPU). W szczególności strony internetowe nie mają dostępu do interfejsu API WebGL, natomiast wtyczki nie mogą korzystać z interfejsu API Pepper 3D.
Wyłączenie ustawienia pozwala stronom internetowym korzystać z interfejsu API WebGL, a wtyczkom – z interfejsu API Pepper 3D. Domyślne ustawienia przeglądarki mogą powodować konieczność podania argumentów w wierszu polecenia w celu użycia tych interfejsów API.
Jeśli zasada HardwareAccelerationModeEnabled jest wyłączona, zasada Disable3DAPIs jest ignorowana, a włączona jest zasada równoważna wobec Disable3DAPI.
Jeśli włączysz to ustawienie, automatyczne wyszukiwanie i instalowanie brakujących wtyczek zostanie wyłączone w Google Chrome. W przypadku wyłączenia lub nieskonfigurowania tej opcji mechanizm wyszukujący wtyczki będzie aktywny.
Pokaż systemowo okno wydruku zamiast podglądu wydruku.
W przypadku włączenia tej opcji Google Chrome będzie otwierać systemowe okno drukowania zamiast wbudowanego podglądu wydruku, gdy użytkownik będzie chciał wydrukować stronę.
Jeśli ta opcja będzie nieustawiona lub wyłączona, polecenia wydruku będą wyświetlać ekran podglądu.
Określa, czy ma być wyłączona optymalizacja TLS False Start. Z powodów historycznych ta zasada ma nazwę DisableSSLRecordSplitting.
Jeśli ta zasada jest nieskonfigurowana lub jest wyłączona, to TLS False Start będzie włączone. Jeśli jest włączona, TLS False Start będzie wyłączone.
Usługa Bezpieczne przeglądanie wyświetla ostrzeżenie, gdy użytkownik chce wejść na stronę oznaczoną jako potencjalnie szkodliwa. Jeśli włączysz to ustawienie, użytkownicy nie będą mogli przechodzić ze strony ostrzeżenia na strony szkodliwe.
Jeśli nie skonfigurujesz tego ustawienia lub je wyłączysz, użytkownicy będą mogli wybrać, czy chcą przejść ze strony ostrzeżenia na stronę oznaczoną jako szkodliwa.
Wyłącz tworzenie zrzutów ekranu.
W przypadku włączenia tej zasady nie będzie można tworzyć zrzutów ekranu, używając skrótów klawiszowych lub interfejsów API rozszerzeń.
W przypadku wyłączenia lub nieskonfigurowania tej zasady tworzenie zrzutów ekranu będzie dozwolone.
Wyłącza protokół SPDY w Google Chrome. Po włączeniu tej zasady protokół SPDY jest niedostępny w Google Chrome. W przeciwnym razie protokołu można używać. Jeśli zasada nie zostanie ustawiona, protokół SPDY będzie dostępny.
Pozwala określić listę wtyczek wyłączonych w Google Chrome i uniemożliwia użytkownikom zmianę tego ustawienia. Możesz użyć symboli wieloznacznych „*” i „?”, by dopasować sekwencje dowolnych znaków. Symbol „*” odpowiada dowolnej liczbie znaków, natomiast „?” oznacza jeden opcjonalny znak (czyli jeden lub zero znaków). Znakiem zmiany znaczenia jest „\”, dlatego by wprowadzić faktyczny znak „*”, „?” lub „\”, musisz umieścić przed nim znak „\”. Jeśli włączysz to ustawienie, wtyczki wymienione na liście nigdy nie będą używane w Google Chrome. Wtyczki są oznaczone jako wyłączone na stronie „about:plugins”, a użytkownicy nie mogą ich włączyć. Pamiętaj, że ta zasada jest zastępowana przez zasady EnabledPlugins i DisabledPluginsExceptions. Jeśli zasada nie zostanie ustawiona, użytkownik będzie mógł korzystać ze wszystkich wtyczek zainstalowanych w systemie oprócz przestarzałych, niebezpiecznych i niezgodnych wbudowanych wtyczek.
Określa listę wtyczek, które użytkownik może włączyć lub wyłączyć w Google Chrome.
W celu odwzorowania sekwencji dowolnych znaków można użyć symboli wieloznacznych „*” i „?”. Symbol „*” odpowiada dowolnej liczbie znaków, a „?” określa opcjonalny pojedynczy znak, czyli oznacza jeden znak lub brak znaku. Znak ucieczki – „\” – umieszczony przed znakami „*”, „?” lub „\” pozwala określić ich podstawowe znaczenie.
Jeśli włączysz to ustawienie, w Google Chrome będzie możliwe użycie określonej listy wtyczek. Użytkownicy będą mogli je włączać i wyłączać w „about:plugins”, nawet jeśli dana wtyczka będzie też pasowała do wzorca określonego w DisabledPlugins. Użytkownicy będą mogli też włączać i wyłączać wtyczki, które nie pasują do żadnego wzorca w DisabledPlugins, DisabledPluginsExceptions ani EnabledPlugins.
Celem tej zasady jest umożliwienie utworzenia ścisłej czarnej listy wtyczek, w przypadku gdy lista „DisabledPlugins” zawiera wpisy z symbolami wieloznacznymi, takie jak wyłączające wszystkie wtyczki „*” czy wyłączające wszystkie wtyczki Javy „*Java*”, ale administrator chce włączyć pewne określone wersje, na przykład „IcedTea Java 2.3”. Te konkretne wersje można określić w tej zasadzie.
Pamiętaj, że musisz wykluczyć zarówno nazwę wtyczki, jak i nazwę grupy wtyczek. Każdą grupę wtyczek widać w oddzielnej sekcji w about:plugins, a do każdej sekcji może należeć co najmniej jedna wtyczka. Na przykład wtyczka „Shockwave Flash” należy do grupy „Adobe Flash Player” i jeśli ma być wykluczona z czarnej listy, obie te nazwy muszą mieć swoje odpowiedniki na liście wyjątków.
Jeśli nie skonfigurujesz tej zasady, wszystkie wtyczki pasujące do wzorca w „DisabledPlugins” będą blokowane i użytkownik nie będzie mógł ich włączyć.
Ta zasada została wycofana, zamiast niej użyj URLBlacklist.
Wyłącza wymienione schematy protokołów w Google Chrome.
Adresów URL zgodnych ze schematem na tej liście nie można wczytywać ani otwierać.
Jeśli ta zasada pozostanie nieustawiona lub lista jest pusta, wszystkie schematy są dostępne w Google Chrome.
Określa katalog, w którym Google Chrome przechowuje pliki buforowane na dysku.
Jeśli ustawisz tę zasadę, Google Chrome używa wskazanego katalogu niezależnie od tego, czy użytkownik zastosował flagę „--disk-cache-dir”.
Na https://www.chromium.org/administrators/policy-list-3/user-data-directory-variables znajdziesz listę zmiennych, których możesz użyć.
Gdy ta zasada nie jest ustawiona, obowiązuje domyślny katalog pamięci podręcznej, a użytkownik może go zastąpić, korzystając z flagi „--disk-cache-dir” w wierszu polecenia.
Ustala rozmiar pamięci podręcznej, której Google Chrome będzie używać do zapisywania plików pamięci podręcznej na dysku.
Jeśli ustawisz tę zasadę, Google Chrome będzie używać dostępnego rozmiaru pamięci podręcznej bez względu na to, czy określono flagę „--disk-cache-size”, czy nie. Wartość określona w tej zasadzie nie jest stała i stanowi raczej propozycję dla systemu pamięci podręcznej. Każda wartość niższa niż kilka megabajtów jest za mała i zostanie zaokrąglona do rozsądnego minimum.
Jeśli wartość w tej zasadzie jest ustawiona na 0, zostanie użyty domyślny rozmiar pamięci podręcznej i użytkownik nie będzie mógł go zmienić.
Jeśli zasada nie jest ustawiona, zostanie użyty domyślny rozmiar pamięci, a użytkownik będzie mógł go zastąpić flagą --disk-cache-size.
Kiedy ta zasada jest skonfigurowana, każdy ekran jest obracany do określonej orientacji po każdym ponownym uruchomieniu urządzenia oraz przy pierwszym podłączeniu po zmianie wartości tej zasady. Po zalogowaniu się użytkownicy mogą zmienić ustawienie obrotu ekranu na stronie ustawień, ale zostanie ono zastąpione przez wartość tej zasady po następnym uruchomieniu urządzenia.
Ta zasada dotyczy zarówno głównego ekranu, jak i ekranów dodatkowych.
Kiedy ta zasada nie jest skonfigurowana, domyślna wartość to 0 stopni, a użytkownik może ją zmienić. Jeśli tak zrobi, zmieniona wartość nie zostanie ponownie zastosowana po ponownym uruchomieniu urządzenia.
Włącza przewidywanie działań sieciowych w Google Chrome i uniemożliwia użytkownikom zmianę tego ustawienia.
Ta zasada steruje nie tylko wstępnym pobieraniem DNS, ale też wstępnym łączeniem przez TCP i SSL oraz wstępnym renderowaniem. Nazwa zasady wiąże się ze wstępnym pobieraniem DNS z przyczyn historycznych.
Jeśli włączysz lub wyłączysz tę zasadę, użytkownicy nie będą mogli zmienić ani nadpisać tego ustawienia w Google Chrome.
Jeśli ta zasada pozostanie nieustawiona, ustawienie zostanie włączone, ale użytkownicy będą mogli je zmienić.
Określa katalog, w którym Google Chrome zapisuje pobrane pliki.
Jeśli ustawisz tę zasadę, Google Chrome używa wskazanego katalogu niezależnie od tego, czy użytkownik podał własny katalog czy włączył opcję pytania o lokalizację przy każdym pobieraniu.
Na https://www.chromium.org/administrators/policy-list-3/user-data-directory-variables znajdziesz listę zmiennych, których możesz użyć.
Gdy ta zasada nie jest ustawiona, obowiązuje domyślny katalog pobierania, a użytkownik może go zmienić.
Pozwala korzystać z funkcji Smart Lock na urządzeniach z Google Chrome OS.
Jeśli włączysz to ustawienie, użytkownicy będą mogli korzystać z funkcji Smart Lock (o ile są spełnione jej wymagania).
Jeśli wyłączysz to ustawienie, użytkownicy nie będą mogli korzystać z funkcji Smart Lock.
Jeśli zasada pozostanie nieustawiona, funkcja Smart Lock będzie domyślnie niedostępna dla użytkowników zarządzanych przez firmę i dostępna dla użytkowników niezarządzanych.
Włącza lub wyłącza funkcję edytowania zakładek w przeglądarce Google Chrome. Po włączeniu tego ustawienia zakładki można dodawać, usuwać i modyfikować. Jest to wartość domyślna. Jeśli wyłączysz ustawienie, zakładek nie będzie można dodawać, usuwać ani modyfikować. Istniejące zakładki nadal będą dostępne.
Włącza stary mechanizm logowania internetowego.
Przed Chrome 42 ustawienie to nazywało się EnableWebBasedSignin. W Chrome 43 nie będzie już ono w ogóle obsługiwane.
Ustawienie to jest użyteczne dla klientów biznesowych, którzy używają rejestracji jednokrotnej niezgodnej z nowym, wbudowanym mechanizmem logowania. Jeśli włączysz to ustawienie, będzie używany stary mechanizm logowania. Jeśli je wyłączysz lub pozostawisz nieustawione, domyślnie będzie używany nowy, wbudowany mechanizm logowania. Użytkownicy wciąż mogą włączyć starszy mechanizm logowania, używając flagi enable-web-based-signin w wierszu poleceń.
To eksperymentalne ustawienie zostanie usunięte w przyszłości, gdy wbudowany mechanizm logowania będzie w pełni obsługiwać wszystkie etapy logowania jednorazowego.
Określ listę wycofanych funkcji, które chcesz tymczasowo włączyć na platformach internetowych.
Zasada ta pozwala administratorom ponownie włączyć na określony czas wycofane funkcje platform internetowych. Funkcje są wskazywane przez tagi z ciągiem tekstowym. Te, które odpowiadają tagom wymienionym na liście w tej zasadzie, zostaną ponownie włączone.
Jeśli nie ustawisz tej zasady albo lista jest pusta lub nie zawiera obsługiwanych tagów z ciągiem znaków, wszystkie wycofane funkcje platform internetowych pozostaną wyłączone.
Mimo że zasada działa na tych platformach, włączana przez nią funkcja może być dostępna tylko na niektórych z nich. Nie wszystkie wycofane funkcje platform internetowych można ponownie włączyć. Zasada pozwala włączyć tylko te wymienione poniżej – na określony czas, który różni się w zależności od funkcji. Ogólny format tagu z ciągiem znaków to [NazwaWycofanejFunkcji]_EffectiveUntil[rrrrmmdd]. Przyczyny zmian funkcji platform internetowych możesz w razie potrzeby znaleźć na https://bit.ly/blinkintents
Ignorowana w razie błędu sieci kontrola online, czy certyfikat nie został unieważniony, w rzeczywistości nie poprawia bezpieczeństwa, dlatego w Google Chrome 19 i nowszych wersjach jest domyślnie wyłączona. Jeśli zasada ma wartość prawda, przywraca poprzedni sposób działania i powoduje wykonywanie kontroli OCSP/CRL online.
Jeśli nie ustawisz tej zasady w Google Chrome lub wybierzesz wartość fałsz, Google Chrome 19 i nowsze wersje nie sprawdzają online, czy certyfikat nie został unieważniony.
Określa listę wtyczek włączonych w Google Chrome i uniemożliwia użytkownikom zmianę tego ustawienia. Możesz użyć symboli wieloznacznych „*” i „?”, które zastąpią sekwencje dowolnych znaków. Symbol „*” odpowiada dowolnej liczbie znaków, natomiast „?” oznacza jeden opcjonalny znak (czyli jeden lub zero znaków). Znakiem zmiany znaczenia jest „\”, dlatego aby wprowadzić faktyczny znak „*”, „?” lub „\”, musisz umieścić przed nim znak „\”. Wtyczki wymienione na liście są zawsze używane w Google Chrome, jeśli zostały zainstalowane. Wtyczki są oznaczone jako włączone na stronie „about:plugins”, a użytkownicy nie mogą ich wyłączyć. Pamiętaj, że ta zasada zastępuje zasady DisabledPlugins i DisabledPluginsExceptions. Jeśli zasada nie zostanie skonfigurowana, użytkownik będzie mógł wyłączyć każdą wtyczkę zainstalowaną w systemie.
To ustawienie zostało wycofane w Google Chrome w wersji 29. Zalecany sposób konfigurowania kolekcji rozszerzeń lub aplikacji udostępnianych przez organizację polega na tym, że witrynę z pakietami CRX umieszcza się w zasadzie ExtensionInstallSources, a na stronie internetowej udostępnia się bezpośrednie linki do pakietów do pobrania. Program uruchamiający tę stronę internetową można utworzyć, korzystając z zasady ExtensionInstallForcelist.
To ustawienie zostało wycofane w Google Chrome w wersji 29. Zalecany sposób konfigurowania kolekcji rozszerzeń lub aplikacji udostępnianych przez organizację polega na tym, że witrynę z pakietami CRX umieszcza się w zasadzie ExtensionInstallSources, a na stronie internetowej udostępnia się bezpośrednie linki do pakietów do pobrania. Program uruchamiający tę stronę internetową można utworzyć, korzystając z zasady ExtensionInstallForcelist.
Google Chrome OS zapisuje w pamięci podręcznej aplikacje i rozszerzenia instalowane przez różnych użytkowników na jednym urządzeniu, by uniknąć pobierania ich ponownie dla każdego użytkownika. Jeśli ta zasada jest nieskonfigurowana albo wartość jest mniejsza niż 1 MB, Google Chrome OS użyje domyślnego rozmiaru pamięci podręcznej.
Wyłącz podłączanie pamięci zewnętrznych.
Po włączeniu tej zasady pamięci zewnętrzne będą niedostępne w przeglądarce plików.
Ta zasada dotyczy wszystkich typów nośników pamięci, takich jak na przykład napędy flash USB, zewnętrzne dyski twarde, karty pamięci SD i inne, pamięci optyczne itd. Pamięć wewnętrzna nie podlega tej zasadzie, więc nadal będzie można otwierać pliki z folderu Pobrane. Ta zasada nie dotyczy również Dysku Google.
W przypadku wyłączenia lub nieskonfigurowania tego ustawienia użytkownicy będą mogli korzystać na urządzeniu ze wszystkich obsługiwanych typów pamięci zewnętrznych.
Włączenie tej zasady powoduje wymuszenie przełączenia profilu w tryb tymczasowy. Jeśli zasada jest określona jako zasada systemu operacyjnego (np. obiekt zasad grupy w systemie Windows), zostanie zastosowana do każdego profilu w systemie. Ustawienie jej jako zasady w chmurze powoduje zastosowanie jej tylko do profilu zalogowanego przez konto zarządzane.
W tym trybie dane profilu są zachowywane na dysku tylko na czas sesji użytkownika. Funkcje takie jak historia przeglądarki, rozszerzenia i ich dane, dane internetowe (na przykład pliki cookie) oraz internetowe bazy danych nie zostają zachowane po zamknięciu przeglądarki. Użytkownik może jednak ręcznie pobrać dane na dysk, zapisać strony lub je wydrukować.
Jeśli użytkownik włączył synchronizację, te wszystkie dane są zachowywane w jego profilu synchronizacji podobnie jak w zwykłych profilach. Dostępny jest też tryb incognito, o ile nie został wyłączony przez zasadę.
Jeśli zasada jest wyłączona lub nie ustawiono jej, logowanie prowadzi do zwykłych profili.
Wymusza realizację zapytań do wyszukiwarki Google z aktywnym filtrem SafeSearch i uniemożliwia użytkownikom zmianę tego ustawienia.
Jeśli ta opcja zostanie włączona, filtr SafeSearch w wyszukiwarce Google będzie zawsze aktywny.
W przypadku wyłączenia tego ustawienia lub niepodania wartości nie będzie wymuszane stosowanie filtra SafeSearch w wyszukiwarce Google.
Jeśli ta zasada jest włączona, Google Chrome bezwarunkowo zmaksymalizuje pierwsze okno wyświetlone przy pierwszym uruchomieniu. Jeśli zasada jest wyłączona lub nieskonfigurowana, pierwsze wyświetlone okno zostanie zmaksymalizowane lub nie, w zależności od rozmiaru ekranu.
Ta zasada została wycofana. Zamiast niej użyj ForceGoogleSafeSearch lub ForceYouTubeSafetyMode. Zasada zostanie zignorowana, jeśli ustawiona zostanie zasada ForceGoogleSafeSearch lub ForceYouTubeSafetyMode.
Wymusza realizację zapytań w wyszukiwarce Google przy użyciu filtra SafeSearch i uniemożliwia użytkownikom zmianę tego ustawienia. To ustawienie wymusza też włączenie Trybu bezpiecznego w YouTube.
Jeśli włączysz to ustawienie, filtr SafeSearch w wyszukiwarce Google i YouTube będzie zawsze aktywny.
Jeśli je wyłączysz albo nie podasz wartości, stosowanie filtra SafeSearch w wyszukiwarce Google i YouTube nie będzie wymuszane.
Wymusza włączenie trybu bezpiecznego w YouTube i uniemożliwia zmianę tego ustawienia przez użytkowników.
Jeśli włączysz to ustawienie, tryb bezpieczny w YouTube będzie zawsze aktywny.
Jeśli wyłączysz to ustawienie lub nie ustawisz wartości, tryb bezpieczny w YouTube nie będzie wymuszany.
Zezwala na tryb pełnoekranowy.
Ta zasada kontroluje dostępność trybu pełnoekranowego, w którym cały interfejs użytkownika Google Chrome jest ukryty i widać tylko zawartość strony internetowej.
Jeśli nie skonfigurujesz tej zasady lub ustawisz w niej wartość prawda, w tryb pełnoekranowy będą mogli przechodzić użytkownik, aplikacje i rozszerzenia o odpowiednich uprawnieniach.
Jeśli ustawisz tu wartość fałsz, ani użytkownik, ani żadne aplikacje czy rozszerzenia nie będą mogli przechodzić w tryb pełnoekranowy.
Na żadnej platformie oprócz Google Chrome OS tryb kiosku nie jest dostępny w trybie pełnoekranowym.
Określa katalog, w którym Google Chrome Frame przechowuje dane użytkownika.
Jeśli ustawisz tę zasadę, Google Chrome Frame używa wskazanego katalogu.
Na https://www.chromium.org/administrators/policy-list-3/user-data-directory-variables znajdziesz listę zmiennych, których możesz użyć.
Gdy ta opcja nie jest ustawiona, obowiązuje domyślny katalog profilu.
Używanie akceleracji sprzętowej, jeśli jest dostępna.
Jeśli ta zasada jest włączona lub nieustawiona, akceleracja sprzętowa działa, o ile dana funkcja GPU nie znajduje się na czarnej liście.
Jeśli zasada jest wyłączona, akceleracja sprzętowa nie działa.
Wysyłaj pakiety podtrzymujące do serwera zarządzania, by mógł on sprawdzić, czy urządzenie jest offline.
Jeśli ta zasada jest włączona, pakiety podtrzymujące będą wysyłane. Jeśli jest wyłączona lub nieskonfigurowana, pakiety podtrzymujące nie będą wysyłane.
Częstotliwość monitorowania pakietów podtrzymujących (w milisekundach).
Jeśli ta zasada nie jest skonfigurowana, domyślna częstotliwość wynosi trzy minuty. Minimalna częstotliwość to 30 sekund, a maksymalna 24 godziny. Wartości spoza tego zakresu zostaną zmienione na wartości graniczne.
Ukrywa aplikację Chrome Web Store i link w stopce na stronie Nowa karta oraz w menu z aplikacjami Google Chrome OS.
Jeśli zasada ma wartość prawda, ikony są ukryte.
Jeśli zasada ma wartość fałsz lub nie jest ustawiona, ikony są widoczne.
Kiedy zostanie ustawiona wartość Prawda, na stronie Nowa karta nie będą wyświetlane promowane aplikacje z Chrome Web Store. Przypisanie tej opcji wartości Fałsz lub jej nieustawienie spowoduje, że promowane aplikacje z Chrome Web Store będą widoczne na stronie Nowa karta.
Po włączeniu tej zasady wymuszany jest import danych autouzupełniania formularzy z poprzedniej przeglądarki domyślnej. Włączenie tej zasady ma również wpływ na opcje w oknie dialogowym importowania.
Jeśli zasada zostanie wyłączona, dane autouzupełniania formularzy nie zostaną zaimportowane.
Jeśli zasada nie jest skonfigurowana, użytkownik może zostać zapytany, czy zaimportować dane, lub operacja ta zostanie wykonana automatycznie.
Po włączeniu tej zasady wymuszany jest import zakładek z bieżącej przeglądarki domyślnej. Włączenie zasady ma również wpływ na opcje w oknie dialogowym importowania. W przypadku jej wyłączenia zakładki nie są importowane. Jeśli zasada nie jest skonfigurowana, użytkownik może zostać zapytany, czy zakładki mają zostać zaimportowane lub operacja ta zostanie wykonana automatycznie.
Po włączeniu tej zasady wymuszany jest import historii przeglądania z bieżącej przeglądarki domyślnej. Włączenie zasady ma również wpływ na opcje w oknie dialogowym importowania. W przypadku jej wyłączenia historia przeglądania nie jest importowana. Jeśli zasada nie jest skonfigurowana, użytkownik może zostać zapytany, czy zaimportować historię lub operacja ta zostanie wykonana automatycznie.
W przypadku włączenia ta zasada wymusza zaimportowanie strony startowej z bieżącej przeglądarki domyślnej. Jeśli zasada będzie wyłączona, strona startowa nie zostanie zaimportowana. Jeśli ta zasada nie zostanie ustawiona, użytkownik może zobaczyć pytanie, czy zaimportować stronę, lub importowanie może odbyć się automatycznie.
Po włączeniu tej zasady wymuszany jest import zapisanych haseł z poprzedniej przeglądarki domyślnej. Włączenie zasady ma również wpływ na opcje w oknie dialogowym importowania. W przypadku jej wyłączenia zapisane hasła nie są importowane. Jeśli zasada nie jest skonfigurowana, użytkownik może zostać zapytany, czy zaimportować hasła lub operacja ta zostanie wykonana automatycznie.
Po włączeniu tej zasady wymuszany jest import wyszukiwarek z bieżącej przeglądarki domyślnej. Włączenie zasady ma również wpływ na opcje w oknie dialogowym importowania. W przypadku jej wyłączenia wyszukiwarka domyślna nie jest importowana. Jeśli zasada nie zostanie skonfigurowana, użytkownik może zobaczyć pytanie o zaimportowanie wyszukiwarki lub importowanie odbędzie się automatycznie.
Ta zasada została wycofana z użycia. Zamiast niej użyj IncognitoModeAvailability. Włącza ona tryb incognito w Google Chrome. Jeśli ustawienie jest włączone lub nieskonfigurowane, użytkownicy mogą otwierać strony internetowe w trybie incognito. Wyłączenie ustawienia uniemożliwia użytkownikom otwieranie stron internetowych w tym trybie. W przypadku nieskonfigurowania tej zasady ustawienie zostanie włączone, a użytkownicy będą mogli używać trybu incognito.
Określa, czy użytkownik może otwierać strony w trybie incognito w Google Chrome. W przypadku opcji „Włączone” lub nieskonfigurowania zasady strony mogą być otwierane w tym trybie. Opcja „Wyłączone” uniemożliwia otwieranie stron w tym trybie. Po wybraniu opcji „Wymuszone” strony można otwierać TYLKO w trybie incognito.
Włącza funkcję wyszukiwania dynamicznego w Google Chrome i zapobiega zmianie tego ustawienia przez użytkowników.
Jeśli włączysz ustawienie, wyszukiwanie dynamiczne w Google Chrome będzie aktywne.
W przeciwnym razie wyszukiwanie dynamiczne w Google Chrome będzie nieaktywne.
Gdy włączysz lub wyłączysz ustawienie, użytkownicy nie będą mogli go zmienić ani zastąpić.
Jeśli pozostanie ono nieokreślone, użytkownik będzie mógł zdecydować, czy chce używać tej funkcji.
Ustawienie zostało usunięte z Google Chrome 29 i nowszych wersji.
Ta zasada została wycofana. Zamiast niej użyj DefaultJavaScriptSetting.
Umożliwia wyłączenie JavaScriptu w Google Chrome.
Jeśli to ustawienie zostanie wyłączone, strony nie będą mogły używać JavaScriptu, a użytkownik nie będzie mógł zmienić tego ustawienia.
Jeśli to ustawienie będzie włączone lub nieustawione, strony będą mogły używać JavaScriptu, ale użytkownik będzie mógł zmienić to ustawienie.
Przyznaje dostęp do kluczy firmowych do rozszerzeń.
Klucze są przeznaczone do użytku firmowego, jeśli są wygenerowane przy użyciu interfejsu API chrome.platformKeys na koncie zarządzanym. Klucze importowane lub wygenerowane w inny sposób nie są przeznaczone do użytku firmowego.
Dostęp do kluczy przeznaczonych do użytku firmowego całkowicie kontroluje ta zasada. Użytkownik nie może przyznać ani wycofać dostępu rozszerzeń do kluczy firmowych.
Domyślnie rozszerzenie nie może używać klucza przeznaczonego do użytku firmowego. Jest to równoznaczne z wyłączeniem zasady allowCorporateKeyUsage dla tego rozszerzenia.
Tylko jeśli zasada allowCorporateKeyUsage jest włączona dla rozszerzenia, może ono używać dowolnego klucza platformy oznaczonego jako do użytku firmowego, by podpisywać arbitralne dane. To uprawnienie należy przyznawać, tylko jeśli rozszerzenie jest zaufane, by uniemożliwić osobom niepowołanym dostęp do klucza.
Wysyła dzienniki systemowe na serwer zarządzania, by umożliwić monitorowanie ich przez administratorów.
Jeśli włączysz tę zasadę, dzienniki systemowe będą wysyłane, a jeśli ją wyłączysz lub jej nie ustawisz, nie będą.
Configures a list of managed bookmarks.
The policy consists of a list of bookmarks whereas each bookmark is a dictionary containing the keys "name" and "url" which hold the bookmark's name and its target. A subfolder may be configured by defining a bookmark without an "url" key but with an additional "children" key which itself contains a list of bookmarks as defined above (some of which may be folders again). Google Chrome amends incomplete URLs as if they were submitted via the Omnibox, for example "google.com" becomes "https://google.com/".
These bookmarks are placed in a "Managed bookmarks" folder that can't be modified by the user, but the user can choose to hide it from the bookmark bar. Managed bookmarks are not synced to the user account and can't be modified by extensions.
Określa maksymalną liczbę jednoczesnych połączeń z serwerem proxy. Niektóre serwery proxy nie są w stanie obsłużyć dużej liczby jednoczesnych połączeń z tym samym klientem. W takiej sytuacji można rozwiązać problem, ustawiając dla tej zasady mniejszą wartość. Jej wartość powinna być mniejsza niż 100 i większa niż 6. Wartość domyślna wynosi 32. Niektóre aplikacje sieciowe używają wielu połączeń z oczekującymi żądaniami GET, dlatego zmniejszenie wartości tej zasady poniżej wartości 32 może powodować przerwy w działaniu sieci, jeśli zbyt wiele takich aplikacji będzie otwartych. Zmniejszasz wartości domyślne na własne ryzyko. W przypadku nieskonfigurowania tej zasady będzie używana wartość domyślna, czyli 32.
Określa maksymalne opóźnienie w milisekundach między otrzymaniem unieważnienia zasady a pobraniem nowej z usługi zarządzania urządzeniem.
Ustawienie tej zasady zmienia domyślną wartość 5000 milisekund. Prawidłowe wartości zawierają się w zakresie od 1000 (1 sekunda) do 300 000 (5 minut). Wartości spoza zakresu zostaną zmienione na zgodne z nim.
Nieskonfigurowanie tej zasady spowoduje, że Google Chrome będzie używać domyślnej wartości 5000 milisekund.
Ustala rozmiar pamięci podręcznej, której Google Chrome będzie używać do zapisywania plików pamięci podręcznej na dysku.
Jeśli ustawisz tę zasadę, Google Chrome będzie używać dostępnego rozmiaru pamięci podręcznej bez względu na to, czy określono flagę „--disk-cache-size”, czy nie. Wartość określona w tej zasadzie nie jest stała i stanowi raczej propozycję dla systemu pamięci podręcznej. Każda wartość niższa niż kilka megabajtów jest za mała i zostanie zaokrąglona do rozsądnego minimum.
Jeśli wartość w tej zasadzie jest ustawiona na 0, zostanie użyty domyślny rozmiar pamięci podręcznej i użytkownik nie będzie mógł go zmienić.
Jeśli zasada nie jest ustawiona, zostanie użyty domyślny rozmiar pamięci, a użytkownik będzie mógł go zastąpić flagą --disk-cache-size.
Włącza anonimowe przesyłanie do Google raportów o użytkowaniu i danych o awariach Google Chrome oraz blokuje możliwość zmiany tego ustawienia przez użytkowników.
Jeśli włączysz to ustawienie, do Google będą wysyłane anonimowe raporty o użytkowaniu oraz dane o awariach. Jeśli je wyłączysz, takie informacje nie będą wysyłane. W obu wypadkach użytkownicy nie mogą zmienić ani zastąpić tego ustawienia. Jeśli nie ustawisz tej zasady, obowiązujące ustawienie będzie zależało od wyboru użytkownika przy instalacji lub pierwszym uruchomieniu.
Ta zasada nie jest dostępna w przypadku systemów Windows, które nie są podłączone do domeny Active Directory. (W przypadku systemu operacyjnego Chrome zapoznaj się zasadą DeviceMetricsReportingEnabled).
Włącza przewidywanie działań sieciowych w Google Chrome i uniemożliwia użytkownikom zmianę tego ustawienia.
Ta zasada steruje wstępnym pobieraniem DNS, wstępnym łączeniem przez TCP i SSL oraz wstępnym renderowaniem stron internetowych.
Jeśli ustawisz tę zasadę na „Zawsze”, „Nigdy” lub „Tylko Wi-Fi”, użytkownicy nie będą mogli zmienić ani nadpisać tego ustawienia w Google Chrome.
Jeśli ta zasada pozostanie nieustawiona, przewidywanie działań sieciowych zostanie włączone, ale użytkownicy będą mogli je zmienić.
Pozwala na przesyłanie konfiguracji sieciowej w trybie push do urządzeń z Google Chrome OS dla poszczególnych użytkowników. Konfiguracja sieci to łańcuch w formacie JSON zgodny z formatem Open Network Configuration opisanym na https://sites.google.com/a/chromium.org/dev/chromium-os/chromiumos-design-docs/open-network-configuration
Lista identyfikatorów aplikacji pokazywanych przez Google Chrome OS jako aplikacje przypięte na pasku programu uruchamiającego.
Jeśli ta zasada jest skonfigurowana, zestaw aplikacji jest ustalony i nie może być zmieniany przez użytkownika.
Jeśli zasada nie jest ustawiona, użytkownik może zmieniać listę aplikacji przypiętych w programie uruchamiającym.
Pozwala określić w milisekundach okres wysyłania zapytań dotyczących zasad użytkownika do usługi zarządzania urządzeniem.
Ustawienie tej zasady powoduje zastąpienie wartości domyślnej wynoszącej 3 godziny. Akceptowane są wartości z zakresu od 1 800 000 (30 minut) do 86 400 000 (1 dzień). Wszelkie wartości spoza tego zakresu są zmieniane na odpowiednie wartości graniczne.
W przypadku nieskonfigurowania tej zasady Google Chrome użyje wartości domyślnej wynoszącej 3 godziny.
Włącza drukowanie w Google Chrome i uniemożliwia użytkownikom zmianę tego ustawienia.
Jeśli ta opcja jest włączona lub nieskonfigurowana, użytkownicy mogą drukować.
W przypadku wyłączenia tej opcji użytkownicy nie mogą drukować z Google Chrome. Drukowanie jest wyłączone w menu klucza, aplikacjach JavaScript itd. Nadal można drukować z poziomu wtyczek pomijających Google Chrome podczas drukowania. Na przykład menu niektórych aplikacji Flash zawiera opcję drukowania, która nie jest objęta tą zasadą.
Jeśli ta zasada jest włączona lub nieustawiona, użycie protokołu QUIC w Google Chrome jest dozwolone. Jeśli zasada jest wyłączona, użycie protokołu QUIC jest niedozwolone.
Ostrzeżenie: RC4 zostanie całkowicie usunięty z Google Chrome po wersji 52 (około września 2016 r.) i wtedy ta zasada przestanie działać.
Jeśli ta zasada nie jest ustawiona lub jest wyłączona, to mechanizmy szyfrowania RC4 w TLS będą wyłączone. Można ją włączyć dla zachowania zgodności z przestarzałym serwerem. Jest to rozwiązanie tymczasowe i konieczna jest zmiana konfiguracji serwera.
Planuje automatyczne ponowne uruchomienie po zastosowaniu aktualizacji Google Chrome OS.
Jeśli ta zasada ma wartość „prawda”, po zastosowaniu aktualizacji Google Chrome OS następuje zaplanowane automatyczne ponowne uruchomienie, które jest wymagane do zakończenia procesu aktualizacji. Ponowne uruchomienie jest zaplanowane do wykonania od razu, ale może zostać opóźnione nawet o 24 godziny, gdy użytkownik akurat korzysta z urządzenia.
Jeśli zasada ma wartość „fałsz”, po zastosowaniu aktualizacji Google Chrome OS nie jest zaplanowane automatyczne ponowne uruchomienie. Proces aktualizacji kończy się, gdy użytkownik samodzielnie ponownie uruchomi urządzenie.
Gdy ustawisz zasadę, użytkownicy nie mogą jej zmienić ani zastąpić.
Uwaga: automatyczne ponowne uruchomienia obecnie działają tylko wtedy, gdy jest pokazywany ekran logowania lub trwa sesja aplikacji kiosku. W przyszłości to się zmieni i zasada będzie obowiązywała zawsze, niezależnie od tego, czy trwa sesja określonego typu.
Zgłasza godziny aktywności urządzenia.
Jeśli to ustawienie nie jest określone lub jego wartość to Prawda, zarejestrowane urządzenie zgłasza, kiedy korzysta z niego użytkownik. Jeśli ta zasada ma wartość Fałsz, godziny aktywności urządzenia nie są rejestrowane ani zgłaszane.
Zgłasza stan przełącznika trybu programisty podczas uruchomienia urządzenia.
Jeśli ta zasada ma wartość Fałsz, stan przełącznika trybu programisty nie jest zgłaszany.
Raportuj statystki sprzętu, np. użycie procesora i pamięci RAM.
Jeśli ta zasada jest wyłączona, statystyki nie będą raportowane. Jeśli jest włączona lub nieustawiona, statystyki będą raportowane.
Zgłasza serwerowi listę interfejsów sieciowych wraz z ich typami i adresami sprzętowymi.
Jeśli ta zasada ma wartość Fałsz, lista interfejsów nie zostanie zgłoszona.
Przesyłaj informacje o aktywnej sesji publicznej, np. dotyczące identyfikatora i wersji aplikacji.
Jeśli ta zasada jest wyłączona, informacje o sesji nie będą przesyłane. Jeśli zasada jest włączona lub nieustawiona, informacje o sesji będą przesyłane.
Zgłasza listę użytkowników urządzenia, którzy niedawno się zalogowali.
Jeśli ta zasada ma wartość Fałsz, użytkownicy nie są zgłaszani.
Zgłasza wersję systemu operacyjnego i oprogramowania układowego zarejestrowanych urządzeń.
Jeśli ta zasada nie jest określona lub ma wartość Prawda, zarejestrowane urządzenia okresowo zgłaszają wersję systemu operacyjnego i oprogramowania układowego. Jeśli ta zasada ma wartość Fałsz, informacje o wersji nie są przesyłane.
Częstotliwość wysyłania raportów o stanie urządzenia (w milisekundach).
Jeśli ta zasada nie jest skonfigurowana, domyślna częstotliwość wynosi trzy godziny. Minimalna dopuszczalna częstotliwość to 60 sekund.
Gdy to ustawienie jest włączone, Google Chrome zawsze sprawdza, czy zweryfikowane certyfikaty serwera podpisane lokalnie zainstalowanymi certyfikatami CA nie zostały unieważnione.
Jeśli Google Chrome nie może uzyskać informacji o stanie unieważnienia, takie certyfikaty są traktowane jak unieważnione (brak możliwości zignorowania błędu).
Jeśli nie ustawisz tej zasady lub wybierzesz wartość fałsz, Google Chrome będzie korzystać z istniejących ustawień sprawdzania online, czy certyfikaty nie zostały unieważnione.
Zawiera wyrażenie regularne służące do określania, którzy użytkownicy mogą logować się w Google Chrome.
Jeśli użytkownik o nazwie niepasującej do tego wzorca spróbuje się zalogować, zostanie wyświetlony odpowiedni komunikat o błędzie.
Jeśli ta zasada pozostanie nieustawiona lub pusta, każdy użytkownik będzie mógł zalogować się w Google Chrome.
Ogranicza czas, przez który użytkownik uwierzytelniony przez SAML może logować się offline.
Podczas logowania Google Chrome OS może uwierzytelniać użytkownika, korzystając z serwera (online) lub hasła w pamięci podręcznej (offline).
Jeśli zasada ma wartość -1, użytkownik może bez ograniczeń uwierzytelniać się offline. Każda inna wartość określa, po jakim czasie od ostatniego uwierzytelnienia online użytkownik musi je powtórzyć.
Jeśli nie ustawisz tej zasady, Google Chrome OS używa domyślnego limitu 14 dni, po których użytkownik musi ponownie uwierzytelnić się online.
Zasada dotyczy tylko użytkowników, którzy uwierzytelnili się za pomocą SAML.
Wartość zasady należy określać w sekundach.
Chrome wyświetla stronę z ostrzeżeniem, gdy użytkownicy otworzą witrynę, w której występują błędy SSL. Domyślnie lub wtedy, gdy ta zasada jest włączona, użytkownicy mogą zignorować i zamknąć stronę z ostrzeżeniem. Po wyłączeniu tej zasady użytkownicy nie będą mogli zamknąć strony z ostrzeżeniem.
Ostrzeżenie: możliwość zastępczego użycia wersji 1.0 protokołu TLS zostanie wycofana z Google Chrome po wersji 47 (w okolicach stycznia 2016 roku.), a opcja „tls1” przestanie działać.
Jeśli uzgadnianie połączenia w protokole TLS się nie powiedzie, Google Chrome podejmuje ponowną próbę nawiązania połączenia przy użyciu starszej wersji protokołu TLS, by obejść błędy w działaniu serwerów HTTPS. To ustawienie pozwala skonfigurować wersję, przy której ten proces zastępczego używania innej wersji się zatrzyma. Jeśli serwer prawidłowo (tj. bez przerywania połączenia) przeprowadzi negocjowanie wersji, ustawienie nie będzie stosowane. Niezależnie od sposobu, w jaki zostanie nawiązane, połączenie musi być zgodne z wartością SSLVersionMin.
Jeśli ta zasada nie jest skonfigurowana, Google Chrome stosuje minimalną domyślną wersję, czyli TLS 1.0 w przypadku Google Chrome 44 oraz TLS 1.1 w późniejszych wersjach. Pamiętaj, że to nie wyłącza obsługi protokołu TLS 1.0, tylko określa, czy będzie możliwość obejścia wadliwie działających serwerów, które nie są w stanie przeprowadzić prawidłowego negocjowania wersji w Google Chrome.
W przeciwnym wypadku można ustawić jedną z tych wartości: „tls1”, „tls1.1” lub „tls1.2”. Jeśli utrzymanie zgodności z wadliwie działającym serwerem jest konieczne, można wybrać „tls1”. To jednak rozwiązanie tymczasowe – serwer trzeba szybko naprawić.
Ustawienie „tls1.2” wyłącza zastępcze używanie innej wersji, ale może to mieć duży wpływ na zgodność.
Ostrzeżenie: obsługa protokołu SSLv3 zostanie całkowicie wycofana z Google Chrome po wprowadzeniu wersji 43 (w okolicach lipca 2015 roku). Wtedy też usunięta zostanie ta zasada.
Jeśli ta zasada nie jest skonfigurowana, Google Chrome użyje najniższej domyślnej wersji protokołu, czyli SSLv3 w Google Chrome 39 lub TLS 1.0 w nowszych wersjach.
W przeciwnym razie można ustawić jedną z tych wartości: „sslv3”, „tls1”, „tls1.1” lub „tls1.2”. Po ich ustawieniu Google Chrome nie będzie używać protokołu SSL/TLS w wersji niższej niż określona. Wszystkie nierozpoznane wartości będą ignorowane.
Należy pamiętać, że wbrew temu, co sugeruje numer, wersja „sslv3” jest starsza od „tls1”.
Włącza funkcję Bezpieczne przeglądanie w Google Chrome i zapobiega zmianie tego ustawienia przez użytkowników.
Jeśli włączysz ustawienie, Bezpieczne przeglądanie jest zawsze aktywne.
W przeciwnym razie ta funkcja nigdy nie jest aktywna.
Gdy włączysz lub wyłączysz ustawienie, użytkownicy nie mogą zmienić ani zastąpić ustawienia „Włącz ochronę przed wyłudzaniem danych (phishingiem) i złośliwym oprogramowaniem” w Google Chrome.
Jeśli zasada pozostanie nieustawiona, funkcja jest włączona, ale użytkownik może to zmienić.
Wyłączenie tej zasady sprawi, że użytkownicy nie będą mogli wysyłać do Google informacji o napotkanych błędach zabezpieczeń. Jeśli ta zasada jest włączona lub nieskonfigurowana, użytkownicy będą mogli wysyłać informacje, gdy napotkają błąd protokołu SSL lub ostrzeżenie z usługi Bezpieczne przeglądanie.
Wyłącza zapisywanie historii przeglądarki Google Chrome i blokuje możliwość zmiany tego ustawienia przez użytkowników.
Po włączeniu ustawienia historia przeglądania nie jest zapisywana. To ustawienie wyłącza również synchronizowanie kart.
Jeśli ustawienie jest wyłączone lub nieskonfigurowane, historia przeglądania jest zapisywana.
Włącza propozycje wyszukiwania w omniboksie w Google Chrome i uniemożliwia użytkownikom zmianę tego ustawienia.
Jeśli włączysz to ustawienie, funkcja propozycji będzie aktywna.
W przypadku jego wyłączenia funkcja jest nieaktywna.
Jeśli to ustawienie jest włączone lub wyłączone, użytkownicy nie mogą go zmienić ani zastąpić w Google Chrome.
W przypadku nieskonfigurowania tej zasady ustawienie zostanie włączone, ale użytkownik będzie mógł to zmienić.
Ogranicz maksymalną długość sesji użytkownika
Jeśli ta opcja jest ustawiona, określa czas, po upływie którego użytkownik jest automatycznie wylogowywany, a jego sesja przerywana. Użytkownik jest informowany o pozostałym czasie przez licznik czasu pokazywany na pasku zadań.
W przypadku nieustawienia tej opcji długość sesji jest nieograniczona.
Jeśli ta opcja zostanie ustawiona, użytkownicy nie będą mogli jej zmienić ani nadpisać.
Wartość opcji należy podać w milisekundach. Wartości są dopasowywane do przedziału od 30 sekund od 24 godzin.
Ustawia co najmniej jeden zalecany język na potrzeby sesji publicznych, ułatwiając użytkownikom wybieranie spośród ustawionych języków.
Użytkownik może wybrać język i układ klawiatury przed rozpoczęciem sesji publicznej. Domyślnie wszystkie języki obsługiwane w Google Chrome OS są wymienione w kolejności alfabetycznej. Za pomocą tej zasady możesz przenieść zalecane języki na początek listy.
Jeśli nie ustawisz tej zasady, wstępnie wybrany będzie bieżący język interfejsu.
Jeśli ustawisz tę zasadę, zalecane języki zostaną przeniesione na początek listy i oddzielone od pozostałych. Kolejność zalecanych języków będzie taka jak w zapisie zasady. Wstępnie wybrany będzie pierwszy zalecany język z listy.
Jeśli ustawionych jest więcej zalecanych języków, zakłada się, że użytkownicy będą wybierać spośród nich. W takim wypadku przy rozpoczynaniu sesji publicznej wyraźnie dostępna będzie możliwość wyboru języka i układu klawiatury. W przeciwnym razie zakłada się, że większość użytkowników chce korzystać ze wstępnie wybranego języka. Możliwość wyboru języka i klawiatury będzie mniej wyeksponowana przy rozpoczynaniu sesji publicznej.
Gdy ustawisz tę zasadę i włączysz automatyczne logowanie (zapoznaj się z zasadami |DeviceLocalAccountAutoLoginId| oraz |DeviceLocalAccountAutoLoginDelay|), w automatycznie rozpoczynanych sesjach publicznych będzie używany pierwszy zalecany język i najpopularniejszy układ klawiatury, który do niego pasuje.
Wstępnie wybrany układ klawiatury zawsze odpowiada najpopularniejszemu układowi dla wstępnie wybranego języka.
Tę zasadę możesz ustawić tylko jako zalecaną. Za jej pomocą możesz przenieść zalecane języki na początek, ale użytkownicy zawsze mogą wybrać dla swojej sesji publicznej dowolny język obsługiwany w Google Chrome OS.
Steruje autoukrywaniem półki Google Chrome OS.
W przypadku ustawienia wartości „AlwaysAutoHideShelf” półka zawsze będzie ukrywana automatycznie.
Jeśli zostanie ustawiona wartość „NeverAutoHideShelf”, półka nigdy nie będzie ukrywana automatycznie.
W przypadku ustawienia tej zasady, użytkownicy nie będą mogli jej zmienić ani nadpisać.
Jeśli ta opcja pozostanie nieustawiona, półka będzie ukrywana automatycznie.
Włącza lub wyłącza skróty aplikacji na pasku zakładek.
Jeśli ta zasada nie jest określona, użytkownik może wybrać pokazywanie lub ukrywanie skrótów aplikacji z menu kontekstowego paska zakładek.
Jeśli ta zasada jest skonfigurowana, użytkownik nie może jej zmienić, a skróty aplikacji zawsze są lub nie są pokazywane.
Powoduje pokazanie przycisku strony startowej na pasku narzędzi Google Chrome. Jeśli włączysz to ustawienie, przycisk strony startowej będzie zawsze widoczny. W przypadku wyłączenia ustawienia przycisk nigdy nie jest widoczny. Jeśli ustawienie jest włączone lub wyłączone, użytkownicy nie mogą go zmienić ani zastąpić w Google Chrome. W przypadku nieskonfigurowania tej zasady użytkownik będzie mógł wybrać, czy chce, aby przycisk strony startowej był pokazywany.
Dodaje przycisk wylogowania do paska zadań.
Po włączeniu tej opcji, gdy sesja jest aktywna a ekran niezablokowany, na pasku zadań jest wyświetlany duży czerwony przycisk wylogowania.
Jeśli ta opcja jest wyłączona, na pasku zadań nie jest wyświetlany duży czerwony przycisk wylogowania.
Ta zasada została wycofana. Zamiast niej możesz użyć SyncDisabled.
Pozwala użytkownikowi na zalogowanie się w Google Chrome.
Jeśli ustawisz tę zasadę, możesz określić, czy zezwalasz użytkownikowi na logowanie się w Google Chrome. Po wyłączeniu tej zasady aplikacje i rozszerzenia, które używają interfejsu API chrome.identity, nie będą działać. Dlatego zamiast niej możesz użyć SyncDisabled.
Google Chrome może sprawdzać pisownię, używając usługi internetowej Google. Jeśli to ustawienie zostanie włączone, usługa będzie zawsze używana. W przypadku wyłączenia tego ustawienia, usługa nie będzie nigdy wykorzystywana.
Pisownię można nadal sprawdzać, korzystając z pobranego słownika. Ta zasada kontroluje tylko używanie usługi internetowej.
Jeśli to ustawienie nie zostanie skonfigurowane, użytkownicy będą mogli wybrać, czy chcą używać usługi sprawdzania pisowni.
Pomija monit o odinstalowanie wyświetlany wtedy, gdy witryna jest renderowana przez Google Chrome Frame.
Suppresses the warning that appears when Google Chrome is running on a computer or operating system that is no longer supported.
Wyłącza synchronizację danych w Google Chrome korzystającą z usług synchronizacji udostępnianych przez Google i uniemożliwia użytkownikom zmianę tego ustawienia. W przypadku włączenia tego ustawienia użytkownicy nie mogą go zmieniać ani zastępować w Google Chrome. Jeśli ta zasada nie zostanie skonfigurowana, użytkownik będzie mógł wybrać, czy chce korzystać z Google Sync.
Określa strefę czasową używaną na urządzeniu. Użytkownicy mogą zastąpić obowiązującą strefę czasową na czas bieżącej sesji. Jednak po wylogowaniu ponownie ustawiana jest pierwotna strefa czasowa. Jeśli podasz nieprawidłową wartość, zasada jest aktywowana z ustawieniem „GMT”. Gdy wartość to pusty ciąg znaków, zasada jest ignorowana.
Jeśli nie zastosujesz tej zasady, aktualnie aktywna strefa czasowa nadal obowiązuje, ale użytkownicy mogą zmienić ją na stałe. Zmiana wprowadzona przez jednego użytkownika wpływa na ekran logowania i konta wszystkich innych użytkowników.
Nowe urządzenia mają strefę czasową „Stany Zjednoczone/Czas pacyficzny”.
Format wartości musi być zgodny z nazwami stref czasowych w bazie danych stref czasowych IANA (zobacz https://en.wikipedia.org/wiki/Tz_database – strona w języku angielskim). To oznacza, że większość stref czasowych można podawać w formacie „kontynent/duże_miasto” lub „ocean/duże_miasto”.
Określa format zegara, jaki ma być stosowany na urządzeniu.
Ta zasada konfiguruje format zegara, jaki ma być stosowany na ekranie logowania oraz domyślnie w sesjach użytkowników. Użytkownicy mogą go jednak zastąpić na swoich kontach.
Jeśli ustawisz w tej zasadzie wartość prawda, urządzenie będzie korzystało z zegara 24-godzinnego. Jeśli ustawisz wartość fałsz, będzie ono korzystało z zegara 12-godzinnego.
Jeśli nie skonfigurujesz tej zasady, urządzenie będzie domyślnie korzystało z zegara 24-godzinnego.
Określa Warunki korzystania z usługi, które użytkownik musi zaakceptować przed rozpoczęciem sesji używania lokalnego konta na urządzeniu.
Jeśli ta zasada jest ustawiona, Google Chrome OS będzie pobierać Warunki korzystania z usługi i wyświetlać je użytkownikowi przy każdym rozpoczęciu sesji. Użytkownik będzie mógł kontynuować tylko po ich zaakceptowaniu.
Jeśli ta zasada nie jest ustawiona, Warunki korzystania z usługi nie są pokazywane.
Zasada powinna określać URL, z którego Google Chrome OS może pobrać Warunki korzystania z usługi. Dokument ten musi mieć postać zwykłego tekstu (MIME) bez żadnych znaczników.
Ta zasada konfiguruje włączanie klawiatury wirtualnej jako urządzenia wejściowego w Chrome OS. Użytkownicy nie mogą jej zastąpić.
Jeśli ustawisz w tej zasadzie wartość prawda, ekranowa klawiatura wirtualna będzie zawsze włączona.
Jeśli ustawisz wartość fałsz, ekranowa klawiatura wirtualna będzie zawsze wyłączona.
Jeśli skonfigurujesz tę zasadę, użytkownicy nie będą mogli jej zmienić ani zastąpić. Będą oni jednak nadal mogli włączyć lub wyłączyć ekranową klawiaturę ułatwień dostępu, która ma pierwszeństwo przed klawiaturą wirtualną kontrolowaną przez tę zasadę. Korzystanie z ekranowej klawiatury ułatwień dostępu możesz kontrolować przy użyciu zasady |VirtualKeyboardEnabled|.
Jeśli nie skonfigurujesz tej zasady, klawiatura ekranowa będzie początkowo wyłączona, ale użytkownik będzie mógł ją włączyć w dowolnym momencie. Sytuacje, w których klawiatura ma być wyświetlana, można też określić przy użyciu reguł heurystycznych.
Włącza zintegrowaną usługę Tłumacz Google w Google Chrome. Jeśli włączysz tę opcję, w Google Chrome w razie potrzeby pojawi się zintegrowany pasek narzędzi oferujący możliwość przetłumaczenia strony. Jeśli wyłączysz tę opcję, użytkownicy nie zobaczą paska tłumaczeń. Ustawienie tej opcji zablokuje możliwość jej zmiany przez użytkowników w Google Chrome. W przypadku nieokreślenia tego ustawienia użytkownicy mogą zdecydować, czy chcą używać tej funkcji czy nie.
Blokuje dostęp do określonych adresów URL.
Ta zasada sprawia, że użytkownik nie może załadować stron internetowych z czarnej listy adresów URL. Czarna lista zawiera wzorce adresów URL, które mają być blokowane.
Każdy wzorzec adresu URL może odnosić się do plików lokalnych lub ogólnych zasobów URL internetu. Wzorce dla plików lokalnych mają format „plik://ścieżka”, gdzie ścieżka musi być bezwzględnym adresem do zablokowania. Zablokowane zostaną wszystkie lokalizacje plików w systemie, dla których dana ścieżka jest prefiksem.
Ogólny wzorzec adresu URL ma format „schemat://host:port/ścieżka”. Zostanie zablokowany tylko określony schemat, jeśli został podany. Jeśli prefiks schemat:// nie został określony, zablokowane zostaną wszystkie schematy. Host jest wymagany. Może nim być nazwa hosta lub adres IP. Blokowane będą też subdomeny nazwy hosta. Jeśli nie chcesz, by subdomeny były blokowane, wpisz „.” przed nazwą hosta. Specjalna nazwa hosta „*” blokuje wszystkie domeny. Opcjonalny port to prawidłowy numer portu z zakresu od 1 do 65535. Jeśli go nie wpiszesz, zostaną zablokowane wszystkie porty. W przypadku określenia opcjonalnej ścieżki zablokowane zostaną tylko ścieżki z danym prefiksem.
Wyjątki można zdefiniować w zasadzie białej listy adresów URL. W zasadach tego typu można podać maksymalnie 1000 pozycji. Pozycje dodane po przekroczeniu tego limitu będą ignorowane.
Uwaga: nie zalecamy blokowania wewnętrznych adresów URL „chrome://*”, bo w rezultacie mogą wystąpić nieoczekiwane błędy.
Jeśli ta zasada nie zostanie ustawiona, czarna lista adresów URL w przeglądarce będzie pusta.
Zezwala na otwieranie wymienionych URL-i jako wyjątków względem czarnej listy URL-i.
Format pozycji tej listy znajdziesz w opisie zasady czarnej listy adresów URL.
Za pomocą tej zasady można utworzyć wyjątki w restrykcyjnych czarnych listach. Na przykład pozycja „*” może znajdować się na czarnej liście, by zablokować wszystkie żądania, a za pomocą tej zasady można zezwolić na dostęp do ograniczonej listy URL-i. Wyjątki można tworzyć dla konkretnych schematów, subdomen innych domen, portów lub konkretnych ścieżek.
Najbardziej precyzyjny filtr będzie określać, czy URL jest zablokowany czy dozwolony. Biała lista ma pierwszeństwo przed czarną.
Maksymalna liczba wpisów w tej zasadzie to 1000. Kolejne są ignorowane.
W przypadku nieskonfigurowania tej zasady nie będzie wyjątków w zasadzie „URLBlacklist”.
Jeśli ta zasada ma wartość „true”, ujednolicony pulpit jest dozwolony i włączony domyślnie, co umożliwia wyświetlanie jednej aplikacji na wielu monitorach. Użytkownik może wyłączyć ujednolicony pulpit na poszczególnych monitorach, odznaczając go w ustawieniach wyświetlania.
Jeśli ta zasada ma wartość „false” lub nie jest ustawiona, ujednolicony pulpit jest wyłączony i użytkownik nie może go włączyć.
Ogranicza czas działania urządzenia przez planowanie automatycznych ponownych uruchomień.
Ustawienie tej zasady pozwala określić czas działania urządzenia. Po jego upływie następuje zaplanowane automatyczne ponowne uruchomienie.
Jeśli zasada nie jest ustawiona, czas działania urządzenia jest nieograniczony.
Gdy ją ustawisz, użytkownicy nie mogą jej zmienić ani zastąpić.
Automatyczne ponowne uruchomienie jest zaplanowane na wybrany czas, ale może zostać opóźnione nawet o 24 godziny, gdy użytkownik akurat korzysta z urządzenia.
Uwaga: automatyczne ponowne uruchomienia obecnie działają tylko wtedy, gdy jest pokazywany ekran logowania lub trwa sesja aplikacji kiosku. W przyszłości to się zmieni i zasada będzie obowiązywała zawsze, niezależnie od tego, czy trwa sesja określonego typu.
Wartość zasady należy podać w sekundach. Musi ona wynosić co najmniej 3600 (jedna godzina).
Konfigurowanie obrazu awatara użytkownika.
Ta zasada umożliwia skonfigurowanie obrazu awatara przedstawiającego użytkownika na ekranie logowania. Zasadę konfiguruje się przez podanie adresu URL, spod którego Google Chrome OS może pobrać obraz awatara, oraz skrótu kryptograficznego służącego do weryfikacji integralności pobranego pliku. Obraz musi mieć format JPEG i nie może być większy niż 512 KB. Adres URL musi być dostępny bez żadnego uwierzytelniania.
Obraz awatara jest pobierany i przechowywany w pamięci podręcznej. Będzie pobierany ponownie po każdej zmianie adresu lub skrótu.
Zasada musi być podana w postaci ciągu w formacie JSON zawierającego adres URL i skrót, zgodnego z tym schematem: { "type": "object", "properties": { "url": { "description": "Adres URL, z którego można pobrać obraz awatara.", "type": "string" }, "hash": { "description": "Skrót SHA-256 obrazu awatara.", "type": "string" } } }
Jeśli ta zasada jest skonfigurowana, Google Chrome OS będzie pobierać obraz awatara i używać go.
Jeśli skonfigurujesz tę zasadę, użytkownicy nie będą mogli jej zmienić ani zastąpić.
Jeśli zasada pozostanie nieskonfigurowana, użytkownicy będą mogli wybierać obrazy awatara przedstawiające ich na ekranie logowania.
Określa katalog, w którym Google Chrome przechowuje dane użytkownika.
Jeśli ustawisz tę zasadę, Google Chrome używa wskazanego katalogu niezależnie od tego, czy użytkownik zastosował flagę „--user-data-dir”.
Na https://www.chromium.org/administrators/policy-list-3/user-data-directory-variables znajdziesz listę zmiennych, których możesz użyć.
Gdy ta zasada nie jest ustawiona, obowiązuje domyślna ścieżka profilu, a użytkownik może ją zastąpić, korzystając z flagi „--user-data-dir” w wierszu polecenia.
Określa nazwę konta, którą Google Chrome OS pokazuje na ekranie logowania dla danego lokalnego konta na urządzeniu.
W przypadku ustawienia tej opcji na ekranie logowania w graficznym module wybierania loginu dla odpowiedniego lokalnego konta na urządzeniu będzie używany podany łańcuch.
Jeśli ta opcja nie zostanie ustawiona, Google Chrome OS użyje identyfikatora konta e-mail lokalnego konta na urządzeniu jako nazwy wyświetlanej na ekranie logowania.
Ta zasada jest ignorowana w przypadku zwykłych kont użytkownika.
Zezwala na przechwytywanie wideo lub tego zabrania.
Jeśli ta zasada jest włączona lub nie jest skonfigurowana (ustawienie domyślne), użytkownik jest pytany o pozwolenie na przechwytywanie wideo, chyba że dany URL jest na liście VideoCaptureAllowedUrls – wtedy pozwolenie jest udzielane bez pytania.
Gdy zasada jest wyłączona, użytkownik nigdy nie jest pytany, a przechwytywanie wideo jest dostępne tylko dla stron, których adresy URL są na liście VideoCaptureAllowedUrls.
Zasada dotyczy wszystkich typów wejść wideo, a nie tylko wbudowanej kamery.
Wzorce na tej liście są porównywane ze źródłem zabezpieczeń adresu URL, z którego pochodzi żądanie. Gdy znaleziono odpowiednik, bez pytania udzielany jest dostęp do urządzeń rejestrujących dźwięk.
UWAGA: do momentu wprowadzenia wersji 45 ta zasada działała tylko w trybie kiosku.
Umożliwia wyłączenie optymalizacji WPAD (Web Proxy Auto-Discovery) w Google Chrome.
Jeśli ta zasada jest wyłączona, optymalizacja WPAD jest wyłączona. Google Chrome musi wtedy dłużej oczekiwać na serwery WPAD oparte na DNS. Jeśli zasada jest włączona lub nie jest skonfigurowana, optymalizacja WPAD jest włączona.
Bez względu na to, czy i jak ta zasada jest skonfigurowana, użytkownicy nie mogą jej zmienić.
Konfigurowanie obrazu tapety.
Ta zasada pozwala skonfigurować obraz tapety, który użytkownik widzi na pulpicie i na ekranie logowania. Zasadę konfiguruje się przez podanie adresu URL, z którego Google Chrome OS może pobrać obraz tapety, oraz skrótu kryptograficznego służącego do weryfikacji integralności pobranego pliku. Obraz musi mieć format JPEG i nie może być większy niż 16 MB. Adres URL musi być dostępny bez żadnego uwierzytelniania.
Obraz tapety jest pobierany i przechowywany w pamięci podręcznej. Będzie pobierany ponownie po każdej zmianie adresu lub skrótu.
Zasada musi być podana w postaci ciągu w formacie JSON zawierającego adres URL i skrót, zgodnego z tym schematem: { "type": "object", "properties": { "url": { "description": "Adres URL, z którego można pobrać obraz tapety.", "type": "string" }, "hash": { "description": "Skrót SHA-256 obrazu tapety.", "type": "string" } } }
Jeśli ta zasada jest skonfigurowana, Google Chrome OS będzie pobierać obraz tapety i go używać.
Jeśli skonfigurujesz tę zasadę, użytkownicy nie będą mogli jej zmienić ani zastąpić.
Jeśli zasada pozostanie nieskonfigurowana, użytkownicy będą mogli wybierać obrazy wyświetlane w tle na ekranie logowania.
Włącz wyświetlanie strony powitalnej przy pierwszym uruchomieniu przeglądarki po uaktualnieniu systemu operacyjnego.
Jeśli ta zasada jest włączona lub nieskonfigurowana, przeglądarka ponownie wyświetli stronę powitalną przy pierwszym uruchomieniu po uaktualnieniu systemu operacyjnego.
Jeśli ta zasada jest wyłączona, przeglądarka nie wyświetli ponownie strony powitalnej przy pierwszym uruchomieniu po uaktualnieniu systemu operacyjnego.